ผมเพิ่งจะพิมพ์ตั้งกระทู้ครั้งแรก อยากระบายเรื่องส่วนตัวซึ่งไม่รู้จะทำยังไงดี
ก่อนอื่นพื้นฐานทางบ้านเป็นคนหัวโบราณ ผุ้หญิงทำงานบ้าน ผุ้ชายหาเงิน ผมถูกสอนให้เป็นคนมีระเบียบถูกปลุกผังมาตั้งแต่เด็กๆ ตั้งแต่ลุกออกจากที่นอนต้องผับผ้าห่มจัดที่นอนให้เรียบร้อย เสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวจัดเก็บให้เป็นระเบียบอยู่ตลอดเวลา และผมไม่ชอบเลยเวลาอะไรๆต่างๆในบ้านมันรกไปหมด มันติดมาตลอด
สิ่งที่ผมอยากจะระบายหรือเป็นข้อสงสัยหรืออะไรก็แล้วแต่ ผมมีแฟนคบกันมาได้ 6 ปี เพิ่งจะมาพักอาศัยด้วยกันได้ประมาณ 4 ปี แรกๆ ทุกสิ่งทุกอย่างในบ้านหรืองานบ้าน แฟนผมเป็นคนจัดการแทบทั้งหมด บางทีเราก็ช่วยกันทำ เป็นแบบนี้มาพักนึง แต่พอมาช่วงหลังๆ เรื่องงานบ้านเริ่มจะไม่ค่อยดีแล้ว เนื่องจากต่างคนต่างทำงาน แฟนผมเลิกงานช้า บางทีเลิกงานดึกมาก เหนื่อยก็จะไม่ค่อยทำเท่าไหร่ ส่วนผมเลิกงานตามเวลาตลอด ก็จะทำงานบ้านเอง ทั้งล้างจาน กวาดบ้าน ดูดฝุ่น ซักผ้า(ก็แค่โยนใส่ถังแล้วรอตาก) ตากผ้า จัดโต๊ะเครื่องแป้ง ผับผ้าเข้าตู้ และอื่นๆๆ ผมก็ทำมั้งขี้เกียจมั้ง แต่แฟนไม่เลย เลิกงานพอถึงบ้าน นอนมั้งเล่นมือถือมั้ง ผมก็ไม่ว่าอะไร สงสารแฟนทำงานมาเหนื่อยๆ เนอะ แต่บางครั้งผมเองก็รู้สึกหงุดหงิดเหมือนกันว่าทำไม ผมจัดการให้ทุกอย่างแต่ไม่เคยมาถามสักนิดว่าเหนื่อยไหมช่วยไหม ทำแม้กระทั่งซักชุดชั้นในพร้อมตากและผับเข้าตู้เก็บให้ ซึ่งมันเป็นของส่วนตัวมันน่าจะทำเอง ถึงจะเป็นแฟนกันก็เถอะแต่เรายังไม่ได้แต่งงานกัน มันน่าจะรู้สึกอายมั้งน่ะ พอผมไม่ทำ งานบ้านทุกๆอย่าง จานก็ค้างที่อ่างล้างจาน ผมไม่ล้างแฟนก็ไม่ล้าง ผ้าในถังถ้าผมไม่ซักแฟนก็ไม่ทำอยู่แล้ว ผ้าที่ตากจนแห้งแล้วก็ไม่เคยไปเก็บมาผับ ถ้าเก็บมาก็มาทิ้งไว้ตามพื้นที่ในห้องแต่งตัว แต่ไม่ผับ ทะเลาะกันบ่อยมากเรื่องพวกนี้ แต่ก็จะได้คำตอบอยู่แบบเดิมทุกๆครั้งว่า "ทำงานมาเหนื่อย" ผมเองก็เหนื่อย แต่ก็ทำน่ะ ไม่ใช่ไม่ทำเลย ผมมีความรู้สึกว่าแค่เอาผ้าลงเครื่องซักผ้ามันคงไม่ใช้แรงมากมายเท่าไหร่หรอกมั้ง แต่แฟนผมก็ไม่เคยทำ ยิ่งทะเลาะมากๆก็ไม่ดีต่อกันทั้งคู่ ผมก็เลยลองหันมาคุยกันดีๆ ตกลงกันใหม่ ผมบอกขอแค่ให้เขาดูแลของส่วนตัวให้เรียบร้อย แค่นั้นพอ ชุดชั้นในตัวเองจัดการเอง แต่ก็ดีได้แค่ระยะนึง
