http://ppantip.com/topic/32569079 ตอนที่ 1
http://ppantip.com/topic/32572030 โฮมสเตย์เซรามิค
http://ppantip.com/topic/32576969 ตอน ตีสนิท
http://ppantip.com/topic/32580455 สอนทำดิน
http://ppantip.com/topic/32588872 ตอนที่ 5 รีวิวห้องพัก ไปดินเนอร์ ดูมินิคอนเสริต
http://ppantip.com/topic/32593472 ตอนที่ 6 เที่ยวแกลอรี่ ทำทาโกยากิ
http://ppantip.com/topic/32606503 ตอนที่ 7 เที่ยวกับคาโอริและวันสุดท้ายของคาโอริที่สตูดิโอ
หลังจากที่คาโอริได้ไปแล้วก็ทิ้งเรื่องตื่นเต้นไว้ให้เราโดยคาโอริได้ทำถ้วยสำหรับทุกคนไว้แต่ไม่ได้บอก มารู้เอาตอนเผางานเสร็จมีชื่อของแต่ละคนอยู่ น่ารักมากๆเลย

อันนี้ของโมโตโกะซัง มีคุริอยู่ด้วย


อันนี้ของเราเอง คาโอริชอบวาดนกมาก55+

หลังจากเราอยู่มาเดือนนึงเศษๆก็มีแขกคนใหม่มาอีกคนนึง ชื่อว่าลิน เป็นคนมาเลเซ๊ยอาทิตย์แรกที่ลินมาเราไม่อยู่หนีไปเที่ยว takayama gifuคนเดียวมา เด๋วจะมารีวิวให้ทีหลังนะ พอกลับมาทุกคนก็มานั่งดื่มชาตามปกติ ทุกคนเป็นห่วงลินมากเพราะลินไม่ค่อยออกจากห้อง หรือมาดื่มชาด้วย พอเรามาถึงเลยให้เราไปเคาะประตูถาม (เราเจอลินก่อนไปแล้วครั้งนึง) เพราะเราเป็นแขกเหมือนกันคนอื่นเกรงใจ สรุปว่าเค้าใช้เราเหมือนคนที่นี่เลย5555+ แรกๆเราก็กลัวเพราะลินอายุ35 แล้ว แต่พอได้กับลินก็ดีขึ้น คือเค้าทำงานมาตลอดชีวิตจนวันนึงลาออกจากงานและตั้งใจว่าจะเที่ยวครึ่งปี ตอนนี้เค้าเลยอยกามาพักผ่อน หลังๆเราก็ไปเคาะก้องตอนกลางคืนบ่อยๆชวนกินเบียร์บ้าง (สร้างมิตรภาพได้เยอะ) ประจวบกับช่วงที่พวกเราอยู่ที่ เมืองนี้มีงานเซรามิคประจำปีเราเลยชวนกันไปเที่ยวด้วยกัน

จะมีร้านค้า จานชาม งานเซรามิคเต็มถนนมากมายให้เลือกชม ผู้คนคึกคักมาก จากเมืองเงียบๆ


มีโชว์เป่าแก้วของร้านขายเครื่องประดับทำจากแก้ว


และโชคดีของพวกเราได้เจอขบวนแห่ด้วย

อันนี้ขบวนอะไรไม่รู้ แต่มีขบวนเจ้าบ่าวเจ้าสาวด้วย

มาสคอตเมืองนี้

ชอบจานสไตล์นี้

อันนี้เป็นโคมไฟ

แมวน้อยเมี้ยวๆ


หน้าร้านค้าตกแต่งน่ารักดี

ตามถนนก็มีวาง

คุณลุง คุณหมูแอบตามหลังต้นไม้


กำแพงอันนี้เราชอบมากมีงานน่ารักๆตลกเต็มไปหมดเลย

เอาเศษเซรามิคที่แตกกแต่งเป็นรูปตา จมูก



น้องแมวงงๆ

งานนี้ตลกมาก เป็นม้าที่หัก ใครไม่รู้เอาหัวไปให้ตัวข้างหลังคาบ


เมื่อดูเสร็จลินก็พาเลี้ยง มื้อนี้ก็ฟรี มีผู้ใหญ่ใจดีเป้นเด็กนี่ดีจริงๆ ลินบอกเพราะเรามาเที่ยวเป็นเพื่อน และเค้าก็โตกว่าลินน่ารักมากก

