เสาวนีย์ - ผู้หญิงที่น่าสงสาร แต่ล้มเหลวในทุกบทบาท -

อนึ่ง ข้อมูลทั้งหมดเกิดจากการดูและอ่านบทโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ฉบับ 2557

ในละครเรื่องนี้บอกเล่าเรื่องของผู้หญิงไว้ค่อนข้างน่าสนใจ
เริ่มตั้งแต่จุดกำเนิด คือ คุณหญิงศิริ ดวงตา และ เสาวนีย์
ทั้งสามคนเลือกสร้างเงื่อนไข เพื่อต่อรองให้ตัวเองได้ผลประโยชน์
คุณหญิงศิริเลือกดวงตามาไว้กับตัวเอง เพื่อเอาไว้ใช้ปรนนิบัติ ยามตัวเองลำบาก
และร้อยความรู้สึกของดวงตา ด้วยศก เพื่อให้ดวงตามีลมหายใจ
ดวงตาก็รู้สถานะตนเอง จึงพยายามหาวิธีการที่ต่อรองกับคุณหญิงศิริ
โดยยอมตกต้องเป็นของศก อาจจะเพราะความรัก แต่เพื่อสถานะของตัวเองที่ดีขึ้น
คุณหญิงศิริรู้ในปัญหาจึงหาหนทางเพื่อพยายาม กดดวงตา
จึงเลือก เสาวนีย์ ผู้หญิงที่เพียบพร้อมเข้ามากดดวงตา โดยใช้สัญลักษณ์ เพชรและทับทิม เพื่อแสดงบทบาทแทนแต่ละคน
เสาวนีย์ ซึ่งน่าจะเป็นตัวละครที่น่าสงสาร เพราะมาอยู่ตรงกลาง เหมือนเธอเป็นแค่หมากตัวหนึ่งในกระดาน
แต่ เสาวนีย์ กลับเต็มใจจะยอมเป็นหมากตัวนี้ เพียงเพราะเธอเชื่อว่าเธอมีค่ามากกว่าดวงตา


เสาวนีย์จึงได้ภรรยาเป็นของศก ตามที่คุณหญิงศิริต้องการ
และนั่นแสดงถึงความมีค่าในตัวเธอ
แต่แล้วดวงตาก็มีลูกกับศก เหมือนใช้ความรักร้อยตัวศกไว้อีกครั้ง
เสาวนีย์จึงยอมไม่ได้ เพราะความรู้ทั้งรู้ของตัวเอง
แม้ตัวเองจะได้เป็นสามีภรรยา แต่ไม่มีลูกก็ไม่มีความหมาย จึงทำสิ่งเดียวเช่นเดียวกับดวงตา

เสาวนีย์ มีลูกกับศก ตั้งชื่อว่า ศรวณีย์ หรือ ลูกศร
เสาวนีย์เลี้ยงดูลูกศร อย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ในฐานะแม่คนนึง
แต่จริง ๆ แล้ว เธออาจจะมองลูกสาวในมือเธอมากกว่าที่จะเป็นแค่ลูกสาวของเธอ

เสาวณีย์เลี้ยงดูลูกศรอย่างดี มอบแต่สิ่งดี ๆ ให้เหมือนเป็นเรื่องที่ปกติทั่วไป
เลี้ยงให้ลูกสาวของตัวเองให้พบเจอสิ่งดี ๆ สิ่งไม่ดีอะไรที่ไม่เหมาะกับลูกสาวก็ไม่ให้ลูกเข้าใกล้
โดยที่สิ่งไม่ดีนั่นรวมถึง ทราย ด้วย
เสาวนีย์เลี้ยงลูกศรให้รังเกียจทราย เพราะลูกสาวของตัวเองมีค่าเหนือกว่าเด็กคนนั้น
แต่เมื่อสิ่งไม่ดีหายไป ลูกศรก็ถูกเลี้ยงเป็นเด็กสาวที่มีความเพียบพร้อมแม้ว่าบุคภาพจะไม่อำนวยก็ตาม
มันคงเป็นเรื่องปกติ สำหรับการเลี้ยงดูเด็กให้เติบโตแล้วก็แต่งงาน
แต่การแต่งงานในวัยที่หญิงสาวคนนึงไม่ได้เป็นคนสร้างแต่กลับเป็นผู้แม้ทำหน้าที่แทนทุกอย่าง
ตั้งแต่หาเจ้าบ่าวจนไปถึงให้ชายหนุ่มหญิงสาวหมั้นกัน ราวเป็นเรื่องปกติ
หรือจริง ๆ แล้วสิ่งที่เสาวนีย์ต้องการไม่ใช่ให้ลูกสาวมีคู่ แต่เป็นการที่ทำให้ชีวิตของเธอสมหวัง

