ทั้งในหนังและชีวิตจริง ผู้ร้ายมักถูกจับกุม มากกว่าโดนฆ่าทิ้ง ซึ่งผู้ร้ายบางคนทั้งในหนังและชีวิตจริงนั้น มันสมควรตายแบบอนาถที่สุด แต่ว่านั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องนักสำหรับกฏหมายที่ถูกบังคับใช้ในประเทศส่วนใหญ่ เราจึงเห็นผู้ก่อคดีอุกฉกรรจ์ทั้งหลายจะถูกจับเป็นมากกว่าจับตาย เว้นบางกรณีเท่านั้น

ทีนี้เมื่อเราลองมองถึงคดีฆ่าข่มขืน ที่คนส่วนหนึ่งเรียกร้องให้ประหารชีวิต และอีกส่วนหนึ่งก็ไม่เห็นด้วย สำหรับผมเองไม่ขอออกความคิดเห็น บางทีก็เห็นด้วยกับการให้ประหาร บางทีก็ไม่เห็นด้วยเช่นกัน สำหรับการถูกจำคุกกับการประหารชีวิต เชื่อว่าสำหรับนักโทษทุกคนคงเลือกติดคุกมากกว่าการโดนประหาร แต่การจำคุกในบางประเทศมีการอลุ่มอล่อยเกินไป มีการลดหย่อนโทษเรื่อยมา เช่น จากโทษจำคุก 10 ปี เหลือ 5 - 6 ปี และเมื่อคนเหล่านั้นออกมาแล้ว ส่วนหนึ่งก็ก่อคดีซ้ำอีก แสดงให้เห็นว่าเค้าไม่ได้กลัวหรือหลาบจำต่อการลงโทษเลย คนส่วนหนึ่งจึงเห็นว่าการจำคุกจึงไม่เหมาะสำหรับนักโทษอุกฉกรรจ์ สมควรประหารชีวิตอย่างเดียวเท่านั้น

ถึงตรงนี้เอง ผมก็อยากมีขอเสนอบางอย่าง สำหรับการลงโทษผู้กระทำความผิดร้ายแรง นั่นก็คือ การที่ให้เค้าจำคุกในสถานที่ๆ โหดร้าย โทษเท่าไหร่ก็ต้องจำคุกเท่านั้น คุกที่รับนักโทษเหล่านั้นต้องเป็นดินแดนที่เปรียบเหมือนนรกบนดิน อยู่กลาง
เกาะในทะเล หมดสิทธิ์หลบหนี ฯลฯ เพื่อเป็นการชดเชยที่ไม่ต้องโดนประหารชีวิต เพราะการตายมันง่ายเกินไป คนบางคนยังไม่รู้สึกสำนึกชั่วดี หรือไม่หลาบจำก็ควรให้จำคุกในดินแดนที่โหดร้ายเช่นนี้ เพื่อให้เค้ารู้ว่านั่นคือ "กรรม" ที่ต้องชดใช้สำหรับการกระทำที่ชั่วช้านั่นเอง

นี่เป็นเพียงความคิดครับ ใครอ่านแล้วก็ไม่ต้องคิดมากไป เพราะความเป็นจริงกับสิ่งที่เราคิดมักต่างกัน นี่เป็นสำรวจความคิดผู้อื่นว่า "คิดอย่างไร" กับวิธีการที่ผมได้พูดมาข้างต้นเท่านั้นเองครับ