ต่อจากกระทู้นี้ครับ
http://ppantip.com/topic/32596921
ขอบคุณทุกๆคำอวยพรที่ทำให้ผมยิ้มได้ทุกครั้งที่อ่านครับ

ผมบอกให้เค้ามาอ่านกระทู้
เค้าบอกว่า อ่านแล้วเขินมาก
ผมบอกว่า ให้เค้ามาเม้นในกระทู้
เค้าบอกว่า ตลกละ ใครจะกล้าแสดงตัว

ช่วงนี้เป็นช่วงแลกเปลี่ยนข้อมูลครับ เพราะเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน มาจากคนละสายงาน ทุกอย่างเริ่มจากศูนย์
2-3 วันที่ผ่านมาผมจะได้ยินคำพูดประมาณว่า "พี่จะรับหนูได้มั้ย" ถ้าหนูแบบว่า บลาๆๆๆ อะไรทั้งหลายของเค้าน่ะนะ
ผมอยากจะบอกเค้านะว่า หนูขึ้นไปชั้นสอง แล้วโดดลงมาดิ จะได้รู้ว่า "พี่รับได้มั้ย" หึๆๆๆ ม่ายช่ายยยยย !!!
ผมบอกเค้าไปว่า "พี่ไม่ได้หาเจ้าหญิงในนิยาย เพราะพี่เองก็ไม่ใช่ เจ้าชายในนิทาน"
ผมไม่ได้ต้องการที่จะเปลี่ยนการใช้ชีวิตของใคร แต่ อยากให้เค้ารู้ไว้ว่า ในการใช้ชีวิตของเค้า ตอนนี้มีผมอีกคนที่เป็นห่วงเค้าอยู่
และ ผมบอกเค้าอีกว่า ถ้าหนูถามพี่อีกว่า "พี่จะรับหนูได้มั้ย" "พี่จะเปลี่ยนใจมั้ย" ผมจะปรับครั้งละ 20 บาท หึๆๆๆ  >_<
การได้มีใครซักคนให้เราบอกว่า เราอยู่ที่ไหน เราทำอะไรอยู่ มันมีความสุขนะ
อย่างน้อย เราก็รู้ว่า ถ้าเราอยากจะบอกหรือเล่าอะไรให้ใครซักคนฟัง เค้าคนนั้นก็อยู่ตรงนี้  ^_^
ผมไม่ได้ต้องการคนที่ดีที่สุด แต่ ผมต้องการคนที่เข้าใจเรามากที่สุด ต้องการคนที่สามารปรับการใช้ชีวิตของเราให้เข้ากันได้ แค่นั้นก็พอแล้วครับ
ผมยังไม่รู้ว่า ชีวิตบทต่อไปจะเป็นอย่างไรนะ แต่ เราทั้งคู่มีบทเรียนในการใช้ชีวิตมาแล้ว เราคงไม่ทำให้กันและกันเสียใจ ... ผมหวังไว้แบบนั้น
ขอบคุณทุกๆกำลังใจ ขอบคุณทุกๆคำอวยพร นะครับ แล้วผมจะมาเล่าให้ฟังอีก

ป.ล. อย่าว่าแต่แสดงตัวเลยครับ แค่ให้มาเม้นท์ เค้ายังไม่กล้าเลย ...... 55555