คือตอนนี้เรากำลังมีปัญหากับตัวเองมาก นอนคิดทุกคืนเลยค่ะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนสนิทกันมากๆ อยู่คนหนึ่ง สนิทกันมาได้หลายปี ตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมด้วยกัน จะขอเรียกแทนเพื่อนจขกท ว่า 'บี' แล้วกันนะคะ
บีกับจขกท เป็นผู้หญิงด้วยกันทั้งคู่ค่ะ แต่นิสัยของบีจะเป็นนิสัยที่ไม่ใช่นิสัยผู้หญิง คือจะเป็นคนที่ไม่คิดเล็กคิดน้อยอะไรกับความรู้สึกเท่าไร
เฮฮาไปวันๆ ตอนเราอยู่ที่โรงเรียนด้วยกันบีจะเป็นคนที่มีรุ่นน้องมาชอบเยอะมากๆ คือเราเรียนหญิงล้วนนะคะ แต่เรากล้าพูดเต็มปากว่าบีไม่ใช่ทอมอย่างแน่นอน
จนสอบเข้ามหาลัย เราก็ได้มหาลัยเดียวกันค่ะ. แต่เป็นคนละคณะ ด้วยความที่ว่ามหาลัยของเราไม่ใหญ่มาก เราก็ยังเจอกันอยู่บ่อยๆ แล้วก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม
แต่บีเป็นคนที่นิสัยเฟรนด์ลี่ค่ะ คุยสนุก นิสัยดี เลยทำให้มีผู้ชายเข้ามาจีบเยอะพอสมควร แต่บีเป็นคนที่ไม่สนใจ ไม่มีความรู้สึกเรื่องแบบนี้เลย
เราก็ยังมีแซวๆบ้างอะไรบ้าง แต่จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงที่มีรุ่นพี่คนนึงมาชอบบี เค้าเป็นพี่อยู่คณะเดียวกัน ทำให้เค้าโคตรจะตามตื๊อเลยค่ะ
ถึงขนาดบีบอกไปแล้วว่าไม่ได้คิดอะไร พี่เค้าก็บอกไม่เป็นไร ก็คุยกันไปเรื่อยๆ ทั้งซื้อของมาให้ เดินไปส่งหน้ามหาลัยทุกวัน โทรศัพท์มาวันละหลายๆสาย
จนเราเริ่มรู้สึกไม่โอเค ที่พี่เค้าทำแบบนี้ เริ่มจะน้อยใจอยู่คนเดียว กลัวเพื่อนจะหายไป กลัวเพื่อนจะลืม คิดสารพัด คิดจนร้องไห้ออกมาตลอด
เวลาที่บีอยู่กับเราแล้วพี่เค้าตามมา สีหน้าเราจะออกชัดเจนมากๆ ว่าเราไม่พอใจ ซึ่งบีกับพี่เค้าก็พอรับรู้ค่ะ จากท่าทีที่เราแสดง
จนวันเกิดบี เราก็เลยจัดงานวันเกิดให้ ทำเซอร์ไพรส์กันแบบทุกๆปี นั่งทำของขวัญวันเกิด ของขวัญของเราคือทำวิดีโอให้เค้า ในนั้นเราบอกทุกอย่างว่าเรา
รู้สึกแบบไหน แต่พี่เค้าไปเล่นเปียโนแล้วอัดคลิปลงเฟสบุ๊คให้ รู้สึกเหมือนโดนตัดหน้าเลยค่ะ555555 วันนั้นก็เลยเซ็ง รู้สึกไม่อยากทำอะไรให้
จนตอนดึกเราก็นั่งคุยไลน์กัน เราก็ย้ำไปอีกครั้งว่าเรารู้สึกไม่ค่อยพอใจ บีก็บอกว่ามันยังไม่ทันตกลงอะไรกับพี่เค้า เรายังสำคัญกับมันเหมือนเดิม
นั่งคุยไปคุยมากลับกลายเป็นทะเลาะกัน ปรับความเข้าใจกันไป1รอบ แต่ไม่สำเร็จค่ะ เรายังไม่เข้าใจ และเค้าก็ไม่รู้ว่าควรทำยังไง
เราก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าแค่เพื่อนจะมีใคร ทำไมมันต้องรู้สึกเจ็บขนาดนี้ เราไม่รู้ว่าควรทำยังไง ถึงจะ
เอาความรู้สึกแบบนี้ออกไปได้ มันเหนื่อยมากๆ เวลาที่ต้องเห็นพี่เค้ามาใกล้เพื่อนเรา มาดูแล ทั้งๆที่แต่ก่อนไม่มีใคร เราก็ยังดูแลกันได้
ที่เล่ามาทั้งหมดนี่เราอยากจะขอคำปรึกษาค่ะ เราสับสนตัวเองว่าการหวงเพื่อนขนาดนี้มันปกติไหม แล้วเราต้องทำยังไง เคยปล่อยวางหลายครั้ง
แล้วมันทำไม่ได้ค่ะ อยากหนีหายไปจากเพื่อนคนนี้ก็ไม่กล้า เพราะเราเป็นห่วงเค้ามากจริงๆ
เคยรู้สึกหวงเพื่อนสนิทตัวเองแบบมากๆไหมคะ ?
