เรื่องไม่เป็นเรื่องแท้ๆ
งี่เง่าสุดใจขาดดิ้น ใครว่าเรื่องขี้งอลจะมีแต่ใน ผญ.

^{ด้วยความที่ไม่ใช่คนหวาน ไม่ได้ง้องแง้ง ออกจะห้าวๆ ห่ามๆ
ความกุลสตรีชะนีสีชมพูมันน้อยนิดเหลือเกิน
จะมาให้เรียก สรรพนาม "เค้า" กับ "ตัวเอง" เรายังแทบจะอ้วก}


ย้อนไปเมื่อเดือนก่อนได้มั้ง
ผช. งอลค่ะ แต่เรื่องไรไม่รู้ จำไม่ได้ แล้วเราง้อไม่เป็น
จนต้องมีเคลียร์กันไปรอบนึง เพื่อให้เข้าใจตรงกัน

ซึ่งบทสรุปเรื่องการงอลคือ
ในเมื่อ ผช. บอกว่า ถ้างอลเล่นๆ ไม่ได้ ก็คงจะไม่งอลเล่นๆ อีก
อ่าว แต่กลายเป็นไม่เล่นอะไรเลย ตีบทนิ่งใส่

ไอ้เราเลยยื่นคำขาดไปเลยค่ะ
งั้น งอลเล่นๆ มาเหอะ เด๋วจะง้อเอง ยังไงก็จะพยายามง้อนะ
^{แล้วหลังจากนั้น ไม่ต้องพูดถึงค่ะ ละไว้ในฐานที่เข้าใจ}

แต่เมื่อการงอลเล่นๆ เล็กๆ มันมักบานปลายกลายเป็นเรื่องใหญ่เหตุเพราะเราง้อ ไม่ค่อยเป็น!!
...นั่นแหละที่เป็นปัญหา...

ในความคิดเรา..จะงอลทำไมอ่ะ ??
งอลแล้วสบายใจหรอ งอลเล่นๆ พอง้อเล่นๆ พยายามเล่นด้วย อ้อนๆ หน่อย ทำไมไม่หายล่ะ
ทำไมต้องงอลแล้วงอลอีก อยากเห็นเราไม่สบายใจใช่ไม๊



พาลคิดว่า แล้วเราจะไปกันรอดไม๊
โถ!!! คิดว่าไม่เยอะ ไม่อะไรแล้วนะ
นอนไม่ค่อยหลับนะคะ โวะ ข้าวเช้าก็กินไม่ลง ปั่ดโธ่เว้ย

ป่านนี้ทำไรอยู่!! เด๋วจะโทรไปง้ออีกรอบนะ
จบปึ้ง!! ถ้าไม่หายอีกต้องทำไง ฮึ่ย
<sup>ขอไปกินข้าว ชาร์จพลังแพ้บ บ่ายเตรียมตัวโดนง้อได้

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้_{ง้อ ได้นะ แต่ลดระดับการงอลเล่นๆ ลงนิดนึงได้ม๊ายยย}
ก็ง้อไม่เก่ง เจอกันคนละครึ่งทางเซ่
โอเคค่ะ ค่อยๆ ปรับตัวกันไปนะคะ วุ้ย!!</sup>