ผมคบกับแฟนเก่า3ปี เราจบกันด้วยดี
เหตุผลที่เลิกคือแฟนเก่าผมค่อยข้างโลกส่วนตัวสูง เรียนหนัก ไม่ค่อยมีเวลา +ผมขึ้หึง แฟนผมรำคาญเลยขอเลิก
แต่เลิกกันก็ตกลงเป็นเพื่อนกัน อย่างน้อยมันก็ดีกว่าจะมองหน้าไม่ติดเพราะเรายังเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน
แต่เธอก็แฟร์ๆดี ผมรู้สึกได้ว่าเธอหมดรักผมและให้ความเป็นเพื่อนกับผมแบบบริสุทธ์ใจจริง
เราก็ยังเจอหน้ากันบ้าง ถ้ามีนัดสังสรรค์เป็นกลุ่ม ก็คุยกันปกติเพราะเมื่อก่อนก็คบกันเป็นแฟนบนพื้นฐานคำว่าเพื่อน
ในใจผมก็ยังรักเธอนะ รักมาก แค่ถอยห่างจากแฟนเป็นเพื่อน ยังแอบห่วงในหลายๆเรื่อง
ถ้ามีอะไรช่วยได้ทำให้ได้ผมก็เต็มใจ ทำแบบไม่หวังว่าจะต้องกลับมาเป็นแฟนกัน
แต่ผมก็มีแฟนใหม่เหมือนกัน คือเราเลิกกันเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมาเอง
ผมมีแฟนใหม่ช่วงเดือนสิงหาคม ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเวลาที่ผมคบกับแฟนใหม่มันน้อยไปหรือป่าว
แต่ผมแค่อยากจะมีความสุขกับใครสักคน ไม่ได้ต้องการเอาใครมาแทนที่ใคร หรือคบเพื่อลืมใคร
สำหรับผมถ้าความสัมพันธ์ไปได้ด้วยดี ผมก็ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว
แต่ผมไม่เข้าใจผู้หญิงแบบนี้ ตรงที่ทำไมเค้าถึงชอบลื้อฝืนเรื่องราวเก่าๆ เอามาทะเลาะ ทำให้ไม่มีความสุขให้ผมอึดอัด
ผมพยายามเข้าใจว่าผู้หญิงเป็นฝ่ายละเอียดอ่อน แต่เหมือนมันจะทำให้ความสัมพันธ์ที่เพิ่งเริ่มต้นจบลงง่ายๆเลย
คนรอบข้างบอกไม่มีความสุขก็เลิกไปสิ่ มันทำได้ครับ แต่ใครๆจะตีหน้าว่าผมเป็นพวกฟันแล้วทิ้งนี่สิ่
แฟนใหม่ผมวันๆเค้าก็เอาแต่แขวะเรื่องแฟนเก่า เอานู้นเอานี่มาถาม ว่าเคยไปที่นั่นกับใคร ไปทำไรกันบ้าง
กินอาหารร้านไหน พอบอกก็ทะเลาะกัน เวลาไปกินข้าว ก็จะถามว่าร้านนี่เคยพาอินั่นมาไหม เอิ่ม-*-
ในเฟสก็ตั้งเตตัสแขวะๆแฟนเก่าผม (แต่แฟนเก่าผมไม่มีเฟสแฟนใหม่นะ ถึงมีเธอก็ไม่สนใจ)
มันทำให้ผมคิดถึงแฟนเก่า เธอต่างจากแฟนใหม่มาก
เธอไม่ขี้หึง ไม่สนใจโลก ไม่มานั่งคิดเล็กคิดน้อยกับใคร เธอไม่ร้ายกาจ แต่ถ้ามีอะไรเธอจะพูดตรงๆ
นิสัยเธอแมนกว่าผมอีก ตอนคบกันเธอไม่เคยมานั่งถามเรื่องอดีตผมเลย เธอไม่เคยด่าผมและจะให้เกียติความคิดผมเสมอ
ผมจะไม่มานั่งคิดเปรียบเทียบเลยถ้าแฟนใหม่ไม่มาเป่าหูพูดแต่เรื่องเธอ
ผมบอกตรงๆว่าผมรู้สึกว่าแฟนใหม่ผมร้ายกาจ เวลาเห็นเค้าเม้นคุยกับเพื่อนทำนองว่าแขวะแฟนเก่าผมด้วยคำหยาบคาย
แขวะเรื่องหน้าตา ว่าสวยเพราะศัลยฯ ส่องไอจีละเอารูปมาโพสในเฟสว่าอยากทำจมูกที่นี่จัง เหมือนจะสวย?
ผมนึกไม่ออกเลยว่าถ้าแฟนเก่าผมมาเห็นว่าพวกเธอละลานเธอแบบนี้ คงระเบิดใส่กันชุดใหญ่
ละพอผมพูดไปว่าไม่ต้องไปพูดถึงเค้าหรอก ก็หาว่าผมออกตัวปกป้อง
ที่สำคัญแฟนเก่าผมไม่รู้จักพวกเธอเลยด้วยซ้ำ อยู่คนละมหาลัย คนละสังคมเพื่อนฝูง ก็ไม่รู้ว่าทำไมเค้าถึงเกียดแฟนเก่าผมขนาดนั้น
ทุกวันนี้ผมอยู่พูดคุยพยายามทำหน้าที่แฟนให้เค้าเห็น ให้เค้าโฟกัสตรงสิ่งที่ผมกำลังทำให้เค้า
ผมรู้สึกว่าก่อนหน้านี้ที่จะคบกัน เธอดูน่ารักกว่านี้…
ตอนนี้ผมจะคุยกับแฟนเก่าผมก็รู้สึกผิด มองหน้าแล้วอยากร้องไห้
ผมอยากกลับไปคบกับเค้าอีก ผมเหนื่อยผมอึดอัดกับสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้มาก
แต่มันก็ไม่ถูกต้องเลยถ้าอยู่ๆผมจะเลิกกันแฟนใหม่ คงไม่จบกันง่ายๆแน่ๆ
#สิ่งที่ผมระบายไปใครอาจคิดว่าผมเห็นแก่ตัวรึป่าว มันไม่ใช่เลย
เรื่องของความรู้สึกมันบังคับไม่ได้จริงๆ
ที่ผมลืมแฟนเก่าไม่ได้ เพราะวันๆแฟนใหม่ผมเอาแต่พูดเรื่องแฟนเก่าของผม
เหตุผลที่เลิกคือแฟนเก่าผมค่อยข้างโลกส่วนตัวสูง เรียนหนัก ไม่ค่อยมีเวลา +ผมขึ้หึง แฟนผมรำคาญเลยขอเลิก
แต่เลิกกันก็ตกลงเป็นเพื่อนกัน อย่างน้อยมันก็ดีกว่าจะมองหน้าไม่ติดเพราะเรายังเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน
แต่เธอก็แฟร์ๆดี ผมรู้สึกได้ว่าเธอหมดรักผมและให้ความเป็นเพื่อนกับผมแบบบริสุทธ์ใจจริง
เราก็ยังเจอหน้ากันบ้าง ถ้ามีนัดสังสรรค์เป็นกลุ่ม ก็คุยกันปกติเพราะเมื่อก่อนก็คบกันเป็นแฟนบนพื้นฐานคำว่าเพื่อน
ในใจผมก็ยังรักเธอนะ รักมาก แค่ถอยห่างจากแฟนเป็นเพื่อน ยังแอบห่วงในหลายๆเรื่อง
ถ้ามีอะไรช่วยได้ทำให้ได้ผมก็เต็มใจ ทำแบบไม่หวังว่าจะต้องกลับมาเป็นแฟนกัน
แต่ผมก็มีแฟนใหม่เหมือนกัน คือเราเลิกกันเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมาเอง
ผมมีแฟนใหม่ช่วงเดือนสิงหาคม ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเวลาที่ผมคบกับแฟนใหม่มันน้อยไปหรือป่าว
แต่ผมแค่อยากจะมีความสุขกับใครสักคน ไม่ได้ต้องการเอาใครมาแทนที่ใคร หรือคบเพื่อลืมใคร
สำหรับผมถ้าความสัมพันธ์ไปได้ด้วยดี ผมก็ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว
แต่ผมไม่เข้าใจผู้หญิงแบบนี้ ตรงที่ทำไมเค้าถึงชอบลื้อฝืนเรื่องราวเก่าๆ เอามาทะเลาะ ทำให้ไม่มีความสุขให้ผมอึดอัด
ผมพยายามเข้าใจว่าผู้หญิงเป็นฝ่ายละเอียดอ่อน แต่เหมือนมันจะทำให้ความสัมพันธ์ที่เพิ่งเริ่มต้นจบลงง่ายๆเลย
คนรอบข้างบอกไม่มีความสุขก็เลิกไปสิ่ มันทำได้ครับ แต่ใครๆจะตีหน้าว่าผมเป็นพวกฟันแล้วทิ้งนี่สิ่
แฟนใหม่ผมวันๆเค้าก็เอาแต่แขวะเรื่องแฟนเก่า เอานู้นเอานี่มาถาม ว่าเคยไปที่นั่นกับใคร ไปทำไรกันบ้าง
กินอาหารร้านไหน พอบอกก็ทะเลาะกัน เวลาไปกินข้าว ก็จะถามว่าร้านนี่เคยพาอินั่นมาไหม เอิ่ม-*-
ในเฟสก็ตั้งเตตัสแขวะๆแฟนเก่าผม (แต่แฟนเก่าผมไม่มีเฟสแฟนใหม่นะ ถึงมีเธอก็ไม่สนใจ)
มันทำให้ผมคิดถึงแฟนเก่า เธอต่างจากแฟนใหม่มาก
เธอไม่ขี้หึง ไม่สนใจโลก ไม่มานั่งคิดเล็กคิดน้อยกับใคร เธอไม่ร้ายกาจ แต่ถ้ามีอะไรเธอจะพูดตรงๆ
นิสัยเธอแมนกว่าผมอีก ตอนคบกันเธอไม่เคยมานั่งถามเรื่องอดีตผมเลย เธอไม่เคยด่าผมและจะให้เกียติความคิดผมเสมอ
ผมจะไม่มานั่งคิดเปรียบเทียบเลยถ้าแฟนใหม่ไม่มาเป่าหูพูดแต่เรื่องเธอ
ผมบอกตรงๆว่าผมรู้สึกว่าแฟนใหม่ผมร้ายกาจ เวลาเห็นเค้าเม้นคุยกับเพื่อนทำนองว่าแขวะแฟนเก่าผมด้วยคำหยาบคาย
แขวะเรื่องหน้าตา ว่าสวยเพราะศัลยฯ ส่องไอจีละเอารูปมาโพสในเฟสว่าอยากทำจมูกที่นี่จัง เหมือนจะสวย?
ผมนึกไม่ออกเลยว่าถ้าแฟนเก่าผมมาเห็นว่าพวกเธอละลานเธอแบบนี้ คงระเบิดใส่กันชุดใหญ่
ละพอผมพูดไปว่าไม่ต้องไปพูดถึงเค้าหรอก ก็หาว่าผมออกตัวปกป้อง
ที่สำคัญแฟนเก่าผมไม่รู้จักพวกเธอเลยด้วยซ้ำ อยู่คนละมหาลัย คนละสังคมเพื่อนฝูง ก็ไม่รู้ว่าทำไมเค้าถึงเกียดแฟนเก่าผมขนาดนั้น
ทุกวันนี้ผมอยู่พูดคุยพยายามทำหน้าที่แฟนให้เค้าเห็น ให้เค้าโฟกัสตรงสิ่งที่ผมกำลังทำให้เค้า
ผมรู้สึกว่าก่อนหน้านี้ที่จะคบกัน เธอดูน่ารักกว่านี้…
ตอนนี้ผมจะคุยกับแฟนเก่าผมก็รู้สึกผิด มองหน้าแล้วอยากร้องไห้
ผมอยากกลับไปคบกับเค้าอีก ผมเหนื่อยผมอึดอัดกับสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้มาก
แต่มันก็ไม่ถูกต้องเลยถ้าอยู่ๆผมจะเลิกกันแฟนใหม่ คงไม่จบกันง่ายๆแน่ๆ
#สิ่งที่ผมระบายไปใครอาจคิดว่าผมเห็นแก่ตัวรึป่าว มันไม่ใช่เลย
เรื่องของความรู้สึกมันบังคับไม่ได้จริงๆ