ว่าด้วยเรื่องเบญจเพส ตอนแรกก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไรนะครับ แต่ก็ไม่ได้ลบหลู่ ก็ใช้ชีวิตตามปกติไม่ได้ระมัดระวังอะไรเป็นพิเศษ
     แต่พออายุครบ 25 ปี ผ่านไปประมาณ 1 เดือน เช้าวันศุกร์ที่ 5 กันยายน ตื่นเช้ามารู้สึกเจ็บหน้าอกอย่างมากโดยเจ็บบริเวณหัวใจ ตอนนั้นรู้สึกเครียดมาก เพราะแค่ลุกขึ้นเดินก็เจ็บบริเวณหัวใจและเหนื่อยมาก คิดว่ามันเวรกรรมอะไรวะเนี่ย มาเป็นโรคหัวใจตั้งแต่อายุ 25 ตอนนั้นยอมรับเลยว่ากลัวตาย น้ำตามันก็ไหลเพราะเป็นห่วงพ่อแม่ว่าถ้าเราตายไปจะทำยังไง ประกันชีวิตก็ยังไม่ได้ทำ เลยรีบไป รพ. เข้าห้องฉุกเฉินเลยเพราะมันแน่นหน้าอกตลอดเวลาเป็นชั่วโมง
    พอไปถึงหมอจับขึ้นเตียง ให้ออกซิเจน แล้วตรวจคลื่นหัวใจไฟฟ้า ครั้งแรกหมอบอกก็ปกติดีนะ หมอเลยถามอีกว่ายังแน่นอยู่ไหมก็บอกว่าใช่ บริเวณหัวใจเลยเหมือนมีคนมาบีบหัวใจ หมอเลยตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจอีกครั้ง และเจาะเลือด แต่หมอก้บอกว่าปกตินะ หมอเลยพาไป x-ray......
     ผลปรากฎว่า ปอดรั่ว... เย้ในใจดีใจมากแต่ไม่ได้แสดงอาการ ไม่ได้เป็นโรคหัวใจเว้ย แต่หมอไม่แน่ใจว่าทำไมถึงเจ็บตรงหัวใจ เลยพาไป ct แล้วฉีดสี ดูหัวใจอีกที ผลคือปกติดี แค่ปอดรั่วนิดหน่อยประมาน 10 % หมอให้ดมออกซิเจนอยู่ครึ่งวัน แล้วให้ยาไปกิน แล้วกลับไปนอนพักเฉยๆห้ามทำอะไรเลยที่บ้านได้ แล้ววันอาทิตย์ ที่ 7 กันยายนค่อยมา x-ray ดูอีกที ว่าลมออกไปหมดหรือยังเพราะมันรั่วนิดเดียว หมอบอกร่างกายมันรักษาตัวเองได้ แต่ที่เจ็บหัวใจเพราะลมมันรั่วออกมาจนปอดไปกดหัวใจพอร่างกายปรับตัวได้ก็ไม่ค่อยแน่นหน้าอกเท่าไร (แต่โรคปอดรั่วที่ผมเป็นเนี่ย เป็นแบบที่ปอดรั่วเองโดยไม่มีสาเหตุ พบในชายผอมสูง วัยรุ่น ) แต่พบได้น้อย กรุทำไมโชคดีจังเลย....
