“เมื่อวานซืน”
มีโอกาสได้ไปดูหนังสามมิติมา เรื่อง Silent Hill เป็นการดูหนังสามมิติครั้งแรกที่สนุกแบบแปลกๆ ดูไปก็มึนไป

“เมื่อวาน”
มีโอกาสได้ไปสัมภาษณ์งานกับธนาคารแห่งหนึ่ง ที่เปิดมายาวนานกว่า 67 ปี แต่เนื่องด้วยสอบวัดผลก่อนหน้านี้แล้วไม่ผ่าน เลยไม่มั่นใจว่าจะมีโอกาสได้ร่วมงานกับที่นี่มั้ย

“วันนี้”
ไม่ได้ออกไปไหนเลย ตื่นมาซักผ้า รีดผ้า หาข้าวทาน แล้วก็นอนอุดอู้อยู่แต่ในห้องต่อ ไม่มีอะไรทำก็เลยหยิบโน๊ตบุ๊คขึ้นมาสร้างบล็อก แล้วก็พิมพ์เรื่องราวต่างๆไปเรื่อยเปื่อย



                หาก “พรุ่งนี้” เรายังมีชีวิตอยู่ก็คงจะตอบได้ว่าจะเป็นอย่างไรและทำอะไรต่อไป เพราะเรื่องราวในชีวิตก็คงจะดำเนิน หมุนเวียน เปลี่ยนไปเรื่อยๆในทุกๆวัน มีเรื่องราวเดิมๆบ้าง เปลี่ยนแปลงบ้าง สุขบ้าง ทุกข์บ้าง สับเปลี่ยนกันไป แต่จะมีใครรู้ล่ะว่าเรา....จะมีโอกาสมี “พรุ่งนี้” ได้อีกสักกี่วัน ???



                ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ ล้วนแล้วแต่ไม่มีอะไรแน่นอน ไม่มีความจีรังยั่งยืนในชีวิต แม้แต่ชีวิตคนเราที่เกิดมา..... เมื่อเวลาหมุนผ่านไป..... ยังมีความเจ็บป่วยเข้ามาแทนที่ความแข็งแรง เริ่มมีรอยเหี่ยวย่นบนผิวหนังที่เคยเต่งตึง ร่างกายที่เคยกำยำ พละกำลังที่เคยมีมาก กลับร่วงโรยไปตามกาลเวลาที่เปลี่ยนแปลง แล้วสุดท้ายวันหนึ่ง......เราก็ต้องตาย



                 คือสัจธรรมที่จริงแท้แน่นอนของโลกนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นมาได้ ก็มีดับสูญได้ แม้แต่ไดโนเสาร์ที่เคยครองพื้นพิภพมายาวนานถึง 165 ล้านปียังมีการสูญพันธุ์ แล้วนับประสาอะไรกับชีวิตของมนุษย์เราที่จะไม่มีการดับสิ้นไป

                ชีวิตคนเราที่จริงแล้วคงมีแค่ เมื่อวานซืน เมื่อวาน และวันนี้เท่านั้นแหละ..... เพราะวันพรุ่งนี้ไม่มีใครหยั่งรู้ได้เลยว่า เราจะยังมีชีวิตยืนอยู่บนโลกนี้อีกหรือไม่ คนบางคนเมื่อวันก่อนเรายังเห็นหน้า พูดคุยกันอยู่ พอมาวันนี้กลับเกิดเรื่องไม่คาดฝันที่ทำให้เขาต้องตายซะแล้ว ประมาณว่ายังเห็นหน้ากันอยู่หลัดๆก็ไปซะแล้ว

                สิ่งสำคัญที่สุดของชีวิตคงไม่ใช่เมื่อวานซืน หรือเมื่อวาน เพราะมันคือวันที่ผ่านไปแล้ว ไม่สามารถหมุนย้อนเวลามาได้ หากเกิดเรื่องผิดพลาดคือมันก็ผ่านมาแล้ว จะกลับไปแก้ไขก็ไม่ได้ วันพรุ่งนี้ก็ยังไม่สำคัญเท่าไร เพราะไม่มีใครรู้ได้ว่าเราจะโชคดีได้มีชีวิตอยู่ต่อบนโลกนี้หรือไม่ มีแต่ “วันนี้” เท่านั้น ที่น่าจะเป็นส่วนประกอบสำคัญที่สุดในชีวิตเรา ในทุกๆวันที่เรายังมีชีวิตอยู่....



                ทำปัจจุบันในทุกๆวันให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ เมื่อมีโอกาสใดๆผ่านเข้ามาในชีวิต จงรีบใช้ทั้งสองมือไขว่คว้าไว้ แม้บางครั้งคุณจะยังไม่ต้องการมันก็ตาม แต่เชื่อเถอะว่า.... โอกาสใดๆที่ผ่านเข้ามา ณ เวลาที่คุณไม่ต้องการ จึงปล่อยมันให้หลุดมือไป เมื่อเวลาล่วงเลยผ่าน คุณจะคิดถึงวันนั้นเสมอ คุณจะรู้สึกเสียดายโอกาสนั้นที่ไม่ได้คว้าเอาไว้



                แม้เราอาจจะไม่มีชีวิตอยู่บนโลกนี้แล้วก็ตาม แต่ทุกๆย่างก้าวและการกระทำของเราในวันนี้ บางทีอาจส่งผลต่อการยังมีชีวิตอยู่ของคนรอบข้างเราในวันถัดไปก็ได้ ทำทุกๆวันที่ยังหายใจอยู่ให้ดีๆ อยากทำอะไรก็จงรีบลงมือทำก่อนที่ทุกอย่างจะสาย

                ทำอะไรก็ได้ .... แต่อย่าทำให้ใครเดือดร้อน เท่านั้นพอ



ที่มา : http://www.oknation.net/blog/saranjit/2012/12/15/entry-1