...เมื่อเจ็บปวดใจกับคำพูดคนอื่น...


...ใครว่าอะไรเรา ถ้าเราฟังแล้ว
ไม่เก็บเอามาคิด ก็ไม่ทุกข์

ที่เราทุกข์ ก็เพราะไม่ยอมปล่อย
ให้คำพูดนั้นผ่านเลยไป
เราจะหวนคิดถึงคำพูดและการกระทำของเขา
แล้วย้ำคิด ย้ำนึก ทำให้เป็นทุกข์มากขึ้น

แต่ก็ยังโทษว่าเราทุกข์เพราะเขา
ไม่ได้เฉลียวใจว่าเป็นเพราะใจของเราต่างหาก
เปรียบเหมือนเรามีเศษแก้วอยู่ในมือ
เพียงแค่พลิกมือลงเศษแก้วก็หลุดมือไป

แต่เราไม่ยอมพลิก เท่านั้นไม่พอ...
เรายังกำแล้วบีบด้วย บีบแล้วบีบเล่า
ผลก็คือเศษแก้วบาดมือจนรู้สึกเจ็บ
เลือดไหลซิบ ๆ แล้วเราก็โทษเศษแก้ว
ว่าทำให้ฉันเจ็บ ฉันปวด..,,

ที่จริงแล้วถ้าเราไม่กำหรือบีบเศษแก้วนั้น
มือเราก็ไม่เป็นอะไร

แต่เราเจ็บเพราะเรากำหรือบีบมันเอง
ดังนั้นจึงไม่ควรโทษเศษแก้ว
แต่ควรโทษตัวเองที่ไปกำและบีบมันเอาไว้

คำพูดของบางคนก็เหมือนเศษแก้ว ถ้าเราวางมันเสีย
หรือไม่ย้ำคิดย้ำนึกถึงคำพูดเหล่านั้น เราก็ไม่ทุกข์

แต่เป็นเพราะใจที่หวนนึกคิดถึงมันบ่อย ๆ
ไม่ยอมปล่อยวาง เราเลยทุกข์และเจ็บปวด...

...โอวาทธรรม พระไพศาล วิสาโล...

...ขออนุโมทนาบุญกับเจ้าของภาพประกอบ
ขอให้ท่านผู้อ่านเจริญในธรรม...