แฟนได้เปลี่ยนที่ทำงานใหม่ ทีนี้ทำงานเป็นเวลา 5 โมงเย็นเลิกงานกลับบ้าน ไม่มีเรทช้าแบบเดิมๆ แรกๆก็ดี มีเวลามาทำกับข้าวให้เรากิน ล้างจานดูแลงานบ้านด้วย ทำได้ช่วงนึงก็กลับมาเป็นแบบเดิม เสื้อผ้ามากมายจนล้นตู้เต็มไปหมดตามแบบฉบับผู้หญิง ของใช้ส่วนตัวไม่จัด โต๊ะเครื่องแป้งเริ่มรกเต็มไปด้วยขยะและฝุ่นผง เศษแป้งเต็มไปหมด ผมพูดบอกเขาก็เฉย จนผมต้องจัดการให้ทุกอย่างเพราะทนไม่ไหว จัดระเบียบตู้เสื้อผ้าของแฟนใหม่ รื้อออกมาผับมาเรียงมาเก็บใหม่ทั้งหมด สภาพก่อนรื้อนี้เหมือนโยนๆๆใส่ตู้ไว้เฉยๆๆ ผมหากล่องมาใส่ เก็บอย่างดี ซึ่งผมก็ไม่ได้หงุดหงิดหรืออะไรในตอนทำ แฟนผมก็เห็นว่าผมกำลังจัดให้แต่ก็นั่งเล่นมือถืออยุ่เฉยๆ ไม่คิดจะช่วยหรืออะไรเลย เมื่อผมจัดการเสร็จมันก็ดึกมากแล้วก็เลยอาบน้ำแล้วเข้าห้องนอนเลย ก่อนนอนเหมือนแฟนผมจะเข้าไปดูตู้เสื้อผ้าเหมือนว่าจะหาเสื้อผ้าแล้วไม่เจออะไรประมาณนี้ แล้วก็มาโกรธผม ไม่ยอมคุยด้วย ถามคำตอบคำ ซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจว่ามางอล มาโกรธอะไร
สรุปที่ผมอยากระบายออกมาคือ งอลผมเรื่องที่จัดเสื้อผ้าในตู้ให้ จัดของใช้ส่วนตัวให้ ใช่ไหม ผมคิดว่าผมน่าจะเป็นฝ่ายงอลมากกว่าน่ะ คืออะไรๆในบ้านผมต้องทำหมด ครั้งแรกบอกทำงานเหนื่อยไม่มีเวลา พอเปลี่ยนงานมีเวลาว่าง ไปเที่ยว ช็อปปิ้งได้ แต่ไม่มีเวลาทำงานบ้าน ไม่ช่วยทำไม่ดูแลแม้กระทั่งของตัวเองยังไม่คิดจะทำ เฮ้ออออออ ไม่รู้จะเอาวิธีไหนมาบอกแฟนให้ทำแล้ววว ทุกวันนี้ถ้าปล่อยจานทิ้งไว้ในอ่างล้างจาน ถ้าผมไม่ล้างเอง มันก็แช่อยู่ในนั้นได้เป็นอาทิตย์เหมือนกัน ผมเพลียจริงๆคิดอยากบอกเลิกกันแต่ก็ทำไม่ได้ คบกันมานาน ผ่านอะไรมาด้วยกันก็เยอะ ผูกพันธ์กันมากจนทำใจไม่ได้ แต่พอคิดเรื่องงานบ้านที่ไรอารมณ์เดือดอยากเลิกก็เกิดทันที แล้วผลสุดท้ายก็ทำไม่ได้เหมือนเดิม
