เรามีเพิ่งมีลูกชายคนแรก ตอนนี้อายุ 9 เดือน เราอาศัยอยู่กับพ่อแม่ของเรา (ตายายของลูก)
บ้านเราอยู่ไม่ไกลจากบ้านคุณย่าของเรามาก ขับรถ 15 นาทีถึง
พ่อเรามักจะพาลูกเราไปเยี่ยมคุณย่าของเรา(คุณทวดของลูกชายเรา)
ในเนื้อหาต่อไปนี้เราจะเรียกบุคคล โดยเอาตัวเราเป็นแกนหลักนะคะ
"ลูก" = ลูกชายของเรา
"พ่อแม่" = พ่อแม่ของเรา
"คุณย่า" = แม่ของพ่อ คุณย่าของเรา คุณทวดของลูกเรา
ปัญหาคือ..
ทุกครั้งที่ไปเยี่ยมคุณย่า คุณย่าจะป้อนอาหารแปลกๆให้ลูกชายเรา เช่น..
ตอนสี่เดือนคุณย่าแอบป้อน น้ำตาลเกล็ด น้ำผึ้ง น้ำแข็ง
ลูกเพิ่งสี่เดือน เราให้กินแน่นมแม่ล้วนตามสูตรคะ พอมาเจอป้อนอาหารแบบนี้หัวใจแม่ก็ช็อคคะ
แต่เค้าเป็นคุณย่าเรา นานๆไปเยี่ยมที จะพูดอะไรก็ไม่ได้ เราได้แต่อุ้มลูกเราเดินหนี ..แต่เค้าก็เดินตามมาป้อนจนได้ T.T
เราพยายามจะไม่ไปเยี่ยมนะคะ
แต่เราก็อดเห็นใจไม่ได้เพราะยังไงก็เป็นสายเลือดกัน คุณพ่อเรารักคุณย่ามาก ถ้าทำให้คุณย่ามีความสุขพ่อเราก็มีความสุข
แล้วคุณย่าเราก็แก่แล้วด้วย (อายุ+80กว่า) ให้เล่นกับเด็กบ้างจะได้มีความสุข
มีวันนึง ตอนลูกอายุ 6 เดือน ลูกไอมาก หลอดลมตีบ เป็นหอบ ต้องไปพ่นยาที่ ร.พ.มาสองรอบ
พ่อเราก็พาไปเยี่ยมคุณย่า แล้วคุณย่าก็อุ้มลูกเราไป
เราก็ปล่อยให้อุ้ม(จะห้ามไม่ให้อุ้มได้ไง ทวด-เหลน) คุณย่าพาลูกเราไปกินน้ำลำไย กับน้ำแข็งคะ !!
เราโมโหมาก แต่เราแสดงอารมณ์ไม่ได้เลย แถมต้องแกล้งอมยิ้มอีก
ทำไมรู้มั้ยคะ
เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพ่อเราจะเข้าข้างย่าเราตลอด เราไม่อยากมีปัญหากับพ่อเรา พ่อเราโมโหแรง
ยิ่งถ้าใครไปแตะต้องคุณย่า พ่อเราจะเกลียดมาก
พ่อเราให้ความสำคัญกับความกตัญญูสุดๆ ห้ามเถียงพ่อ และคุณย่าต้องอยู่บนหิ้งคะ ใครพูดในแง่ลบไม่ได้เลย พ่อเราจะหงุดหงิดมาก
แม้ว่าคุณย่าจะทำผิดจริง พ่อเรารู้ แต่พ่อเราก็จะพาลโมโหเรื่องอื่นแทน ทำให้เป็นเรื่องใหญ่บานปลายในบ้านอีก
มีวันนึงพ่อกับแม่พาลูกเราไปหาคุณย่าอีก เราไม่ได้ไปเพราะติดงาน
คุณแม่กลับมาเล่าว่า รอบนี้คุณย่าป้อนน้ำหวานเฮลบลูบอย(แบบไม่ผสมน้ำ!!) 1 ช้อนเต็มๆ
แม่เราเสียใจมากที่ปกป้องลูกเราไม่ได้ เพราะอย่างที่บอกไป ว่าห้ามไม่ได้ ไม่อยากมีปัญหากับพ่อ
เราเลยหาวิธีคุยกับพ่อตอนพ่ออารมณ์ดี
เราบอกพ่อว่าคุณย่าป้อนน้ำหวานแบบไม่ผสมน้ำเลย ให้ลูกเรากิน
เรานึกว่าจะได้คำตอบอย่างที่พอใจ แต่พ่อเรากลับบอกว่า นิดๆหน่อยๆอะไรที่เป็นความสุขของคุณย่าก็ยอมไป เราจะได้บุญ !!!!!!
