สวัสดีค่ะ นี่เป็นการสมัครสมาชิกครั้งแรก และเขียนรีวิวครั้งแรกของเราด้วย หลังจากเปิดอ่านรีวิวต่างๆ ในพันทิปอยู่บ่อยๆ แฮ่
วันที่ 24-29 สิงหาคม 2557 ที่ผ่านมา ได้เดินทางไปวังเวียงฉบับเร่งรีบ แต่ประทับใจมาก เลยเกิดอาการคันไม้คันมือ
อยากแชร์ให้ทุกคนได้อ่าน และแชร์ข้อมูลการเดินทางให้กับคนที่สนใจอยากไปเหมือนกัน

มาเริ่มกันเลยดีกว่า
วันที่ 24 เรานั่งรถไฟ กรุงเทพฯ - อุดรธานี ที่สถานีรถไฟกรุงเทพ หรือภาษาเราๆ ก็หัวลำโพงนั่นเอง
รถออกประมาณ 18.30 ถึงตีสี่นิดๆ เราคิดว่าจะเลทซักชั่วโมงหรือสองชั่วโมง แต่ไม่เลย ถึงไวมากกกก



เช้าวันใหม่แล้ว 25/08/57
เราขึ้นสกายแลปจากสถานีรถไฟอุดรฯ ไปบขส.อุดรฯ บอกเค้าว่าไปบขส. ใกล้ๆ เซนทรัลอุดร เพราะที่นี่มีบขส. สองที่ค่ะ
ไอ้สกายแลปที่ว่านี่มันก็คือรถสามล้อนี่นา แต่ตกแต่งซะเฟี้ยวฟ้าวน่าดู ด้วยความสงสัยเลยถามลุงคนขับว่าทำไมมันถึงเรียกสกายแลป
ลุงแกบอกว่าฝรั่งเค้าเรียกกันแบบนี้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เค้าเลยเรียกกันปากต่อปากมา โอเค เคลียร์
ถึงบขส.อุดรฯ ด้วยเวลา 15 นาที ในราคา 50 บาทไทย เดินด๊อกแด๊กไปถามหาเอาแถวนั้นว่าซื้อตั๋วรถไปวังเวียงตรงไหน
ลุงคนนึงบอกว่าตั๋วรถวังเวียงเปิดขาย 7 โมงนู่น ละตอนนั้นคือเวลาเวลาตีห้าค่าคุณผู้ชมมมมม
เลยเดินไปปั๊มปตท. แวะเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟันมันที่ปั๊มนั่นแหละ แล้วก็ไปหาอะไรกินร้อนๆ รอเวลา
ใกล้ถึงเวลาก็เดินกลับไปที่บขส. 7 โมงก็แล้วตั๋วรถยังคงไม่เปิดขาย เปิดจริงๆ คือเกือบๆ 8 โมงนู่น
ตั๋วรถอุดรฯ - วังเวียง ราคา 320 บาท ใช้พาสปอร์ตซื้อ รถออกตรงเวลา 8.30 น. ปุ๊บออกเลย มีแค่วันละรอบเท่านั้นนะคะ
จับจองที่นั่งตามสบาย เพราะบนรถมีทั้งหมดแค่ 7 คน ไม่รวมคนขับและคนรถ ฮ่าๆๆๆๆๆ
พอขึ้นมาบนรถ คนรถก็เอาใบตม. ทั้งขาเข้าขาออกมาให้ เราก็เขียนกรอกไว้เลย ถึงด่านตรงหนองคายจะได้ไวๆ
พอข้ามด่านมาก็ยาวค่ะ ถึงบขส.วังเวียงประมาณ 14.30 น. ใช้เวลาเดินทางไป 6 ชั่วโมง



จะมีรถรับจ้างไปส่งตามที่พักที่อยู่ไกลๆ นะคะ เป็นรถบัสเก่าๆ หน่อย แต่พอเราบอกที่พักของเราไป
ลุงแกบอกที่พักเราใกล้นิดเดียว ละแกก็ชี้ทางให้เดินไปทางนู้น ประมาณ 700 เมตรก็ถึง
ไอ้เราก็ฮะ ทำไมมันใกล้จังวะ ดูในเว็บมันติดแม่น้ำนี่หว่า อะ เดินก็เดิน



เราก็เดินไปแบบงงๆ ถามทางคนแถวนั้นไปเรื่อยๆ จนถึงที่พัก 700 เมตรลุง ประมาณเกือบๆ 2 โล ลุ๊งงงงงง
ถึงที่พัก ก็อาบน้ำก่อนเลยค่ะ เหนียวตัวมาก  เย็นๆ ก็ออกไปเดินเล่น หาข้าวกิน



