สวัสดีชาวพันทิปค่ะ...ตอนนี้ก็มาพบกันอีกแล้วนะค่ะ
หลังจากที่ตั้งกระทู้ "ประสบการณ์ของการไปเรียนคำสอน(คริสต์ตัง)" << http://ppantip.com/topic/32511580
ภาคแรกผ่านนไปแล้ววววว >//<
เราก็มาต่อภาคสองกันนะค่ะ    

คือ...หลังจากนั้นเราก็ถามแม่เหมือนกันค่ะว่าแม่โอเคไหมที่เราจะเปลี่ยนศาสนา แม่เราก็ไม่โอเคค่ะ ขุดได้จากกระทู้นี้>>http://ppantip.com/topic/32561016

แต่สิ่งที่เราดีใจมากที่สุดเลย...ก็คือว่า มีวันหนึ่ง...รู้สึกว่าจะตรงกับวันเสาร์ที่27กันยายน ที่ผ่านมา มีหนังคือพระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่มาส่งที่บ้าน(อันนี้ได้ขอจากทาง newmana ค่ะ เพราะฟรี!!) คือช่วงนั้นเป็นเวลาน่าจะประมาณบ่ายโมงนะค่ะ แล้วคือตอนนั้นเราก็อาบน้ำอยู่ค่ะ...เราก็ไม่รู้หรอกว่ามีหนังสือมาส่ง...จนพ่อเรียกเรา "หนังสืออะไรมาส่งอ่ะ เทเรซา".... ไอ้เราก็งงเลยค่ะ หนังสือไรนะ? ตอนนั้นก็ไม่สนใจค่ะ....พอตกเย็นเราก็เข้าบ้านพร้อมกับพ่อแม่ค่ะ เราก็เหลือบไปเห็นถุงกระดาษที่ห่อหนังสือมาค่ะ คือตอนนั้นเห็นแค่กระดาษ ก็ดีใจแล้ว แบบว่า เห่ยยแกหนังสือส่งถึงแล้วนะ!! แต่หนังสือ!!มันหายไปไหน...ไอ้เราก็ยิ่งบ้าบิ่นอยู่ ค้นหาทั้งบ้านเลยค่ะ ใต้โต๊ะอะไรหาหมด แต่หาไม่เจอ สุดท้ายก็ต้องถามแม่ว่าหนังสืออยู่ไหน(เพราะแม่แกะไปแล้วนี่!!)
แม่ก็ตอบมาเลยค่ะว่า ก็วางอยู่แถวๆนั้นแหละหาดู...ไอ้เราก็หาๆๆๆๆๆ จนเจอค่ะ! เพราะเราเจอเราก็แบบคิดในใจว่า ขอบคุณพระเจ้าที่เมตตตาลูก!  
พอเราเปิดอ่านสักพักเท่านั้นแหละค่ะ...แม่เราพูดขึ้นมาเลยว่า...."แหมมม เทเรซา!! คิดจะแหวกหน่อแหวกแนวอยู่คนเดียวเลยนะ ก่อนจะแหวกหน่อแหวกแนวหาตังใช้เองก่อนเถอะ" แต่คำกล่าวขอแม่กลับไม่เป็นผลกับเราแหะ เรากับชื่นชมยินดีกับ item ชิ้นใหม่ที่เพิ่งได้มา(หรือว่าเราบ้า!! -.-)
แต่ก็ขอบคุณนะแม่ ที่ช่วยลูกเลือกนักบุญเนี่ย55555


.....พอวันอาทิตย์ที่28กันยายน.....
เราก็ตื่นปกติค่ะ ลุกจากเตียงประมาณ6โมง(ถ้าวันปกติกว่าจะลุกได้ก็ 8-9โมงล่ะ)
ลุกมาก็ซักผ้าทำกับข้าวทำงานบ้านทุกอย่างไว้รอพ่อแม่เรียบร้อย!!
(พ่อกับแม่เราต้องออกไปซื้อของและขายของตอนเช้าค่ะ กว่าจะกลับถึงบ้านก็ 11โมงแล้ว)

และเราก็ถึงที่โบสถ์ประมาณ 8.45 (เหมือนจะทันมิสซาแหะ)5555....มิสซาเสร็จก็... 9โมงเกือบสิบโมงนั้นแหละค่ะ
หลังจากนั้นเราก็ไปนั่งเรียนปกติ....เลิกเรียนประมาณ เที่ยงนะค่ะ
หลังจากนั้นก็นั่งทานข้าวกับ พี่ๆที่มาเรียนค่ะ ก็คุยสนุกมากขึ้นค่ะ ♥
.....พอถึงเวลาที่ต้องไปช่วยแม่ขายของ......
เราก็มาถึงที่ตลาดเวลา5โมงเย็นหน่อยๆ แม่ก็ถามเราขึ้นมาเลยค่ะ
"ไปไหนมา?"
"ไปเรียนมา"
"เรียนอะไร?"
"เรียนคำสอน!"
แม่ก็แซวเลยค่ะ แหมมม "คริสตจักร!!"
เราก็เลยบอกแม่ไปเลยว่า "แม่....เขาเรียกโบสถ์!!"
แม่เราก็เลยถามกลับมาอีกว่า"จะเปลี่ยนศาสนาแล้วหรอ?"
"ยังไม่เปลี่ยนหรอก! รอเรียนจบนั้นแหละ..."
แม่เราก็เลยยิ้มออกมาหน่อยๆนะค่ะแล้วก็พูดประมาณว่า "เออ...ไปคนเดียวมันก็กล้าไปเนอะ!"
ไอ้เราก็คิดในใจ งั้นเราเกิดมาคนเดียวล่ะ!! อย่างนี้เรียกกล้าไหมอ่ะ -..-

พอขายของได้หยุดสักพัก(หลังจากที่ฝ่ามรสุมคุณลูกค้ามานะค่ะ)
แม่เราก็ใช้นวดปกติเลยค่ะ
อยู่ๆแม่ก็พูดขึ้นว่า....
"วันนี้พ่อเอ็งบ่นด้วยแหละ เห็นรถจักรยานจอดอยู่หน้หมู่บ้าน พ่อก็บ่นล่ะ ว่าลูกไปไหน ลูกจะทำกับข้าวไว้ไหม ลูกจะซักผ้าตากผ้าไหม กลับถึงบ้านจะมีกับข้าวไหม? บลาๆๆๆๆ... แม่ก็เลยบอกพ่อไปว่า ไม่รู้มันเหมือนกัน! มันไปเข้าโบสถ์ละมั้ง!!"
ไอ้เราก็คิดในใจ รู้ว่าหนูไปโบสถ์มาไมเพิ่งมาเฉลยนะ!! -..-
แม่เราก็เล่าต่อเลยค่ะ...."แต่พอถึงบ้านเท่านั้นแหละ...ทุกอย่างที่พ่อคิดมันตรงข้ามหมดเลย ลูกซักผ้าไว้ให้ ตากให้เรียบร้อย ข้าวก็หุ้ง บ้านก็กวาดก็ถู กับข้าวก็เตรียมไว้ให้" วินาทีนั้นซึ้งใจเหลือเกินนนน ปกติหนูก็ทำแบบนี้นะแม่ ทำไมแม่เพิ่งมาพูดง่ะ ไอ้เราก็ โคตะระงงเข้าไปใหญ่เลย
555555555

ไว้แค่นี้ก่อนนะค่ะ เดียวจะมาเล่าต่อค่ะ
ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่อ่านมาถึงตอนนี้....
ถึงแม้มันจะดูไร้สาระ....ดูงี่เง่า(สำหรับบางคน)
แต่สำหรับเรามันรู้สึกดีมากๆเลยค่ะ

ขอพระเจ้าอวยพรทุกคนนะค่ะ