ผิดด้วยหรอ?? ที่ทนไม่ไหวแล้วทำให้
ก่อนอื่นพื้นฐานทางบ้านเป็นคนหัวโบราณ ผุ้หญิงทำงานบ้าน ผุ้ชายหาเงิน ผมถูกสอนให้เป็นคนมีระเบียบถูกปลุกผังมาตั้งแต่เด็กๆ ตั้งแต่ลุกออกจากที่นอนต้องผับผ้าห่มจัดที่นอนให้เรียบร้อย เสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวจัดเก็บให้เป็นระเบียบอยู่ตลอดเวลา และผมไม่ชอบเลยเวลาอะไรๆต่างๆในบ้านมันรกไปหมด มันติดมาตลอด
สิ่งที่ผมอยากจะระบายหรือเป็นข้อสงสัยหรืออะไรก็แล้วแต่ ผมมีแฟนคบกันมาได้ 6 ปี เพิ่งจะมาพักอาศัยด้วยกันได้ประมาณ 4 ปี แรกๆ ทุกสิ่งทุกอย่างในบ้านหรืองานบ้าน แฟนผมเป็นคนจัดการแทบทั้งหมด บางทีเราก็ช่วยกันทำ เป็นแบบนี้มาพักนึง แต่พอมาช่วงหลังๆ เรื่องงานบ้านเริ่มจะไม่ค่อยดีแล้ว เนื่องจากต่างคนต่างทำงาน แฟนผมเลิกงานช้า บางทีเลิกงานดึกมาก เหนื่อยก็จะไม่ค่อยทำเท่าไหร่ ส่วนผมเลิกงานตามเวลาตลอด ก็จะทำงานบ้านเอง ทั้งล้างจาน กวาดบ้าน ดูดฝุ่น ซักผ้า(ก็แค่โยนใส่ถังแล้วรอตาก) ตากผ้า จัดโต๊ะเครื่องแป้ง ผับผ้าเข้าตู้ และอื่นๆๆ ผมก็ทำมั้งขี้เกียจมั้ง แต่แฟนไม่เลย เลิกงานพอถึงบ้าน นอนมั้งเล่นมือถือมั้ง ผมก็ไม่ว่าอะไร สงสารแฟนทำงานมาเหนื่อยๆ เนอะ แต่บางครั้งผมเองก็รู้สึกหงุดหงิดเหมือนกันว่าทำไม ผมจัดการให้ทุกอย่างแต่ไม่เคยมาถามสักนิดว่าเหนื่อยไหมช่วยไหม ทำแม้กระทั่งซักชุดชั้นในพร้อมตากและผับเข้าตู้เก็บให้ ซึ่งมันเป็นของส่วนตัวมันน่าจะทำเอง ถึงจะเป็นแฟนกันก็เถอะแต่เรายังไม่ได้แต่งงานกัน มันน่าจะรู้สึกอายมั้งน่ะ พอผมไม่ทำ งานบ้านทุกๆอย่าง จานก็ค้างที่อ่างล้างจาน ผมไม่ล้างแฟนก็ไม่ล้าง ผ้าในถังถ้าผมไม่ซักแฟนก็ไม่ทำอยู่แล้ว ผ้าที่ตากจนแห้งแล้วก็ไม่เคยไปเก็บมาผับ ถ้าเก็บมาก็มาทิ้งไว้ตามพื้นที่ในห้องแต่งตัว แต่ไม่ผับ ทะเลาะกันบ่อยมากเรื่องพวกนี้ แต่ก็จะได้คำตอบอยู่แบบเดิมทุกๆครั้งว่า "ทำงานมาเหนื่อย" ผมเองก็เหนื่อย แต่ก็ทำน่ะ ไม่ใช่ไม่ทำเลย ผมมีความรู้สึกว่าแค่เอาผ้าลงเครื่องซักผ้ามันคงไม่ใช้แรงมากมายเท่าไหร่หรอกมั้ง แต่แฟนผมก็ไม่เคยทำ ยิ่งทะเลาะมากๆก็ไม่ดีต่อกันทั้งคู่ ผมก็เลยลองหันมาคุยกันดีๆ ตกลงกันใหม่ ผมบอกขอแค่ให้เขาดูแลของส่วนตัวให้เรียบร้อย แค่นั้นพอ ชุดชั้นในตัวเองจัดการเอง แต่ก็ดีได้แค่ระยะนึง
