ทำอย่างไรดีคะ ตอนนี้รู้สึกเกลียดสามีมากเลย เราอยู่ด้วยกันมา สิบกว่าปีแล้วค่ะ อายุห่างกันหนึ่งรอบ
ตอนคบกันใหม่ เขาดูเป็นผู้ใหญ่มีเหตุผล ด้วยเหตุนี้เราคิดว่าเขาจะดูแลเราได้
แต่ระยะหลังนี้ เราก็พยายามทำความเข้าใจว่าความเครียดจากงาน บวกกับภาระหนี้สินที่พยายามใช้ให้หมดในช่วงนี้
แต่เรารู้สึกว่ามันเยอะเกินไปแล้ว เราก็ทำงานบริษัทนะคะ ไม่ได้อยู่บ้านเฉยๆ เราไม่ได้มีลูกด้วยกันค่ะ
เริ่มจากพูดจาไม่ถนอมน้ำใจ บางครั้งก็หลุดคำว่ากูเลยทีเดียว และต่อว่าเราเสียงดังๆ
เราไม่อยากโต้เถียงด้วย เพราะเรื่องมันจะยาว เลยเงียบๆ ไว้ แต่มันอึดอัดมาก เหมือนเราเก็บกด
นี่ถ้าไม่ติดว่ามีหนี้สินที่เกิดจากเราเปิดกิจการที่จะทะยอยใช้ให้หมด ซึ่งเหลือไม่เท่าไรแล้ว

เราอยากจะไล่เขาออกไปจากชีวิตเรามากเลยค่ะ เพราะลำพังถ้าเราทำงานใช้เอง กินเอง ก็เหลือเก็บ
แล้วเรื่องกิจการที่เปิดก็เพราะด้วยความที่เขาอยากทำ แต่ตอนที่เปิดระยะแรก ลูกค้าไม่ค่อยมี
แต่ช่วงนี้เริ่มดีขึ้น พอจะมองเห็นกำไรบ้างแล้ว
อาการที่ว่าจะเป็นเฉพาะตอนที่เขาทำงานนะคะ แบบงานเริ่งๆ รีบๆ ลูกค้ารอ หรือมีงานติดพันจนค่ำ
อาการก็จะออก แต่หลังจากงานเสร็จ ก็จะเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมือเลยค่ะ เหมือนไม่เคยโกรธ ไม่เคยว่าเรามาก่อน

ก่อนหน้านี้ตอนที่คบกันใหม่ๆ เราเคยบอกเลิกเขาไปครั้งนึงแล้ว แต่เขาก็ตื้อจนเราใจอ่อน
ถ้าเรารู้ว่าสันดานเขาจะเป็นแบบในวันนี้ ให้ตายเราก็ไม่คิดจะกลับอยู่ด้วยกันแน่

ทำอย่างไรดีคะ เราคิดว่าถ้าเครียร์หนี้สินหมดแล้ว เรากะจะบอกเลิกเขา ต่างคนต่างอยู่ดีไหม
เพราะเราเกลียดๆๆๆๆ คนนิสัยแบบนี้มากเลย ที่อยู่ทุกวันนี้เพราะสงสาร ไม่มีความรักเหลืออยู่แล้ว
เราเคยคิดนะคะว่า เขาต่อว่าเราให้เราเจ็บใจ เราจะทำให้เขาเจ็บเป็นร้อยเท่าเลย
จนบางครั้งคิดอยากมีกิ๊กเลยด้วยซ้ำไป คิดแล้วก็แค้นนะคะ เหมือนความแค้นมันสะสม รอวันระเบิด

เฮ้อ ระบายให้ฟังนะคะ เครียด เก็บไว้คนเดียวก็ อึดอัด ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามารับฟังค่ะ