เรามีแฟนคนนึง รู้จักจากเพื่อนอีกที เริ่มจากเจอกันครั้งแรก เขาเข้ามาตอนโสดพอดี เขาหน้าตากลางๆ

บุคลิกโอเค การศึกษาดี การงานกลางๆ สนใจเขาเริ่มจากบุคลิกก้อโอเคเลย

เราได้ไลน์กันหลังเจอ จากเพื่อนอีกที คุยกับคนๆนี้แบบจีบกัน จนรู้สึกดีมาก เขาเทคแคร์ในไลน์ รับฟัง

เข้าใจทุกสิ่ง คุยถูกคอ คุยได้ทุกเรื่อง จนถึงขั้นชอบกัน นานๆนัดเจอกันที

แต่คุยไลน์ทุกวัน โทรคุยบ้าง

แล้ว2-3เดือนหลังคุย ก็ตกลงเป็นแฟนกัน

แต่ความรู้สึก เวลาที่คุยไลน์ กับเจอกันทำไมต่างกัน ในไลน์จะคุยมาก มีความสุขที่ได้คุย

แต่เวลาอยู่ด้วยกัน ไม่คุยมากเท่าในไลน์  แรกๆคิดว่าเขิลเลยไม่กล้าคุยไรมาก

แต่ผ่านไปหลายเดือนก็เหมือนเดิม แล้วความรู้สึกเหมือนจะเฉยๆ ไม่ดีแบบอยู่ในไลน์

พอแยกกันก็ยังคุยไลน์ คบกันแบบนี้มาเกือบปีแล้ว โทรคุยบ้างก็โอเค คุยกันนาน ไม่ได้เจอหลายวันก็คิดถึงอีก

เราก็พยายามหาเวลามาใช้ด้วยกัน กลัวจะติดแค่ในไลน์ เพราะชีวิตจริงต้องอยู่กันไม่ใช่ผ่านข้อความ

เลยตกลงนัดเจอกันให้มากขึ้น แบบแฟนทั่วไป ทุกครั้งที่มีเวลา

แต่พอไปเจอ ก็ยังไม่รู้สึกมากเท่าตอนคุยผ่านข้อความ คุยไม่เยอะ เหมือนที่ตอนห่างกันจะคิดถึง ที่คุยผ่านไลน์จะรู้สึกดี แปลกใจตัวเอง

รักก้อรัก แต่ความสุขตอนอยู่ด้วยกันไม่เท่าตอนที่ได้คุยผ่านข้อความ




ใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง เพราะอะไร?




ปล. เพื่อนฝากมาตั้งกระทู้ >..<