ความรู้ทั้งรู้ที่มันตอกย้ำมาตลอด ว่าเธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องแต่เธอไม่ได้มาก่อน
คือความด่างพล้อยในชีวิตของเธอ เธอจึงสร้างตัวตนที่เธออยากเป็นและต้องเป็น
ให้อยู่ในร่างของเด็กสาวที่เป็นลูกของเธอ
นั่นก็หมายความว่าเธอสร้างศรวณีย์ให้เป็นร่างเสมือนเธอ ที่ไม่มีที่ติเท่าที่จะเป็นได้
เลี้ยงดูให้ดี ไม่ให้มีสิ่งไม่ดีมาเจือปน มีความงามอย่างกุลสตรีที่เพียบพร้อม และแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาไปในที่สุด

จึงไม่แปลกที่การที่ทรายเข้ามาถึงทำให้เสาวนีย์ ทำอะไรรุนแรงและประหลาดมากมาย
เสาวนีย์เป็นตัวละครที่อยู่ในความเกลียดและกลัวมาตลอดทั้งชีวิต
คนบางคนเวลาเกลียดหรือกลัวใคร ก็จะเก็บตัวนิ่ง ๆ จนบางทีเป็นกลายเป็นคนเก็บกดไป
แต่ก็มีบางคนพยายามจะปกปิดสิ่งเหล่านั้น แล้วบอกกับคนอื่นว่า ฉันไม่กลัวเธอนะ !!

ทั้งที่ตัวเองทั้งเกลียดและกลัวมาก ในเวลาที่เสาวนีย์กลัวมากก็จะปรึกษาแม่ เพราะตัวเองทนไม่ไหวแล้ว

เพราะทรายกำลังจะทำให้สิ่งที่เธอรอยมานานเกือบ 20 ปีล้มเหลว
เพราะละครรีเมคเรื่องเดิมมันวนมาอีกครั้งในรูปแบบ พัชระ ลูกศร และทราย โดยที่ลูกศรเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
เธอจึงพยายามทำทุกวิถึทางให้ลูกศรแต่งงานกับพัชระให้ได้ เพราะนอกจากจะเป็นการเอาชนะทรายแล้ว
แต่มันคือการทำให้ฝันให้เป็นจริงเสียที แน่นอนคนดูอาจเห็นความรุนแรงในตัวเธอ
แต่จริง ๆ แล้ว สิ่งที่เธอแสดงออกเพียงแค่ต้องการกลบบาดแผลในอดีตที่เธอไม่ให้ใครรักษาเลย

สถานะของจิตใจของเสาวนีย์หนักกว่าดวงตามาก
ดวงตาตัดสินใจจากคำพูดนั้น เลือกที่เจ็บแต่จบ แล้วเดินออกมา แม้จริง ๆ ความแค้นทุกอย่างมันซึมไปที่ตัวทรายหมดแล้ว
แต่เสาวนีย์เลือกจะอยู่ และพยายามจะเปลี่ยนสิ่งที่เป็นในรูปแบบที่เธอต้องการ เพราะลูกศรคือทางออกเดียวที่เธอมี