26/08/57
เนื่องจากเมื่อวานเราจอง zip line ไว้ ก็เลยมีรถจากทางบริษัทที่จองมารับตั้งแต่ 9 โมงเช้า
ราคา 800 บาท พาไปดูบ้านม้ง เล่น zip line ไป 11 สาย รวมรถรับส่งไป - กลับด้วย ละจบที่บลูลากูน เห้ยเราว่ามันถูกมากนะ
จริงๆ บลูลากูนไม่เสียเงินอยู่แล้ว แต่จากในตัวเมืองวังเวียงออกมาก็ไกลมาก ต้องจ้างรถมาส่ง ไม่ก็เช่าจักรยาน(ปั่นกล้ามขึ้น) หรือมอร์เตอร์ไซค์
ในทริป zip line มีเรากับเพื่อนต่างชาติอีกหลายคน มารู้จักกันบนรถนี่แหละ ทุกคน friendly มากๆ เฮฮา ถ่ายรูปเราตลอด
โดยเฉพาะเพื่อนเกาหลีที่พยายามพูดภาษาอังกฤษกับเรา แต่เค้าพูดไม่เก่งและฟังยากมาก เราขำเวลาเค้าจะช่วยดึงมือเรา จะพูด sorry ก่อนตลอด
ก่อนถ่ายรูปเราก็ถามก่อนว่าขอถ่ายรูปได้มั้ย ฮ่าๆๆๆๆ มีมารยาทสุดๆ ทุกวันนี้ยังติดต่อกันอยู่เลย







จริงๆ เราขึ้นไปถ้ำปูคำด้วยนะ แต่ลืมถ่ายรูปมา (._.)
เล่นจนพอก็กลับเข้ามาในเมือง หาอะไรกินกับเพื่อนต่างชาติ เสร็จก็แยกย้ายกัน เรากลับมาที่พักเล่นน้ำที่สระว่ายน้ำต่ออีกจนค่ำ
ขึ้นไปอาบน้ำ แล้วก็ลงมาหาอะไรกิน ร้านโรตีเยอะแยะเต็มไปหมด ฝรั่งเค้าเรียกร้าน pancake
แต่อร่อยจริง เราอยู่นั่นกินโรตีทุกวัน เนยนมธรรมดานี่แหละ แต่แป้งหนาดี แผ่นละ 40 บาท
ถามพี่คนขายว่าทำไมที่นี่ร้านโรตีเยอะ เค้าบอกไม่รู้เหมือนกัน ฝรั่งเค้าชอบกินกัน ที่เวียงจันทน์ไม่เยอะเท่านี้นะ แม่ค้าด้วยกันเค้าว่าขายไม่ดีเหมือนที่นี่
และการที่กินโรตีทุกวัน จนไปป๊ะเมนูเบอร์เกอร์ของร้านโรตี ทำสดๆ มันตรงนี้แหละ หอม อร่อย ชีสเป็นชีส เนื้อเป็นเนื้อ 80 บาท ไม่เสียดายเงินเลย
ส่วนพวกอาหารนี่แพงเอาเรื่องอยู่ มื้อนึงเรากินธรรมดาตก 100 กว่า 200 ช้ำเว่อร์ มาม่าก็ปาไปป๋องละ 20 แล้ว
อย่างว่าล่ะนะ เมืองท่องเที่ยว แต่เราชอบนะที่ไม่มีเซเว่น หรือซุปเปอร์มาเก็ต มีแต่ร้านชำธรรมดา
ทุกอย่างแบ่งเป็นโซน โซนที่พัก โซนขายของ โซนร้านเหล้า ที่เที่ยวก็ออกนอกเมืองไปอีก เออ มันโอเคอะ ไม่บดบังธรรมชาติ

27/08/57
วันนี้เราขนของย้ายไปพักอีกที่หนึ่ง เป็นที่พักเล็กๆ ชอบมากๆ สวย สงบ บรรยากาศเป็นส่วนตัวสุดๆ
เก็บของเสร็จสรรพ กินข้าวแล้วก็ออกไปเช่าจักรยาน เป็นจักรยานเสือภูเขาคันละ 100 บาท ต้องเอามาคืนก่อน 3 ทุ่ม
เรียบร้อยแล้วก็ปั่นนนนนน ไปถ้ำจังกันเต๊อะ
แค่ 2 กิโลกว่าๆ จากตัวเมืองก็ถึงด่านทางไปถ้ำจังแล้วค่ะ คิดว่ามันจะไกลกว่านี้ซะอีก
เสียเงินตรงด่านเข้าชมประมาณ 20 บาท ถ้าเราจำไม่ผิดนะ ลืมจริงๆ
ปั่นเข้าไปอีก จะเจอสะพานส้มค่ะ เราต้องข้ามสะพานไป



