สวัสดีนะจ๊ะ ที่เฮียเขียนมาลงช้านี่ไม่ใช่อะไร เฮียกำลังจะเปิดร้านเตี๋ยวเรือสาขาลอนดอน เลยยุ่ง ๆ หน่ะ
แล้วก็มาพูดถึงเกมส์เมื่อคืน อารมณ์ตอนจบเกมส์ เฮียบอกได้เลย เฮียก็ฟินเหมือนทุก ๆ คนนั่นแหล่ะ ..... แต่ในความฟินนั้นภายในยังมีความไม่แน่นอนอยู่ เปรียบได้กับขนมปังสอดใส้จากในเซเว่น ที่ในรูปดูดี พอแกะกิน ดันมีใส้นิดเดียว
       เกมส์นี้ เฮียแบ่งได้เป็นสองพาร์ท
       พาร์ทแรก ก่อนจะได้ประตูแรก คือประมาณครึ่ง ชม.แรกของเกมส์  นี่แหล่ะ อาร์เซนอลที่คุ้นเคยของบรรดาแฟน ๆ บอลไม่มีทรง เข้าทำสะเปะสะปะ ใช้จังหวะเยอะ โดนเพรสซิ่งเร็วเสียง่าย เกมส์รับเจอลูกโด่งจะโดนตลอด  โดยเฉพาะลูกเซต พีซ แหม่... แต่ละลูก เฮียหล่ะเสียวตลอด
ไหนจะพ่ออัคบอนลาฮอร์ ที่เร็วระดับเดียวกับรถมอไซค์ 8สูบ มาเจอกับพี่แพร์ของเฮีย ที่เร็วระดับ หอยทากครึ่งสูบ แหม่ .... สมน้ำสมเนื้อชะมัด
การจวนอยู่จวนไปในพาร์ทแรกของอาร์เซนอล  ต้องขอบคุณเกมส์รุกวิลล่า ที่ยังสร้างสรรค์ได้ไม่ดีพอ ไม่คมพอ จนมาถึงจังหวะที่เฮียเรียกว่าจังหวะผีเข้า ผีสิง อะไรก็ตาม แต่มันไม่ปกติสำหรับทีมที่เฮียตามดูมาตลอด
       หลังจากสองประตูแรก ที่ได้อย่างรวดเร็วแล้ว และการมีส่วนร่วมทั้งสองประตูของพ่อมหาจำเริญโปน 42.5 ล้าน ดูเหมือนพ่อแกจะไปขุดความมั่นใจมาจากใต้ดินของวิลล่า พาร์ค  ค่าตัวของพ่อในเกมส์นี้ เฮียให้ขึ้นไปถึง 18 ล้านเลยทีเดียว (จากนัดก่อน ๆ เหลือ 5แสน)
       หลังจาก 3 ลูกผ่านไป การแจ้งเกิดของท่านมหาเทพ และการกลับมาเกิดใหม่ของพ่อมหาจำเริญโปน  ความมันใจของอาร์เซนอลก็เพิ่มขึ้น 200% ขณะที่ความมั่นใจของวิลล่าก็ลดลงไป 158% พาร์ทสองก็เริ่มขึ้น เฮียบอกได้เลยว่าเกมส์โอเวอร์ตั้งแต่ลูก 3 แล้วนะจ๊ะ
       แต่อย่างที่เฮียบอก เปลือกนอกมันหวาน แต่ภายในมันยังน่าสงสัยอยู่ เฮียจะตั้งคำถามง่าย ๆ เช่น
1.ถ้าใครดูอาร์เซนอลทุกนัด หรือดูบ่อย ๆ หลัง ๆ เคยเห็นเกมส์ไหนที่ชนะขาด ครองเกมส์เหนือกว่าแบบถล่มทลายแบบนี้ ลองนึกดูนะจ๊ะ ในสิบเกมส์ จะมีซักกี่แมตช์
2.ใครที่ดูก็คงรู้ ว่าจังหวะมันลงล็อค 3 ลูกใน 3-4 นาที ถ้าไม่มี 3 ลูกชุดนั้น หรือได้แค่ลูกเดียว จะมั่นใจมั๊ย ว่าอาร์เซนอลจะชนะ
3.กลางรับ กับแบ๊ค รายชื่ออย่างอาร์เตต้า ฟลามินี่ กิ๊บส์ มอนเรียล แชมเบอร์ รายชื่อแบบนี้จะรับมือเกมส์กดดันในทุก ๆ เกมส์ได้มั๊ย
4. นอกจาก 3 ลูกนั้น เกมส์รุกเรามีทรงบอลที่น่ากลัวอีกมั๊ย ??
       
       สุดท้ายเฮียว่ามันก็จะวันลูปเดิม ๆ จะมีช่วงที่เล่นดีแบบที่น่าเชียร์ จนแฟนหลาย ๆ ทีมยังหันมาชม พอช่วงพีใหม่ปุ๊บ นั่นแหล่ะ หายนะก็จะมาเยือนอีกรอบ ตกรอบทุก ๆ ถ้วยติด ๆ กัน การลุ้นแชมป์พรีเมียร์ก็ค่อย ๆ เลือนราง แล้วก็บทสรุปเดิม ๆ ท้ายฤดูกาล พอตลาดนักเตะเปิด ช่วงนี้สตาร์ในทีมอาจจะไม่ย้ายออกกัน แล้วก็ซื้อสตาร์ที่เป็นส่วนเกินของทีมใหญ่ได้ซักตัวนึง ดาวรุ่งฝีมือดีอีกตัว นักเตะเกรดบีอีก 6 ตัว แล้วก็เปิดฤดูกาลด้วยความคาดหวัง พอเจอเกมส์ใหญ่ก็แพ้แบบสู้ไม่ได้ ..........แล้วปลายฤดูกาลก็.........แล้วก็....กลับไปห่านย่อหน้าเดิมซะ
      ปล.วันนี้เฮียจริงจังไปนะ บอลแพ้เฮียดันฮา พอบอลชนะเฮียจริงจัง ....สับสนแท้
      ปล2. เบื่อคนพากย์ทุกคนนะจ๊ะ ที่ไม่ว่าบอลจะเป็นยังไง ก็จะพูดอยู่นั้นแหล่ะว่า “แหม่..หน้าของเวนเกอร์ยังเครียดอยู่นะครับ  คงยังไม่พอใจกับเกมส์เท่าไรนะครับ แหม่...” คุณจะแหม่ หาแหม่คุณเหรอจ๊ะ หน้าป๋าเวนเกอร์เค้าเป็นอย่างนั้นทุกเกมส์แหล่ะนะจ๊ะ
      ปล3.พี่แป้งได้ลงแล้ววววววววว
แวะไปบอกรักเฮียได้ที่ https://www.facebook.com/goonerzzz