เมื่อวันที่ 6 กันยายน 2557 ผมได้ว่าจ้างรถยนต์เพื่อขนส่งสินค้าจากจังหวัดน่าน ไปส่งที่ตลาดในจังหวัดนครราชสีมา พอคนขับรถเดินทางมาถึงด่านห้วยน้ำ
อุ่น ต.อ่ายนาไลย อ.เวียงสา จังหวัดน่าน เวลา 16.00 น. รถยนต์ก็ได้ถูกเรียกเพื่อตรวจค้นสิ่งของผิดกฎหมาย(ยาเสพติด) โดยมีนายอำเภอ เป็นหัว
หน้าชุด(นายอำเภอไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ) และมีพันตำรวจตรีท่านหนึ่ง เป็นผู้สั่งตรวจค้น ซึ่งเจ้าของรถก็ได้ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี และทางเจ้าของรถผู้รับ
จ้างได้แจ้งมาที่ผมว่ารถถูกตรวจค้น ซึ่งการตรวจค้นของทางตำรวจ ก็จะต้องรื้อและยกสินค้าทั้งหมดออกจากรถ ผมในฐานะเจ้าของผลไม้จึงต้องเดินทางเพื่อ
ไปดูการตรวจค้นดังกล่าว เมื่อผมไปที่ด่านห้วยน้ำอุ่น ผมจึงเข้าไปสอบถามกับพันตำรวจตรีท่านนั้น ว่าท่านตรวจค้นสินค้าซึ่งเป็นผลไม้ที่เสี่ยงต่อการบอบช้ำ
ง่าย ค่าเสียหายจำนวนเกือบห้าหมื่นบาทที่เกิดขึ้นกับผลไม้และถ้าตรวจค้นไม่พบยาเสพติดใครจะเป็นผู้รับผิดชอบ พันตำรวจตรีท่านนั้บอกว่าให้ไปเรียกร้อง
กับนายอำเภอซึ่งเป็นหัวหน้าชุด และไม่ต้องมากดดันท่านเพราะรถคันนี้สายรายงานมาและได้ติดตามมาเป็นเวลาหลายสัปดาห์แล้ว ซึ่งทางเจ้าของรถได้แจ้ง
ว่ารถยนต์คันนี้พึ่งได้ซื้อมาใหม่ และพึ่งได้ป้ายทะเบียนรถเมื่อวันที่ 10 กันยายน 2557 ผมสงสัยว่าตำรวจจะติดตามได้อย่างไร เมื่อตรวจค้นเสร็จก็ไม่พบสิ่ง
ผิดกฎหมาย (การตรวจค้นใช้เวลาร่วม ห้าชั่วโมงครับ) พันตำรวจตรีท่านนั้นก็มีทีท่า น้ำเสียงอ่อนลงจากที่เคยไม่สนใจรับฟังสิ่งที่ผมและคนขับรถบอกไปแต่ที่
แรก แล้วบอกเพียงแต่ว่า มันผิดพลาดกันได้ ถึงตอนนี้ผมบอกได้คำเดียวว่าผมหัวเสียกับท่านมากครับ ท่านพูดจาทำร้ายจิตใจคนหาเช้ากินค่ำอย่างผมมาก
ครับ หลังจากนั้นผม เจ้าของรถและทหารที่ประจำอยู่ตรงด่านห้วยน้ำอุ่นก็ช่วยกันลำเลียงผลไม้ใส่ในรถไว้ตามเดิม แตงไทยที่ถูกลำเลียงหลายทอดมันช้ำ
และเริ่มสุกเพราะใช้เวลาในการตรวจค้นเป็นเวลานาน และส่วนหนึ่งก็แตกเสียหายจึงยกให้ทหารไป กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไป 21น.กว่าแล้วครับ แล้วคนขับรถก็
ออกเดินทาง แต่เมื่อไปถึงตลาดในจังหวัดนครราชสีมา ปรากฎว่าตลาดวายครับ แตงไทยของผมช้ำครับ ขายไม่ได้ ซึ่งปกติจะต้องไปถึงตลาดเวลาประมาณ
ตีสามครับ แต่ครั้งนี้ไปถึงมันก็ปาไปเกือบ10.00 น.แล้ว บอกเลยครับผมเจอเหตุการณ์แบบนี้ประชาชนอย่างผมที่หาเช้ากินค่ำแบบนี้เงิบครับกับการกระทำของ