เรื่องมันมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนสนิทกันมากๆ อยู่คนหนึ่ง สนิทกันมาได้หลายปี ตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมด้วยกัน จะขอเรียกแทนเพื่อนจขกท ว่า 'บี' แล้วกันนะคะ
บีกับจขกท เป็นผู้หญิงด้วยกันทั้งคู่ค่ะ แต่นิสัยของบีจะเป็นนิสัยที่ไม่ใช่นิสัยผู้หญิง คือจะเป็นคนที่ไม่คิดเล็กคิดน้อยอะไรกับความรู้สึกเท่าไร
เฮฮาไปวันๆ ตอนเราอยู่ที่โรงเรียนด้วยกันบีจะเป็นคนที่มีรุ่นน้องมาชอบเยอะมากๆ คือเราเรียนหญิงล้วนนะคะ แต่เรากล้าพูดเต็มปากว่าบีไม่ใช่ทอมอย่างแน่นอน
จนสอบเข้ามหาลัย เราก็ได้มหาลัยเดียวกันค่ะ. แต่เป็นคนละคณะ ด้วยความที่ว่ามหาลัยของเราไม่ใหญ่มาก เราก็ยังเจอกันอยู่บ่อยๆ แล้วก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม
แต่บีเป็นคนที่นิสัยเฟรนด์ลี่ค่ะ คุยสนุก นิสัยดี เลยทำให้มีผู้ชายเข้ามาจีบเยอะพอสมควร แต่บีเป็นคนที่ไม่สนใจ ไม่มีความรู้สึกเรื่องแบบนี้เลย
เราก็ยังมีแซวๆบ้างอะไรบ้าง แต่จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงที่มีรุ่นพี่คนนึงมาชอบบี เค้าเป็นพี่อยู่คณะเดียวกัน ทำให้เค้าโคตรจะตามตื๊อเลยค่ะ
ถึงขนาดบีบอกไปแล้วว่าไม่ได้คิดอะไร พี่เค้าก็บอกไม่เป็นไร ก็คุยกันไปเรื่อยๆ ทั้งซื้อของมาให้ เดินไปส่งหน้ามหาลัยทุกวัน โทรศัพท์มาวันละหลายๆสาย
จนเราเริ่มรู้สึกไม่โอเค ที่พี่เค้าทำแบบนี้ เริ่มจะน้อยใจอยู่คนเดียว กลัวเพื่อนจะหายไป กลัวเพื่อนจะลืม คิดสารพัด คิดจนร้องไห้ออกมาตลอด
เวลาที่บีอยู่กับเราแล้วพี่เค้าตามมา สีหน้าเราจะออกชัดเจนมากๆ ว่าเราไม่พอใจ ซึ่งบีกับพี่เค้าก็พอรับรู้ค่ะ จากท่าทีที่เราแสดง
จนวันเกิดบี เราก็เลยจัดงานวันเกิดให้ ทำเซอร์ไพรส์กันแบบทุกๆปี นั่งทำของขวัญวันเกิด ของขวัญของเราคือทำวิดีโอให้เค้า ในนั้นเราบอกทุกอย่างว่าเรา
รู้สึกแบบไหน แต่พี่เค้าไปเล่นเปียโนแล้วอัดคลิปลงเฟสบุ๊คให้ รู้สึกเหมือนโดนตัดหน้าเลยค่ะ555555 วันนั้นก็เลยเซ็ง รู้สึกไม่อยากทำอะไรให้
จนตอนดึกเราก็นั่งคุยไลน์กัน เราก็ย้ำไปอีกครั้งว่าเรารู้สึกไม่ค่อยพอใจ บีก็บอกว่ามันยังไม่ทันตกลงอะไรกับพี่เค้า เรายังสำคัญกับมันเหมือนเดิม
นั่งคุยไปคุยมากลับกลายเป็นทะเลาะกัน ปรับความเข้าใจกันไป1รอบ แต่ไม่สำเร็จค่ะ เรายังไม่เข้าใจ และเค้าก็ไม่รู้ว่าควรทำยังไง
เราก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าแค่เพื่อนจะมีใคร ทำไมมันต้องรู้สึกเจ็บขนาดนี้ เราไม่รู้ว่าควรทำยังไง ถึงจะ
เอาความรู้สึกแบบนี้ออกไปได้ มันเหนื่อยมากๆ เวลาที่ต้องเห็นพี่เค้ามาใกล้เพื่อนเรา มาดูแล ทั้งๆที่แต่ก่อนไม่มีใคร เราก็ยังดูแลกันได้
ที่เล่ามาทั้งหมดนี่เราอยากจะขอคำปรึกษาค่ะ เราสับสนตัวเองว่าการหวงเพื่อนขนาดนี้มันปกติไหม แล้วเราต้องทำยังไง เคยปล่อยวางหลายครั้ง
แล้วมันทำไม่ได้ค่ะ อยากหนีหายไปจากเพื่อนคนนี้ก็ไม่กล้า เพราะเราเป็นห่วงเค้ามากจริงๆ