แฟนได้เปลี่ยนที่ทำงานใหม่ ทีนี้ทำงานเป็นเวลา 5 โมงเย็นเลิกงานกลับบ้าน ไม่มีเรทช้าแบบเดิมๆ แรกๆก็ดี มีเวลามาทำกับข้าวให้เรากิน ล้างจานดูแลงานบ้านด้วย ทำได้ช่วงนึงก็กลับมาเป็นแบบเดิม เสื้อผ้ามากมายจนล้นตู้เต็มไปหมดตามแบบฉบับผู้หญิง ของใช้ส่วนตัวไม่จัด โต๊ะเครื่องแป้งเริ่มรกเต็มไปด้วยขยะและฝุ่นผง เศษแป้งเต็มไปหมด ผมพูดบอกเขาก็เฉย จนผมต้องจัดการให้ทุกอย่างเพราะทนไม่ไหว จัดระเบียบตู้เสื้อผ้าของแฟนใหม่ รื้อออกมาผับมาเรียงมาเก็บใหม่ทั้งหมด สภาพก่อนรื้อนี้เหมือนโยนๆๆใส่ตู้ไว้เฉยๆๆ ผมหากล่องมาใส่ เก็บอย่างดี ซึ่งผมก็ไม่ได้หงุดหงิดหรืออะไรในตอนทำ แฟนผมก็เห็นว่าผมกำลังจัดให้แต่ก็นั่งเล่นมือถืออยุ่เฉยๆ ไม่คิดจะช่วยหรืออะไรเลย เมื่อผมจัดการเสร็จมันก็ดึกมากแล้วก็เลยอาบน้ำแล้วเข้าห้องนอนเลย ก่อนนอนเหมือนแฟนผมจะเข้าไปดูตู้เสื้อผ้าเหมือนว่าจะหาเสื้อผ้าแล้วไม่เจออะไรประมาณนี้ แล้วก็มาโกรธผม ไม่ยอมคุยด้วย ถามคำตอบคำ ซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจว่ามางอล มาโกรธอะไร
สรุปที่ผมอยากระบายออกมาคือ งอลผมเรื่องที่จัดเสื้อผ้าในตู้ให้ จัดของใช้ส่วนตัวให้ ใช่ไหม ผมคิดว่าผมน่าจะเป็นฝ่ายงอลมากกว่าน่ะ คืออะไรๆในบ้านผมต้องทำหมด ครั้งแรกบอกทำงานเหนื่อยไม่มีเวลา พอเปลี่ยนงานมีเวลาว่าง ไปเที่ยว ช็อปปิ้งได้ แต่ไม่มีเวลาทำงานบ้าน ไม่ช่วยทำไม่ดูแลแม้กระทั่งของตัวเองยังไม่คิดจะทำ เฮ้ออออออ ไม่รู้จะเอาวิธีไหนมาบอกแฟนให้ทำแล้ววว ทุกวันนี้ถ้าปล่อยจานทิ้งไว้ในอ่างล้างจาน ถ้าผมไม่ล้างเอง มันก็แช่อยู่ในนั้นได้เป็นอาทิตย์เหมือนกัน ผมเพลียจริงๆคิดอยากบอกเลิกกันแต่ก็ทำไม่ได้ คบกันมานาน ผ่านอะไรมาด้วยกันก็เยอะ ผูกพันธ์กันมากจนทำใจไม่ได้ แต่พอคิดเรื่องงานบ้านที่ไรอารมณ์เดือดอยากเลิกก็เกิดทันที แล้วผลสุดท้ายก็ทำไม่ได้เหมือนเดิม