แต่จิตใจมนุษย์ยากจะเข้าถึง จิตใจลูกศรก็เหมือนกัน
ลูกศรที่เหมือนร่างเสมือนเสาวนีย์ แต่ความจริงเธอชื่อศรวณีย์และมีจิตใจของศรวณีย์ไม่ใช่เสาวณีย์
ลูกศรรับรู้ในสิ่งที่มี สิ่งที่เธอเป็นไม่ต่างจากมนุษย์ทั่วไป และเมื่อคนเป็นแม่ให้ไม่ได้เธอจึงเลือกก้าวเดินออกมาโดยที่แม่ไม่รู้ตัว

ลูกศรก้าวเดินออกจากผู้แม่ที่ละก้าว ตั้งแต่วันแรกที่พบกับทราย
ลูกศรอาจจะอ่อนแอ ไม่ทันคน แต่เมื่อเห็นผู้หญิงตรงหน้าที่วัยใกล้เคียงกับเธอ
เธอเลือกจะสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับเขาตรงนั้น เพราะตอนนี้ลูกศรเชื่อว่าหญิงสาวคนนี้จะช่วยเธอได้ เพราะเขาคือพี่สาวของเธอ
แม้พี่สาวต่างแม่ จะพยายามให้เธอคิดต่อต้านกับแม่ เพื่อให้แม่ลูกแตกกัน แต่จริง ๆ เธอกลับดีใจที่มีคนกำลังคอยสนับสนุนเธอต่างหาก

กลายเป็นว่าความไม่ปรารถนาดีของพี่สาวมันกลายเป็นแรงสนับสนุนให้เธอมีชีวิตของเธอเองจนไปถึงความรักของเธอ โดยที่แม่ของเธอไม่รู้อะไรเลย

ทำไมวันนึงลูกสาวย้อนแม่ตัวเองว่า ที่ทำทั้งหมดทำเพราะลูกหรือเพราะตัวเธอเอง
ความฝันของการรอคอยพังทลายลงตรงหน้า เมื่อรู้ว่าร่างเสมือนของเธอตอนนี้มันไม่ใช่ของเธออีกแล้ว
แต่เธอโทษว่าเป็นความผิดของผู้หญิงต่ำ ๆ ที่ทำให้เธอลูกสาวของเธอเปลี่ยนไป แต่เมื่อลูกสาวเธอสามารถเอาชนะผู้หญิงคนนั้นได้
เธอก็หอบเอาความภูมิใจโง่ ๆ ว่าในสุดฉันก็ชนะเธอ จนเธอไม่รู้หรอกว่ามันเป็นการจะทำให้เธอสูญเสียทุกอย่าง อย่างไม่มีวันหวนกลับได้

เสาวนีย์ที่กำลังมุ่งมั่นในการกำจัดทรายเพื่อกลบแผลให้หายสนิท จนเธอหลงลืมในหลายบทบาทไป
บทบาทของผู้หญิงคนนึงที่มีค่าโดยไม่ต้องมีอะไรมาเรียบเทียบ แต่ตัวเธอเลือกจะทำให้ตัวเองไม่มีค่าด้วยตัวเธอเอง
บทบาทของภรรยา ที่เธอแสดงว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้พรหมมาศนายณ์รู้ว่าเธอมีคุณค่า เพราะเธอรู้ว่าเธอไม่ได้อยู่อย่างมีคุณค่า
โดยเฉพาะศก เธอไม่เคยทำให้ศกเลือกเธอได้จริง ๆ รวมถึงบทบาทของแม่ที่เธอพยายามแสดงว่าฉันเป็นแม่ที่ดีฉันเลี้ยงลูกอย่างดี
แต่จริง ๆ ถ้าเธอเป็นแม่ที่รักลูก เธอน่าจะรู้ว่าผู้ชายแบบไหนเหมาะกับลูกของเธอ รู้ว่าลูกเธอต้องการ ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร
เพราะมันจะไม่มีวันที่ลูกทำกับเธออย่างนี้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่