เราอ่ะ ทั้งรักทั้งเกลียดคนที่เราเคยชอบ เรากะเขาสนิทกันมากแต่ไม่ได้เป็นแฟนกันนะ แค่ฐานะพี่น้อง แต่เราอ่ะชอบเขา ตอนแรกที่เราคุยกะเขา เขาก็เหมือนจะโอเคกะเรานะ คือเราอ่ะเป็นคนแรกในชีวิตเขาที่เขาคุยด้วย อืม ตอนแรกก็เหมือนเขาจะโอเคกะเราอ่ะ พอหลังๆ เริ่มมีคนอื่น ที่เข้ามาคุยกะเขา เขาก็เหมือนเริ่มมีตัวเลือกมากขึ้น ด้วยความที่เราผูกพันธืกับเขามากๆ รู้ไส้รู้พุงทุกอย่างเลย เขาก็รู้เราแหละ  พอมีคนอื่นเข้ามาคุยเขาก็ฌปลี่ยนไป จากที่เคยโทรมา ก็ขาดหาย จากที่เราเคยโทรไปแล้วเขารับสายเลยก็กลายเป็น สายไม่ว่าง ตอนนั้นเรารู้สึกเกลียด คนอื่นที่เข้ามาคุยกะเขามาก วเหมือนมาแย่งทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเคยได้เคยมีไปจากเรา แต่ก็อย่างว่า มันเป็นสิทธิ์ของ ผช ที่จะเลือกทำอะไรก็ได้ เพราะเราไม่ได้เป็นแฟนเขาไง หลังจากนั้นมา ความสัมพันธืของเรากะพี่ชายก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ ทะเลาะกันบ่อยมาก เราก็งอนบ่อยปกติเราเป็นคนขี้งอนอยู่แล้ว แล้วยิ่งต้องมาเจอเรื่องแบบนี้เรายิ่งเฮิร์ตไปใหญ่เลย  
                  เมื่อเรารู้ว่าเขาชอบคนแบบไหน เราก็พยายามเป็นทุกสิ่งอย่างที่เขาชอบ ไม่เถียง พูดง่าย ยอมเขาในสิ่งที่เขาพูด ไรงี้ ซึ่งเราอ่ะเป็นคนไม่ชอบความยุติธรรมยุแล้ว แต่ก็ยอมที่จะทำเพื่อเขา หวังว่าเขาอาจจะชอบเรา แต่ไม่เลยไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ เขาก็ไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำ  เราทำให้เขาทุกอย่าง วันพิเศษ วันสำคัญ มีของขวัญให้ตลอด ส่งข้อความให้ตลอดและอยากจะทำให้เขารู้สึกว่าเราพิเศษ    
                  ความเป็นจริงแล้ว คือเรากับเขามันเข้ากันไม่ได้หรอก เพราะต่างคนต่างเอาแต่ใจ บางทีเขาเองก็ไม่มีเหตุผลเลย เขาเคยให้เรารอสาย รอสายเฉยๆ เขาเองก็ไม่ได้ทำอะไร(มั้ง) จาก 5 นาที เป็น 10 นาที มีต่อ เป็น 20 นาที ตอนนั้นเราก็ยอมม อดทนนั่งอยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไรเลยจริงๆ ก็เราทำเพื่อเขาทุกยอ่าง แต่เขาไม่เคยเห็นค่าอะไรเลย เราหวังว่าเขาจะเห็นค่าที่เราทำไป แต่เปล่าประโยขน์ซะงั้น
                 เฉพาะฉะนั้นบางทีเราก็รู้สึกแค้น โกรธ แต่ก็ยังชอบเค้าอยู่  มันเลยเป็นที่มาของคำว่า "ทั้งรักทั้งเกลียด"  

มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไหมคะ มาแชร์กันหน่อย หรือมีใครมีคำแนะนำดีดีบ้าง?