วิธีขอเบอร์ฯคนแปลกหน้าที่ได้ผลที่สุดในโลก =ไม่สงวนลิขสิทธิ์=

กระทู้สนทนา

สิ่งที่ต้องมี;
โทรศัพท์มือถือที่ถ่ายรูปได้(มันก็ได้ถ่ายได้กันทั้งนั้นหล่ะ)
สิ่งที่ขาดไม่ได้;
เป้าหมาย หรือเจ้าของเบอร์ที่โก๊ะๆ เปิ่นๆ (อันนี้ขาดไม่ได้ key ingredient!! )

ด้วยมีเรื่องให้คิดมากและกำลังเริ่มงานใหม่ ซาเล้งฯเลยลาหยุดและไปพักผ่อนแบบเรื่อยๆเอื่อยๆ
วันนั้นขณะที่เก้ๆกังๆพยายามถ่ายรูปตัวเองอยู่ ได้ยิน;

คุณ คุณ ให้ผมช่วยถ่ายให้ไหมครับ?

หันไปมองเจอหนุ่ม(หล่ะมั๊ง?) ปากแดง จมูกเป็นสัน ตาสีฟ้า ยืนยิ้มแฉ่งมองอยู่
จากลักษณะท่าทางคงเป็นนักท่องเที่ยวจากประเทศอื่น เมืองท่องเที่ยวแห่งนี้มีนักท่องเที่ยวมาเยือน
ปีละ40-50ล้านคนอยู่แล้ว ไม่แปลก....

ซาเล้งฯเป็นคนเฉยๆง่ายๆอะไรก็ได้และต่อมความเป็นผู้หญิงค่อนข้างบกพร่อง จริตมารยาหญิง
(ที่ควรมี)ก็ไม่ค่อยมีกับใครเขา ยิ่งถ้าอยู่ในภาวะเครียดเหมือนวันนั้นสมองจะเฉื่อยและช้า ปกติปฏิสัมพันธ์
กับเพศตรงข้ามก็ไม่ค่อยจะมีอยู่แล้ว มีคนยื่นความช่วยเหลือมีหรือจะขัด ณ วินาทีนั้นคิดแค่นั้นเท่านั้น

ยื่นมือถือตัวเองให้เขา
ไม่เป็นไรครับ ผมใช้ของผมถ่ายก็ได้ ผมเต็มใจ หนุ่มผู้หวังดีบอกพร้อมกับชูมือถือมาอวด
ได้ๆ ใช้ก็ใช้ ถ่ายก็ถ่าย สมองล้าๆ ไม่อยากโต้แย้งอะไร พยักหน้าหงึกหงัก ว่าง่าย

หนึ๊ง ซ๊องง ซ๊ามม แช๊ะ แช๊ะ!!

หนุ่มผู้หวังดี; พอแล้วหรือครับ 2ท่าแค่นี้หรือ?
ซาเล้งผู้ซื่อบื้อ; ค่ะ พอแล้ว ขอบคุณค่ะ

หนุ่มผู้หวังดี; Okayครับ, จะให้ส่งเข้าเบอร์อะไรดีครับ?
ซาเล้งผู้ซื่อบื้อ; (ยัง.... ยังไม่รู้ตัว) เบอร์นี้ค่ะ 123-456-7890
หนุ่มผู้หวังดี; ครับ ครับ (กดมือถือยุกยิกๆ smiling ear to ear )

หนุ่มผู้หวังดี; ถ้าไม่มีอะไรให้ผมช่วยเหลือแล้ว ผมขอตัวนะครับ เที่ยวให้สนุกครับ
ซาเล้งผู้ซื่อบื้อ; ขอบคุณค่ะ (ยกมือใหว้ นิสัยดีๆที่ได้มาตั้งแต่เรียนประถมต้น ใหว้จนฝรั่งทำตามไปหมดทุกคนที่เจอ)

สามวันต่อมา เช้าตรู่กำลังรดน้ำผัก/ต้นไม้หลังบ้าน โทรศัทพ์มือถือที่ใส่ใว้ในกระเป๋าเสื้อโค๊ตสั่น
ตึ๊ดดดดดดด ตึ๊ดดดดดด สัญญาณข้อความเข้า

ใครส่งมาแต่เช้าตรู่หนอ?? คงเป็นน้องที่ทำงาน ชวนกันจะไปตกปลา หรือไม่ก็อีกคนที่เคยสัญญาว่า
จะเอาพันธ์โหระพาไปให้ คงส่งข้อความมาทวงเพราะบอกจะให้เขาตั้งแต่3อาทิตย์ที่แล้ว

รดน้ำผักเสร็จ อาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน วิถีชีวิตปกติเหมือนทุกๆวันก่อนถึงที่ทำงานแวะร้านมังสวิรัตร้านโปรด
สั่ง to go สองห่อ อีกหนึ่งห่อเอาไปฝากน้องที่เข้างานตั้งแต่ตี5

งานยุ่ง(เหมือนเดิม)จนเกือบเที่ยงจึงได้เบรค เข้าห้องพักหยิบโทรศัทพ์ออกมาดู
มีข้อความจากเบอร์แปลกๆ....แต่ เอ....เบอร์นี้เคยเห็นนี่น่าาา เห็นที่ไหน เมื่อใหร่ จำไม่ได้
เปิดดูหน่อยดีกว่า

ข้อความแรก; ขอโทษนะครับ ผมต้องเดินทางกลับประเทศภายใน2วันนี้ ผมขออนุญาติเจอคุณได้ไหมครับ?
ข้อความที่ 2; ผมไม่อยากให้คุณคิดว่าผมมีเจตนาไม่ดีเลยไม่กล้าติดต่อคุณก่อนหน้านี้
ข้อความที่ 3; แต่ตอนนี้ผมจำเป็นต้องทำ.................ผมอยากเจอคุณมากครับ
ข้อความที่ 4; ผมคือคนที่ถ่ายรูปให้คุณวันก่อนนั้น หวังว่าคุณจะจำได้

หายนะมหาวิปโยคซะแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!! ตกใจโทรศัพท์แทบหลุดจากมือ

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ข้อความสุดท้ายที่ส่งมาจากสนามบินก่อนจะเดินทางกลับ

มันเป็นการขอเบอร์โทรฯคนแปลกหน้าครั้งแรกของผม และมันได้ผลที่สุดในโลกเลย

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------