เราก็เป็นมนุษย์เงินเดือนธรรมดาๆ คนหนึ่ง ที่มีความฝันที่ยังไม่ได้ออกตามหา ที่เคยเกิดความรู้สึกท้อใจ เศร้าใจ เบื่อหน่าย  และมันก็มักเกิดขึ้นบ่อยครั้ง ไม่ต่างจากมนุษย์เงินเดือนคนอื่นๆ
    ในช่วงเวลา ปลายเดือน พฤศจิกายน ของปีที่แล้ว เป็นช่วงเวลาที่เราเกิดความรู้สึก ท้อใจ สับสน วุ่นวายขึ้นมาอีกครั้ง และในครั้งนี้มันเหมือนจะมากมาย และรุนแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เหมือนความอดทนที่สะสมมาทั้งหมดกำลังจะพังทลาย อาจเพราะเหนื่อยจากการทำงาน การเจอกับผู้คน ที่ต่างก้มหน้าก้มตาทำงานที่แสนน่าเบื่อหนายแลกกับค่าตอบแทนเพียงน้อยนิด รู้สึกว่างานที่ทำ กับสิ่งที่ได้รับกลับมา มันไม่คุ้มค่ากันเลย และความรู้สึกชนิดที่กล่าวมานี้ก็ทำให้เราเกิดคำคำนึง แว๊บขึ้นมาในหัว และรบกวนจิตใจเราอยู่ตลอดเวลา "ลาออกดีไหมนะ"



ในช่วงเวลานั้นที่ ออฟฟิศ มี project ใหม่เข้ามา เป็นสารคดีสั้น เพื่อถ่ายทอดเส้นทางการตามหาความฝัน ของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ที่มีความพิการทางขา จากอุบัติเหตุ ตอน 9 ขวบ ตอนนี้เค้ามีอายุ 15 ปี และมีความฝันอยากเป็นนักวิ่ง



ในตอนแรกที่รับทำ project  นี้ เราไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษนัก รู้สึกแค่ว่ามันเป็นงาน เป็นหน้าที่ที่เราทำไปมันแล้วได้เงินมาตอบแทนเหมือนกับ project  อื่นๆเท่านั้น ความคิดของเราในหัวตอนนั้นคือ "อืม เป็นคนพิการแล้วอยากเป็นนักวิ่ง แล้วมันยังไงล่ะ มันน่าตื่นเต้นตรงไหน" แต่พอได้มาเจอกับน้องเขาจริงๆ  เขาก็ทำให้ความคิดของเราเปลี่ยนไป ใครจะรู้ว่า เด็กผู้ชายอายุเพียง 15 ปีคนหนึ่ง จะกลายมาเป็นแรงผลักดันที่ยิ่งใหญ่ของเราในวันข้างหน้า และนั่นเป็นจุดเริ่มต้น ให้เราก้าวเข้าไปสู่โลกอีกใบที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อน



"โลกของนักกีฬาคนพิการ"



Written by ปอ ออ ปอ


https://www.facebook.com/pages/Less-Than-Thirty-Two-plus-one/715611735142796