แล้วก็ปั่นๆๆ ไปถึงตรงทางขึ้นถ้ำ จอดจักรยานไว้แถวนั้น เสียอีก 60 บาท แล้วก็ขึ้นบันไดไปอีก 147 ขั้น



ขึ้นไปจนถึงทางเข้าถ้ำ มองมาเจอวิวเมืองวังเวียงก่อนเลยค่ะ สวยมาก



และแล้ว เช่นเคยยยย ลืมถ่ายรูปทางเข้าถ้ำ และภายในถ้ำมา 5555555
แต่เย็นมากกกก ฟีลแบบกำลังร้อนๆ ละเดินเข้าพารากอน เห้ย ดีอะ ได้ยินน้ำหยดติ๋งๆ ตลอดเลย
ลงจากถ้ำมา มันมีแอ่งน้ำเล็กๆ ตรงนี้ด้วย น่าเล่นสุดๆ ใสมาก มันไหลออกมาจากถ้ำค่ะ ละก็ไหลลงแม่น้ำซองอีกที



28/08/2557
ตื่นแต่เช้า อากาศดีมากเลย หมอกลงด้วย เพราะเมื่อคืนฝนตก โดยส่วนตัวเราชอบเที่ยวป่าเที่ยวเขาหน้าฝนอยู่แล้ว
มันจะหอมกลิ่นดินกลิ่นหญ้า ต้นไม้จะเป็นสีเขียวสด แถมมีนาข้าวอีกต่างหาก



กินข้าวเช้า เติมพลังเต็มที่ ออกไปล่องห่วงยาง หรือ tubing ห่วงละ 150 บาท ล่องได้ทั้งวัน จะกี่รอบก็ได้
รอบนึงประมาณ 4 กิโลค่ะ รอบแรกจะมีตุ๊กๆ ขึ้นไปส่งตรงต้นทางฟรี แต่ถ้ารอบต่อๆ ไปต้องจ้างเค้าไปส่งประมาณ 50 บาท
ไปถึงจะมีคนคอยส่งเราล่องห่วงออกไป อันนี้เป็นรูปต้นทางค่ะ แค่เห็นเขาเขียวๆ ลูกใหญ่ๆ เราก็อดใจไม่ไหวแล้วววว



บอกก่อนเลยว่าเราว่ายน้ำไม่เป็นนะ แต่หน้ามึนไม่กลัวน้ำ ตอนแรกจะไม่ใส่ชูชีพด้วยซ้ำ แต่ลุงที่คอยปล่อยห่วงเค้าบอกว่าใส่ไปเถอะ
เพราะน้ำมันไหลเร็ว จะมีตรงที่น้ำแรงด้วย เดี๋ยวหลุดจากห่วง เพราะเคยมีฝรั่งหลุดจากห่วงละเกาะไม่ทัน บรึ๋ย
เราเลยใส่ก็ใส่วะ ปลอดภัยไว้ก่อน และตามประสาชาวพุทธอย่างเรา ไหว้ขอขมาเจ้าป่าเจ้าเขาก่อนล่องด้วยค่ะ เพื่อความสบายใจ ฮ่าๆๆๆ



เรากับเพื่อนเอาโทรศัพท์ใส่ซองกันน้ำไว้ ละเปิด the beatles ฟังตลอดทาง
มันดีโคตรๆ แดดไม่จ้า ฝนไม่ตก น้ำเย็นๆ ภูเขาลูกใหญ่ๆ สองข้างทางต้นไม้ทั้งนั้น โอยยยย
ระหว่างทางมีบาร์น้ำด้วยนะ เค้าจะยกมือถามเราว่าจะเข้าฝั่งมั้ย เราก็วักน้ำไปทางฝั่ง
แต่น้ำมันไหลแรงค่ะ เค้าจะโยนเชือกมาละให้เราจับไว้ ละเค้าก็จะดึงเราเข้าฝั่ง
พักเล่น wifi เบียร์เย็นๆ กับเพลงชิลๆ ยุค 80-90 อย่าง dancing in the moonlight งี้ ดีอะ