เราเลยทำมื้อกลางวันให้ซะเลย แอบกินกันที่ห้องเราเอง 5555+

อาหารไทยไม่แพ้ชาติใดในโลก เสน่ห์ปลายจวักทำเป็นตอนอยู่ที่นู้นแหละ ถามลุงกู๋เอา

สองอาทิตย์สุดท้ายเราไม่ได้ทำงานเลยเพราะทำงานแล้วจะเผาไม่ทันเซนเซบอกว่าช่วงนี้ก็ให้แพคของไป

อันนี้งานเราเอง ส่งกลับไทย อันที่จริงทำงานเยอะหมดค่าส่งเยอะมากนะ แต่อันนี้ส่งเรือกลับไม่แพงมาก

งานชุดสุดท้ายอันนี้ขอทำเพราะเราจะหอบกลับไปโตเกียวไปให้พี่สาว

อันนี้งานชิ้นเล็กเอามาทำสี เพราะว่าเพื่อนบอกอยากได้เลยทำให้เพื่อน งานเล็กๆเราแพคใส่กระเป๋ากลับพร้อมกัน



อันนี้งานซากุระที่ทำให้โมโตโกะซัง

ส่วนกิ๊บติดผมทำต้อนรับทาโกะจัง ผู้ช่วยคนใหม่นั่นเอง
หลังจากวันนั้นเราก็เริ่มแพคของ อาทิตย์สุดท้ายก่อนเราไป คุนิเลยบอกว่าอยากเที่ยวกับเราหนึ่งวัน
ปกติคุนิวันหยุดจะไม่ค่อยได้เที่ยวด้วยกัน เป็นคนมีธุระเยอะแยะ คุนิบอกว่าเป็นวันสุดท้ายที่ได้เที่ยวด้วยกัน คุนินัดจะมารับเราที่สตูดิโอ10โมงเช้า แต่เราเข้าใจผิด ไปรอที่หน้าสถานี ซื้อบื้อมากที่อยู่มาสองเดือนฟังไม่รู้เรื่องเลย555+ เรายืนรอหน้าสถานีถึงสองชั่วโมง เน็ตมือถือก็ไม่มี สรุปเราเลยตัดสินใจนั่งรถไฟจะไปนาโกย่า เพราะว่าพวกเรานัดเที่ยวกันที่นาโกย่า พอนั่งไปสามสถานี ก็มีสัญญาณเน็ท ต้องบอกว่าเราอยู่บ้านนอกพอกเกทไวไฟเราจะไม่มีสัญญาณในเมืองเซโตะ 5555+ พอติดต่อคุนิได้คุนิก็ถามว่าอยู่ไหนเด๋วมารับ ให้เราลงไปรอตรงสถานีนั้น พอเจอหน้ากันเราโดนขำก๊ากเลย เราบอกหิวมากมื้อเที่ยงไม่ต้องกินนะขอเข้าซุปเปอร์กินข้าวปั้นเลย เนื่องจากเวลาที่เรามีเที่ยวกันมีน้อยมาก เราเลยตัดสินใจเที่ยวที่ใกล้ๆกัน คือที่วัดNittaiji Temple
เป็นวัดที่ร.5 ของเรามาสร้างด้วย

เป็นวัดเล็กที่สงบและสวยมาก

เป็นสไตล์พระสงฆ์เราเลย

คุนิบอกขอถ่ายด้วย ต้องขอบอกว่าที่นี่คุนิไม่เคยมาเลย เราเป็นคนหาข้อมูลมาเอง สรุปเราเป็นไกด์เองวันนี้ 555+


