ขอเล่านะค่ะ เราไปปรึกษาเขาเรื่องเรียน และสงสัยว่าตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้า เราเคยอ่านเจอในอินเตอร์เน็ตว่าสารเคมีในสมองจะทำงานผิดปกติ เขาก็สวนขึ้นเลยว่าไม่มงไม่มีสารเคมีในสมองทั้งนั้นแหละ(เสียงเหวี่ยงๆ) และเขาก็บอกให้เราลองสวดมนต์ เราก็สวดหลายบทนะ แต่เราบอกเขาไปว่าสวดมต์แผ่เมตตาให้ตัวเอง เขาก็สวนมาอีกว่า ไอ้นั่นอ้อนวอน ทั้งๆที่เจตนาเราเราต้องการรักตัวเองและให้อภัยตัวเองกับสิ่งที่ผิดพลาดที่ผ่านมา และเขาก็สงสัยว่าที่เราบอกว่าเป็นโรคเขาก็พูดด้วยว่าบางคนอาจเอามาเป็นเกราะกำบังตัวเอง เราฟังดูเขาไม่เชื่อคำพูดของเราเลย และเราก็ไปหาหมอมา หมอบอกว่าเราเป็นโรคเครียด ซึ่งพวกโรคก็เกี่ยวกับสารเคมีในสมอง ดูเหมือนเขาดูถูกศักยภาพเรายังไงไม่รู้ แล้วไม่ใช่คนเดียวก็มีอาจารย์อีกสองคน เป็นคู่หูกัน เขาหาว่าเราไม่มีเพื่อน เราก็บอกเขาไปว่า เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูง เขาก็ไม่เชื่อ ซึงอีกหลายๆเรื่อง เขาก็ดูไม่เชื่อเราอีก พูดจาลดค่าเรา ดูถูกเรา แล้ววันหลังเขาเห็นเพื่อนอยู่กับเราเขาก็มองเราแบบอึ้งๆ เราไปปรึกษาแม่ แม่ก็บอกว่าเราดูไม่น่าเชื่อถือไง นี่เราดูเป็นคนไม่น่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยหรอ ทำตัวยังไงให้น่าเชื่อถือดี
ทำไมเวลาเราพูดอะไรครูถึงไม่เชื่อเรา ทั้งๆที่เราพูดความจริง