ซักพักนึง เค้าเปลี่ยนเป็นเพลงตื๊ดเฉยเลย สงสัยเห็นเรายืนเต้นมั้ง ฮ่าาาาาาา
เราเลยพักพอละ ล่องต่อ เท่าที่เห็นระหว่างทางมีบาร์น้ำประมาณ 3 ร้านให้แวะ เราแวะตั้งแต่ร้านแรกละล่องยาวเลย
เกือบสุดทางล่อง จะมีป้ายเล็กๆ เขียนว่า end tubing ย้ำป้ายเล็กจริงๆ เกือบมองไม่เห็น เป็นป้ายสีขาวเขียนด้วยปากกาเมจิกธรรมดานี่แหละ
เราวักน้ำเข้าฝั่งเกือบไม่ทัน เหมือนเดิมค่ะ จะมีคนตรงฝั่งโยนเชือกมาให้ เกือบคว้าไว้ไม่ทัน
คือถ้าคว้าไม่ทัน ต้องไปขึ้นเองข้างหน้า ไม่มีคนโยนเชือกให้ เกือบไหลไปอยู่ไหนไม่รู้ซะแล้วเรา ฮ่าๆๆๆๆ
ขึ้นฝั่งเสร็จเราก็เดินกลับที่พักไปอาบน้ำ ลืมบอกไปว่าตรงที่ขึ้นฝั่งล่องห่วงเมื่อกี้มีบาร์น้ำให้พัก ขนม เบียร์ มาม่า ตอนกลางคืนคงบรรยากาศดีน่าดู

ถึงที่พักอาบน้ำเรียบร้อย เราก็มานั่งเล่นกีต้าร์ชิลๆ คือบรรยากาศโคตรดี
ไม่มีรูป มีแต่ลิ้งค์วิดีโอที่เราถ่ายเล่นๆ มาให้ดู (กด HD จะชัด)


แล้วก็ไปเดินเล่นที่สะพานที่ใช้ข้ามไปเที่ยวบลูลากูนตั้งแต่วันแรกนู้น
เสียค่าผ่าน 20 บาท ด้วยความสงสัย จริงๆ เราว่าเราเผือก ฮ่าๆๆๆ เราไปถามร้านโรตีพี่คนสวยที่กินทู้กวัน
ว่าทำไมถึงต้องเสียค่าข้ามสะพาน แล้วคนลาวเสียมั้ย
พี่เค้าบอกคนลาวเดินข้าม หรือรถสองล้อ เสีย 10 บาท ถ้าเป็นรถสี่ล้อเสีย 20 บาท เพราะสะพานนี้ใช้งบสร้างเยอะ





29/08/2557
วันนี้ต้องกลับแล้ววววว ใจอยากอยู่ต่อมากๆ แต่ไม่ได้ละ ต้องกลับ
เราออกจากที่พัก 8.30 น. เหมารถตุ๊กๆ ไปส่งบขส.วังเวียง 40 บาท



รถมีรอบเดียวเท่านั้น วังเวียง-เวียงจันทน์-อุดรฯ รอบ 9.00 น. ค่ะ แต่เลต กว่ารถจะมาก็ 9.30 น.
เราก็เลยถ่ายรูปเล่นอีกนิดหน่อย แล้วก็มานั่งรอ ขอบอกว่าที่บขส.วังเวียง เห็นเก่าๆ เล็กๆ งี้ free wifi นะฮ้าบบบบ



จากวังเวียงไปอุดรฯ ใช้เวลาไป 8 ชั่วโมง  ระหว่างทางไปเวียงจันทน์ฝนตกตลอดเลย
เราโชคดีมากๆ เพราะตลอดสี่ห้าวันนี้ ฝนตกแต่ตอนกลางคืน กลางวันเลยเที่ยวเล่นได้เต็มที่
อ้อ ส่วนรถก็เป็นรถบัสเล็กๆ เก่าๆ ใหญ่กว่ารถตู้หน่อย ไปลงอุดรฯ ราคา 375 บาทค่ะ
ถึงอุดรฯ เหมือนเดิมค่ะ หาของกิน ฮ่าๆๆ ที่ไหนเมื่อไหร่ขออิ่มไว้ก่อน แล้วก็เหมาสกายแลปไปส่งสนามบินอุดรฯ 50 บาท
พอดีเราซื้อตั๋วนกแอร์ไว้ โปรโมชั่น 921 บาทรวมหมดแล้ว จำได้ว่าพึ่งจองก่อนมาสองวันเอง ฮ่าๆๆๆ

จบแล้ววววว เพิ่งเขียนครั้งแรก ขอโทษด้วยที่มันอาจจะดูงงๆ มึนๆ หน่อย เราเขียนไม่เก่งจริงๆ แฮ่
ปล. ลืมบอกไปว่าที่นี่ที่พักเยอะมากค่ะ จองผ่าน agoda ง่ายสุด หรือไม่ก็ walk in เอาเลยก็ได้
แต่ถ้าเป็นช่วงเทศกาลแนะนำให้จองค่ะ อันนี้เราสอบถามจากทางที่พักมา
ส่วนราคาก็มีตั้งแต่ถูกๆ 500 - 600 บาท จนถึงแพง 2000 - 3000 เลยก็มีค่ะ

สุดท้าย ขอบคุณทุกคนมากๆ ที่เข้ามาอ่านนะคะ ^^