กลุ้มใจมากคะ คนที่ทำงานชอบมองเราแปลกๆและ ทักว่าเราไม่สบาย ดูเหนื่อยๆ หรือเครียดอะไรรึเปล่าทั้งๆที่เราก็มีความสุขดี
แล้วเขาก็มองแปลกๆอีก เหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่เราพูด
ย้อนไปเมื่อสมัยมัธยมเพื่อนๆชอบล้อว่า เมายาดองบ้าง หน้าง่วงนอนตลอดเวลาบ้าง  ยายบ้าง  ป้าบ้าง แต่ก็ขำๆๆนะ เหมือนเราหน้าแก่ก่อนวัยอันควรนะคะ ใครเห็นหน้าทายอายุไม่ถูกหรอก หน้าเหมือนคนทำงานตั้งแต่อายุ 15  

พอตอนเรียนจบเริ่มทำงานหนักกว่าเดิม หัวหน้าเรียกเข้าไปพบ ถามถึงลักษณะที่ดูเคลียด ดูกังวลอะไรเกี่ยวกับงานหรือป่าว     
มีปัญหากับใครไหม สีหน้าเรามันบอกและแสดงออกมาว่าเรากังวล (ทำงานด้าน HR) หัวหน้างัดตำราด้านจิตวิทยามาเต็ม !! เราก็ อึ้ง  งง  
เพราะเราก็รู้สึกดี ทำงานก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่หัวหน้าดูเหมือนไม่เชื่อที่เราพูด  ให้เขียน  ปัญหา และแนวทางแก้ปัญหาส่งเค้า บอกให้เราเปิดใจ เพื่อเค้าจะช่วยแก้ปัญหาได้

เราก็ เอออออออออออ อาจเพราะว่าเราคงมีแววตาเศร้าเศร้า เพราะมีคนบอก
แต่หัวหน้าบอก ดูเราเศร้าหมองเหมือนมีเรื่องกังวลใจตลอดเวลา บอกทุกอย่างโอเค แต่อยากให้เราปรับเปลี่ยนแววตาที่ดูกังวลและดู มีอะไรในใจ คิดอะไรอยู่ตลอดเวลา เหมือนไม่ค่อยมีคนไว้ใจ  ทั้งๆที่ใจเรามันไม่คิดไรเลย เราว่าเราเป็นคนง่ายๆอยู่สบายๆมาก รักสัตว์ เสียงเพลง ต้นไม้ 5555 คือเราเป็นคนนิ่งๆไม่ค่อยตลก เล่นมุกอะไรก็ไม่เป็นกะเค้า อาจเป็นเหตุผลนึงหรือป่าวทำให้คนชอบหาว่าหน้าเราเครียด พาลไม่อยากคุยด้วยเพราะกลัวสีหน้าเรา  

แรกๆก็ขำๆ หลังชักหนัก ก็พยายามปรับเปลี่ยนบุคลลิก ยิ้มแย่มแจ่มใสให้มากขึ้น แต่ก็เหมือนเดิม เราก็โดนทักเหมือนเดิม จนหลังๆจากเป็นคนรุ่นใหม่ เรียนจบไฟแรง เริ่มเกิดอาการไม่มั่นใจในตัวเอง ค่อยกังวลสีหน้า  ท่าทาง แอบนอย จิตตก รู้สึกเหมือนเราเป็นคนแปลกไม่เหมือนใครเข้า  
รู้สึกแย่จังเลยคะ เราต้องทำยังไงดี หรือไปศัลยกรรม มันเป็นพันธุกรรม ใครจะอยากเกิดมาในตาเศร้าหมอง หรือคนรอบข้างเป็นห่วงเรามากเกินไป