     ระหว่างไปพักก็รู้สึกแน่นหน้าอกบ้าง เจ็บบ้าง แล้วก็เหนื่อย พอถึงวันอาทิตย์ ไป x-ray ผลปรากฎว่าปอดรั่วเพิ่มเป็น 40% อะไรมันจะซวยอย่างนี้วะเนี่ย ซวยซ้ำ ซวยซ้อน ทั้งที่ก็พักอย่างเดียวแทบจะไม่ทำอะไรเลย
    หมอเลยสั่งให้แอดมิต ทำ icd เจาะปอดด่วน เพราะลมรั่วเยอะมากอาจถึงแก่ชีวิตได้ เลยต้องผ่าตัดเจาะปอดครั้งแรกในชีวิต ไม่เคยผ่าตัดมาก่อนเลย แต่ต้องมาผ่าตัดแอบกลัวนิดนึง แม้จะเป็นผ่าตัดเล็กๆ สุดท้ายก็เป็นไปด้วยความเรียบร้อย ครึ่งชั่วโมงแรก ฤทธิ์ยาชายังอยู่ไม่ค่อยรู้สึกอะไร รู้สึกแค่ว่ามีท่อที่เจาะเข้าไปในปอดเพื่อระบายลมออกมาคาอยู่ หมอบอกมันจะทรมานนิดนึงนะ ในใจก็คิดว่าแค่นี้เด็กๆ
     แต่พอยาชาหมดฤทธ์เท่านั้นละ บระเจ้า ทรมานสุดยอด แค่หายใจเข้าออกยังเจ็บอะ ไม่ต้องพูดถึงตอนขยับตัวอะสุดยอด ทรมานจนแบบไม่อยากกิน ไม่อยากขยับตัวเลย อยากนอนเฉยๆๆๆๆ ยาแก้ปวดก็ไม่ช่วยอะไรเลย อยากจะขอยานอนหลับกินก็กลัวพยาบาลจะว่าลูกผู้ชายไม่อดทนเลย
     แต่โชคยังดีพอเจาะวันแรกลมก็ออกหมดเลย ปอดกลับมาเต็ม ไม่รั่วเพิ่มอีก หมอเลยทำการสคิป สายที่ปอด(มัดสายไว้ เพื่อดูว่าถ้าไม่ระบายลมออกมา ปอดจะยังรั่วอยู่ไหมอีก 24 ชั่วโมง ระหว่างนั้นได้แต่ภาวนาให้หายทีเถิดเพราะทรมานมาก อยากจะดึงสายออกเองอยู่ละ ผล x - ray ปรากฎว่าหายเย้หมอดึงสายออกได้กลับบ้านซะที
     แห่แต่ความซวยยังไม่จบแค่นั้น หลังจากนั้น ก็ไปตัดไหมที่เย็บในวันอาทิตย์ที่ 14 แต่แผลยังสดอยู่เลย น้ำก็ไม่ได้โดนอะไรก็ไม่ได้ทำแทบจะนอนอย่างเดียว จนวันนี้ไปล้างแผลอีกก็ยังเหมือนเดิมแผลไม่ยอมสมานจนหมอสั่งให้กินไข่วันละหลายๆลูกเลยเพื่อให้สร้างเนื้อเยื่อให้แผลสมาน

     อ่านมาถึงตรงนี้จึงอยากถามเพื่อนๆว่าเชื่อในเรื่อง เบญจเพสกันไหมคับ ส่วนตัวผมเชื่อเรื่องเวรกรรมในอดีชาติ แต่เบญจเพสนี่เฉยๆ แต่พอมาเจอเหตุการณ์นี้ทุกคนต่างพูดว่า เบญจเพส และที่สำคัญโรคนี้หมอบอกว่ามีโอกาสกลับมาเป็นซำ้อีก 30-40% ทำไมมันซวยอย่างนี้เนี่ย
  ***เพิ่มเติมครับเมื่อปลายเดือน กรกฎาคม ก่อนวันเกิดอายุ 25 ไม่กี่วัน ผมได้ขับรถชนเสาปูนรูปตัว u กลับหัวในปั๊มที่กันระหว่างหัวจ่ายน้ำมันอะครับถอยรถไปชนไฟท้ายแตก กันชนท้ายหลุด อยากจะบอกว่าเป็นครั้งแรกอีกเช่นกันนะครับ ผมไม่เคยขับรถชนใคร และไม่เคยถูกใครขับรถชน แต่ก็ยังโชคดีนะครับ เพราะไม่รู้ว่าถ้าถอยไปชนหัวจ่ายเต็มๆจะเกิดอะไรขึ้น****