((ได้แต่คิดในใจ..เห้ย ความสุขบนความทุกข์ของลูกเรา มันจะได้บุญหรอว่ะ นี่เราทำร้ายลูกเราอยู่นะ))
แล้วล่าสุดที่ทำให้เราช็อคมากๆคือเราออกไปตลาดแป๊บเดียว 10 นาที ตลาดอยู่ข้างๆบ้านคุณย่าคะ
เราฝากลูกไว้กับแม่ ที่บ้านคุณย่า แม่เราปล่อยให้ลูกคลานเล่น
คุณย่าก็อุ้มไปเลย แม่เราก็ใจหาย คราวนี้จะอะไรอีก
แล้วก็จริงๆคะ....
ป้อนยาธาตุคะ !!!!!!!!!!
พ่อเราอยู่ในเหตุการณ์ วันนั้นพ่อเราก็ตกใจ ก็ตำหนิคุณย่าไปนิดหน่อย แต่พอเรากลับมาพ่อไม่ยอมบอกเราเลยว่าคุณย่าป้อนอะไร
แม่มาเล่าให้เราฟังทีหลังตอนกลับถึงบ้านแล้ว เราโมโหสุดขีด ได้แต่ร้องไห้ แล้วก็ขอโทษลูก เราทำร้ายลูกเองที่ปล่อยลูกไว้
เราตั้งใจว่าจะไม่พาลูกไปบ้านคุณย่าอีกเด็ดขาด (แต่ยากคะ) วันนี้พ่อเราชวนไปเยี่ยมคุณย่าอีก เราก็อ้างว่าไม่ว่างบ้างอะไรบ้างไปเรื่อย
แต่จะอ้างแบบนี้ตลอดไปก็คงไม่ได้
เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี จะต้องอ้างไปอีกนานแค่ไหน
ถ้าไม่ไปหาคุณย่าเลย เราต้องมีปัญหากับพ่อเราแน่
ประเด็นคือที่พาไปหาคุณย่าเพราะให้พ่อเราสบายใจ เราไม่อยากมีปัญหาทะเลาะกับพ่อเลยคะ
ใครมีวิธีแนะนำบ้างมั้ยคะ ??
นึกไม่ออกแล้วจริงๆคะ ว่าจะทำยังไงดีให้สบายใจทุกฝ่าย T.T
(( ไม่ต้องการเป็นประเด็นดราม่านะคะ ต้องการคำปรึกษาจริงๆคะ...ขอบคุณคะ ))
ทำไงดี..คุณย่าป้อนอาหารเด็กตามอำเภอใจ
บ้านเราอยู่ไม่ไกลจากบ้านคุณย่าของเรามาก ขับรถ 15 นาทีถึง
พ่อเรามักจะพาลูกเราไปเยี่ยมคุณย่าของเรา(คุณทวดของลูกชายเรา)
ในเนื้อหาต่อไปนี้เราจะเรียกบุคคล โดยเอาตัวเราเป็นแกนหลักนะคะ
"ลูก" = ลูกชายของเรา
"พ่อแม่" = พ่อแม่ของเรา
"คุณย่า" = แม่ของพ่อ คุณย่าของเรา คุณทวดของลูกเรา
ปัญหาคือ..
ทุกครั้งที่ไปเยี่ยมคุณย่า คุณย่าจะป้อนอาหารแปลกๆให้ลูกชายเรา เช่น..
ตอนสี่เดือนคุณย่าแอบป้อน น้ำตาลเกล็ด น้ำผึ้ง น้ำแข็ง
ลูกเพิ่งสี่เดือน เราให้กินแน่นมแม่ล้วนตามสูตรคะ พอมาเจอป้อนอาหารแบบนี้หัวใจแม่ก็ช็อคคะ
แต่เค้าเป็นคุณย่าเรา นานๆไปเยี่ยมที จะพูดอะไรก็ไม่ได้ เราได้แต่อุ้มลูกเราเดินหนี ..แต่เค้าก็เดินตามมาป้อนจนได้ T.T
เราพยายามจะไม่ไปเยี่ยมนะคะ
แต่เราก็อดเห็นใจไม่ได้เพราะยังไงก็เป็นสายเลือดกัน คุณพ่อเรารักคุณย่ามาก ถ้าทำให้คุณย่ามีความสุขพ่อเราก็มีความสุข
แล้วคุณย่าเราก็แก่แล้วด้วย (อายุ+80กว่า) ให้เล่นกับเด็กบ้างจะได้มีความสุข
มีวันนึง ตอนลูกอายุ 6 เดือน ลูกไอมาก หลอดลมตีบ เป็นหอบ ต้องไปพ่นยาที่ ร.พ.มาสองรอบ
พ่อเราก็พาไปเยี่ยมคุณย่า แล้วคุณย่าก็อุ้มลูกเราไป
เราก็ปล่อยให้อุ้ม(จะห้ามไม่ให้อุ้มได้ไง ทวด-เหลน) คุณย่าพาลูกเราไปกินน้ำลำไย กับน้ำแข็งคะ !!
