ผมก็ไม่รู้นะครับ ว่าตนเองเป็นอะไรเหมือนกัน เลยอยากแลกเปลี่ยนความคิดกัน
ผมอายุใกล้ๆ จะ 30 (คงอาจจะเรียกได้ว่า ใกล้วัยกลางคนเต็มที
)
เมื่อก่อน ตอนเด็กๆ กว่านี้ ก็รู้สึกว่า อยากมีความรัก อยากมีแฟน อยากแต่งงาน
เจอมาเจ็บบ้าง เดินออกมาเองบ้าง
แต่พอตอนนี้ ใกล้จะ 30 ทำงานแล้ว เรียนโทก็ใกล้จะจบ (เหลือแต่สอบ)
มันมีความรู้สึกว่า เฉยๆ นะ อยู่คนเดียวก็อยู่ได้ เพราะเห็นเพื่อนๆ แต่งงานไปแล้ว แต่ละคน ทะเลาะกัน มีลูก วุ่นวายเกิน
ตัวเรา กลัวเหมือนกัน ถ้าอนาคตมีครอบครัว มันคงไม่ใช่แบบ เด็กแบบในหนังฮอร์โมน จูงมือไปมา มี....อะไรพวกนั้น
มันต้องสร้างความมั่นคงให้มากกว่านี้
บางครั้ง บางอารมณ์ ก็เหงา ไม่ใช่ว่าไม่มีเพื่อนคุย แต่เหมือนกับอยากมี moment แบบนี้บ้าง
สับสนตัวเองจริงๆ
แต่พูดถึง ถ้าจะคบใคร ก็คงคิดหนักกว่า สมัยก่อนเยอะครับ
คิดอย่างไรกันครับ แลกเปลี่ยนกันได้
รู้สึกกันไหมครับ ว่าพออายุใกล้ๆ 30 ก็เริ่มรู้สึกเฉยชากับความรัก ก็อยากมีแต่ไม่มีก็ไม่เป็นไร
ผมอายุใกล้ๆ จะ 30 (คงอาจจะเรียกได้ว่า ใกล้วัยกลางคนเต็มที)
เมื่อก่อน ตอนเด็กๆ กว่านี้ ก็รู้สึกว่า อยากมีความรัก อยากมีแฟน อยากแต่งงาน
เจอมาเจ็บบ้าง เดินออกมาเองบ้าง
แต่พอตอนนี้ ใกล้จะ 30 ทำงานแล้ว เรียนโทก็ใกล้จะจบ (เหลือแต่สอบ)
มันมีความรู้สึกว่า เฉยๆ นะ อยู่คนเดียวก็อยู่ได้ เพราะเห็นเพื่อนๆ แต่งงานไปแล้ว แต่ละคน ทะเลาะกัน มีลูก วุ่นวายเกิน
ตัวเรา กลัวเหมือนกัน ถ้าอนาคตมีครอบครัว มันคงไม่ใช่แบบ เด็กแบบในหนังฮอร์โมน จูงมือไปมา มี....อะไรพวกนั้น
มันต้องสร้างความมั่นคงให้มากกว่านี้
บางครั้ง บางอารมณ์ ก็เหงา ไม่ใช่ว่าไม่มีเพื่อนคุย แต่เหมือนกับอยากมี moment แบบนี้บ้าง สับสนตัวเองจริงๆ
แต่พูดถึง ถ้าจะคบใคร ก็คงคิดหนักกว่า สมัยก่อนเยอะครับ
คิดอย่างไรกันครับ แลกเปลี่ยนกันได้