ชุดตรวจค้น ผมเสียใจครับ ค้าขายกำไรมันไม่ได้เยอะแยะมากมายแค่พอต่อชีวิตคนในครอบครัวของผมให้อยู่ได้อย่างไม่อัตคัด มีใช้แต่ไม่มีเก็บ เมื่อมาเจอ
เหตุการณ์แบบนี้ผมไม่มีกำลังใจครับเงินทุนที่ผมลงไปครั้งนี้ ก็ต้องสูญไปกับของที่เสีย ผมจะทำยังไงดีครับ (รูปผมจะทยอยลงนะครับ)
จะเรียกร้องอะไรได้บ้างเมื่อถูกตำรวจตรวจค้น ของเสียหายจนขายไม่ได้
อุ่น ต.อ่ายนาไลย อ.เวียงสา จังหวัดน่าน เวลา 16.00 น. รถยนต์ก็ได้ถูกเรียกเพื่อตรวจค้นสิ่งของผิดกฎหมาย(ยาเสพติด) โดยมีนายอำเภอ เป็นหัว
หน้าชุด(นายอำเภอไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ) และมีพันตำรวจตรีท่านหนึ่ง เป็นผู้สั่งตรวจค้น ซึ่งเจ้าของรถก็ได้ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี และทางเจ้าของรถผู้รับ
จ้างได้แจ้งมาที่ผมว่ารถถูกตรวจค้น ซึ่งการตรวจค้นของทางตำรวจ ก็จะต้องรื้อและยกสินค้าทั้งหมดออกจากรถ ผมในฐานะเจ้าของผลไม้จึงต้องเดินทางเพื่อ
ไปดูการตรวจค้นดังกล่าว เมื่อผมไปที่ด่านห้วยน้ำอุ่น ผมจึงเข้าไปสอบถามกับพันตำรวจตรีท่านนั้น ว่าท่านตรวจค้นสินค้าซึ่งเป็นผลไม้ที่เสี่ยงต่อการบอบช้ำ
ง่าย ค่าเสียหายจำนวนเกือบห้าหมื่นบาทที่เกิดขึ้นกับผลไม้และถ้าตรวจค้นไม่พบยาเสพติดใครจะเป็นผู้รับผิดชอบ พันตำรวจตรีท่านนั้บอกว่าให้ไปเรียกร้อง
กับนายอำเภอซึ่งเป็นหัวหน้าชุด และไม่ต้องมากดดันท่านเพราะรถคันนี้สายรายงานมาและได้ติดตามมาเป็นเวลาหลายสัปดาห์แล้ว ซึ่งทางเจ้าของรถได้แจ้ง
ว่ารถยนต์คันนี้พึ่งได้ซื้อมาใหม่ และพึ่งได้ป้ายทะเบียนรถเมื่อวันที่ 10 กันยายน 2557 ผมสงสัยว่าตำรวจจะติดตามได้อย่างไร เมื่อตรวจค้นเสร็จก็ไม่พบสิ่ง
ผิดกฎหมาย (การตรวจค้นใช้เวลาร่วม ห้าชั่วโมงครับ) พันตำรวจตรีท่านนั้นก็มีทีท่า น้ำเสียงอ่อนลงจากที่เคยไม่สนใจรับฟังสิ่งที่ผมและคนขับรถบอกไปแต่ที่
แรก แล้วบอกเพียงแต่ว่า มันผิดพลาดกันได้ ถึงตอนนี้ผมบอกได้คำเดียวว่าผมหัวเสียกับท่านมากครับ ท่านพูดจาทำร้ายจิตใจคนหาเช้ากินค่ำอย่างผมมาก
ครับ หลังจากนั้นผม เจ้าของรถและทหารที่ประจำอยู่ตรงด่านห้วยน้ำอุ่นก็ช่วยกันลำเลียงผลไม้ใส่ในรถไว้ตามเดิม แตงไทยที่ถูกลำเลียงหลายทอดมันช้ำ
และเริ่มสุกเพราะใช้เวลาในการตรวจค้นเป็นเวลานาน และส่วนหนึ่งก็แตกเสียหายจึงยกให้ทหารไป กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไป 21น.กว่าแล้วครับ แล้วคนขับรถก็
ออกเดินทาง แต่เมื่อไปถึงตลาดในจังหวัดนครราชสีมา ปรากