คือผมกับเค้าเคยเป็นเเฟนกันเมือ7-8ปีก่อน เเต่ตอนนี้ก็มีเฟสเค้าผมก็เเอบไปส่องอยู่บ่อยๆ ตอนวันที่เค้าไปเรียนเมืองนอก ผมก็ไปส่งเค้าที่สนามบินเเล้วนั้นคือครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอเค้า ผมเป็นคนเงียบหายจากเค้าไปเองด้วยสาเหตุเพราะผมไปก่อเรื่องมาจนต้องติดคุก ผมก็ไม่รู้จะติดต่อเค้ายังไง พอผมออกมาผมก็ละอายเเก่ใจว่าผมมันเป็นคนไม่ดีไม่กล้าที่จะติดต่อเค้า เเล้วข้าวของของเค้าเเม่ผมก็เอาไปขายสู้คดีให้ผม จนวันนึงเค้าโทรมาหาผม ผมไม่เคยรับสายเค้าอีกเลยผมรู้สึกผิดหลายอย่างจนมากระทั่งปัจจุบัน เค้าชอบมากดไลทรูปที่ผมลง เเล้วมาเม้นใต้รูป เเต่ผมไม่เคยตอบเค้าเลย จนกระทั่งเค้าขอไลนผมไปผมก็ให้เเบบนิ่งๆไม่ถามอะไรก็เเอดกันไป เเต่ผมก็ไม่เคยทักเค้าเลย จนกระทั่งวันนึง เค้าเม้นใต้รูปว่า ???<ชื่อ* ไม่ทักไลน์มาหน่อยค่ะ เเล้วผมก็ไปกดไลท์เม้นนี้ เเล้วเค้าก็มากดไลท์เม้นนี้เช่นกัน จากนั้นผมก็ทักเค้า ก็คุยกันตามปกติจนกะทั่งเค้าอยากจะเจอผมเค้านัดเจอผมเเต่ก่อนจะถึงวันนัดเจอ ผมอยากจะขอคำปรึกษาจากพี่ๆพันธ์ทิพย์ครับว่า
ตอนนี้ผมไม่ได้มีตังเหมือนเเต่ก่อนตอนจีบเค้าใหม่ๆ เเต่เค้าเเลดูดีทั้งงานทั้งหน้าตามีเเละชื่อเสียงคือเป็นผู้หญิงที่เพอเฟคเลยละตอนนี้ เเละผมก็รู้สึกหวั่นไหวเเบบไม่เคยเป็นมาก่อนต้องเเต่เค้าทักมา เเละผมก็ละอายเเก่ใจด้วยตอนนี้เปรียบเสมือน นางฟ้ากับหมาวัดเลยก็ว่าได้ ผมไม่มีอะไรเลยตัวคนเดียวพ่อเเม่ก็ไม่มีเเต่ลึกๆผมก็อยากจะคบกับเค้าเเบบจริงๆจังเพราะก็อายุเยอะเเล้ว เเต่อีกอย่างคือผมไม่มีอะไรเลย เเต่ผมเคยคุยกับเธอเเล้วว่าผมไม่เหมือนเดิมนะ เค้าก็ให้กำลังใจผมนะ   เเต่ผมก็อดคิดไม่ได้อยู่ดีว่าควรถอยหลัง หรือเดินหน้าต่อดีครับ ผมขอคำเเนะนำหน่อยครับ ขอบคุณทุกคนนะครับที่อ่านจบ