ขอรูปคู่บ้าง


ขอแชะหน่อย

คนเดียวไม่พอไปบังคับคุนิอีก

เด้กน้อยน่ารักมาก

นี่ค่ะ มีร.5 ของเราด้วย

ดีใจจังเลย

มีพระนามของท่านด้วยที่ระฆัง
ถนนด้านหน้าวัดจะมีร้านค้ามากมาย เป็นร้านเล็กน่ารักดี




เดินเที่ยวเพลินมาดูเวลาใกล้เวลานัดกับทาโกะจังและลินไว้ พวกเรานัดดินเดอร์กันที่ร้านนี้เลย


ร้านสเต็กชื่อดังของเมือง น่าจะมีร้านเดียว 555+ บอกแล้วเมืองเล็กมากๆ

ถ่ายรูปรวมกันหน่อย มื้อนี้สนุกมากเราป่วนทุกคนได้เป็นอย่างดี ขนาดที่ว่าตอนกลับ ทาโกะจังและคุนิต้องเป่ายิ้งฉุบไปแย่งกันไปส่งเลย สรุปคุนิได้ไปส่ง ส่วนทาโกะจังต้องเศร้ากับบ้านไป  555+

และแล้วงานที่เราทำก็เสร็จหมดเรียบร้อย


อันนี้เป็นงานที่เราแอบทำให้ทุกคนโดยไม่มีใครรู้ มีคุนิที่รู้แต่ไม่เคยเห็นเพราะคุนิให้เราวางเองตอนเผาและเอาออกจากเตา

นี่คือครอบครัวของโชอง เด็กชายที่เราบอกว่าน่ารักวันนี้มากันทั้งครอบครัวด้วย


เอาขนมมาให้เราก่อนไปด้วย ให้เราแบบเขินๆ^-^
และก่อนวันสุดท้ายที่เราจะจากไป เศร้ามากเลยผูกพันมาก เราเลยอาสาทำมื้อกลางวันอีกแล้วววว เพื่อขอบคุณทุกๆคนที่ช่วยดูแลเรามาโดยตลอด

วันนี้ทำแกงเขียวหวาน อบวุ้นเส้น มีวุ้นกะทิ และถุงทองโดยดัดแปลงเป็นปลาสานแทน

แชะภาพรวมหน่อย
และวันสุดท้ายเราได้มอบของขวัญให้ทุกคน

ลินยังไม่ลงมาเพราะว่าลินจะไปส่งเราที่สถานี


มีของคาโอริด้วย เราจะไปเจอคาโอริอีกทีและเที่ยวด้วยกันที่โตเกียว เด๋วเรามารีวิวให้นะคะ ขอบอกฟินมากเพราะบ้านคาโอริเป็นร้านซูชิ

เซนเซขับรถไปส่งเราที่สถานีโดยมีลินมาส่งด้วยเพราะเราจะเดินเล่นทานข้าวกับลินก่อนกลับ ตอนรถจะออกจาสตูดิโอ ทุกคนจะมายืนหน้าสตูดิโอคอยส่งเรา รถก็ค่อยๆออก (อารมแบบในหนังเลยเราไม่เคยคิดมาก่อน) โมโตโกะซังอยู่ก็ร้องไห้พยายามหันหลังเช็ดน้ำตาและหันมาโบกมือให้เรา เราเลยร้องตามเลย เซนเซบอกว่าเพราะว่าโมโตโกะซังไม่มีหลานสาวและเราสนิทกับแกมาก (ซึ้งเลย)

หลังกินข้าวกับลิน ลินก็มายืนส่งที่หน้าสถานี  

ยังมีที่เราเที่ยวคนเดียวด้วยและที่โตเกียวกับคาโอริ เราจะมารีวิววันหลังนะ