ในบันทึกของจีนได้เขียนว่า “ลังกาสุกะ” คืออาณาจักรเก่าแก่ของ “กาลาห์” นับตั้งแต่ปี ค.ศ.515 ในมิติของนักโบราณคดี หลักฐานทางประวัติศาสตร์ คือการบ่งบอกเรื่องราวที่เกิดขึ้น ณ ดินแดนแห่งนี้ สินค้าประเภทถ้วยชาม เครื่องปั้นดินเผ่า เซรามิก ภาชนะทองคำ เครื่องเงินและทองแดงที่ฝังหลายครามอันสง่างามของวัฒนธรรมอาหรับ จีน อินเดียและมลายูที่พบอยู่ทั่วไปตั้งแต่นครศรีธรรมราชจนถึงรัฐเกดาห์ของมาเลเซีย รูปปั้นจากชวาและตีมอร์ แม้กระทั่งสถาปัตยกรรมในรูปแบบของสถูปและเจดีย์ที่ปรากฏอยู่อย่างเด่นตระหง่านที่อินโดนีเซียและภาคใต้ของไทยนั้น ย่อมหมายถึงการผสมผสานของวัฒนธรรมที่หลากหลายจากดินแดนแห่งอารยธรรมโลกในอดีตไม่ว่าจะเป็นจีน อินเดีย และเปอร์เซีย