เราโมโหมาก แต่เราแสดงอารมณ์ไม่ได้เลย แถมต้องแกล้งอมยิ้มอีก
ทำไมรู้มั้ยคะ
เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพ่อเราจะเข้าข้างย่าเราตลอด เราไม่อยากมีปัญหากับพ่อเรา พ่อเราโมโหแรง
ยิ่งถ้าใครไปแตะต้องคุณย่า พ่อเราจะเกลียดมาก
พ่อเราให้ความสำคัญกับความกตัญญูสุดๆ ห้ามเถียงพ่อ และคุณย่าต้องอยู่บนหิ้งคะ ใครพูดในแง่ลบไม่ได้เลย พ่อเราจะหงุดหงิดมาก
แม้ว่าคุณย่าจะทำผิดจริง พ่อเรารู้ แต่พ่อเราก็จะพาลโมโหเรื่องอื่นแทน ทำให้เป็นเรื่องใหญ่บานปลายในบ้านอีก
มีวันนึงพ่อกับแม่พาลูกเราไปหาคุณย่าอีก เราไม่ได้ไปเพราะติดงาน
คุณแม่กลับมาเล่าว่า รอบนี้คุณย่าป้อนน้ำหวานเฮลบลูบอย(แบบไม่ผสมน้ำ!!) 1 ช้อนเต็มๆ
แม่เราเสียใจมากที่ปกป้องลูกเราไม่ได้ เพราะอย่างที่บอกไป ว่าห้ามไม่ได้ ไม่อยากมีปัญหากับพ่อ
เราเลยหาวิธีคุยกับพ่อตอนพ่ออารมณ์ดี
เราบอกพ่อว่าคุณย่าป้อนน้ำหวานแบบไม่ผสมน้ำเลย ให้ลูกเรากิน
เรานึกว่าจะได้คำตอบอย่างที่พอใจ แต่พ่อเรากลับบอกว่า นิดๆหน่อยๆอะไรที่เป็นความสุขของคุณย่าก็ยอมไป เราจะได้บุญ !!!!!!
((ได้แต่คิดในใจ..เห้ย ความสุขบนความทุกข์ของลูกเรา มันจะได้บุญหรอว่ะ นี่เราทำร้ายลูกเราอยู่นะ))
แล้วล่าสุดที่ทำให้เราช็อคมากๆคือเราออกไปตลาดแป๊บเดียว 10 นาที ตลาดอยู่ข้างๆบ้านคุณย่าคะ
เราฝากลูกไว้กับแม่ ที่บ้านคุณย่า แม่เราปล่อยให้ลูกคลานเล่น
คุณย่าก็อุ้มไปเลย แม่เราก็ใจหาย คราวนี้จะอะไรอีก
แล้วก็จริงๆคะ....
ป้อนยาธาตุคะ !!!!!!!!!!
พ่อเราอยู่ในเหตุการณ์ วันนั้นพ่อเราก็ตกใจ ก็ตำหนิคุณย่าไปนิดหน่อย แต่พอเรากลับมาพ่อไม่ยอมบอกเราเลยว่าคุณย่าป้อนอะไร
แม่มาเล่าให้เราฟังทีหลังตอนกลับถึงบ้านแล้ว เราโมโหสุดขีด ได้แต่ร้องไห้ แล้วก็ขอโทษลูก เราทำร้ายลูกเองที่ปล่อยลูกไว้
เราตั้งใจว่าจะไม่พาลูกไปบ้านคุณย่าอีกเด็ดขาด (แต่ยากคะ) วันนี้พ่อเราชวนไปเยี่ยมคุณย่าอีก เราก็อ้างว่าไม่ว่างบ้างอะไรบ้างไปเรื่อย
แต่จะอ้างแบบนี้ตลอดไปก็คงไม่ได้
เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี จะต้องอ้างไปอีกนานแค่ไหน
ถ้าไม่ไปหาคุณย่าเลย เราต้องมีปัญหากับพ่อเราแน่
ประเด็นคือที่พาไปหาคุณย่าเพราะให้พ่อเราสบายใจ เราไม่อยากมีปัญหาทะเลาะกับพ่อเลยคะ
ใครมีวิธีแนะนำบ้างมั้ยคะ ??
นึกไม่ออกแล้วจริงๆคะ ว่าจะทำยังไงดีให้สบายใจทุกฝ่าย T.T
(( ไม่ต้องการเป็นประเด็นดราม่านะคะ ต้องการคำปรึกษาจริงๆคะ...ขอบคุณคะ ))