เราเคยทำแบงค์เอกชนมาปีนึง แล้วมาสอบเข้าแบงค์รัฐวิสาหกิจได้  แต่ใจจริงไม่อยากทำสายธนาคารแล้ว งานมันไม่มีทักษะที่ต่อยอดไปทำสายงานอื่นได้เลยค่ะ แต่พอเข้าไปทำแล้ว เราอยากออกมากที่สุด ไม่มีวันไหนอยากตื่นมาทำงานเลย แต่คิดว่าจะไปทำงานก็เหมือนหายใจไม่ออก  เหมือนกระทู้ก่อนๆที่เคยตั้งแหละค่ะ แต่เรื่องบริการคน คุยกับคนเราชอบนะค่ะ แต่เราไม่ชอบงานที่ให้สักแต่ว่าขาย พูดว่าเราไม่ขายแบงค์อื่นก็ขาย  เพื่อนร่วมงานที่อายุน้อยและเยอะ หาว่าเราทำตัวเด่น เราเป็นคนที่ใครถามอะไรหรือให้ออกไปแสดงอะไรเราจะออก เพราะเขาบอกว่ามันไม่มีผิดถูก พอเรารู้ว่าเขาว่าเรา เราก็อยู่เฉยๆ พอไม่มีใครตอบ พวกเขาก็ชอบชี้มาที่เราให้เราออกไป แต่กลับมาว่าเรา แล้วก็อีกหลายๆเรื่อง พอเราบอกที่บ้านว่าจะลาออก อยากให้มีคนสนับสนุนความคิดเราบ้าง พ่อแม่บอกให้เราอดทน ทำไมอดทนไม่ได้ เจอแค่นี้กระจอก พ่อแม่เจอมาเยอะกว่านี้ เราก็บอกอยากให้พ่อแม่มาลองดู เขาก็บอกเขาผ่านมาเยอะ เราไม่อดทนเอง สมัยก่อนอดทนกว่านี้นิ ไปบอกคนอื่นว่าเราสอบได้ มีแต่คนชม แต่เราพูดว่าจะออกเขาไปพูดกับใครไม่ได้เลย เราเคยเป็นเด็กดีกว่านี้นิ จะออกก็ต้องสอบราชการให้ได้ก่อน ค่อยออก อดทนก่อนสิ เราเหนื่อยมากเลย พูดสอนเราแต่แบบนี้ เราควรทำไงดี เราหมดใจกับงานธนาคารแล้ว เราอยากลาออกวันพรุ่งนี้เลยซะด้วยซ้ำ หางานใหม่เลย แต่เจอพ่อแม่พูดแบบนี้เราท้อมาก เคว้งคว้างอย่างไงไม่รู้ เราจะอดทนตามที่พ่อแม่บอกหรือจะหางานใหม่ดีแล้วไปเลยไม่ต้องปรึกษาพ่อแม่ ทำอย่างไงดีค่ะ ขอโทษที่พิมพ์ยาวค่ะ แต่อยากระบายจริงๆ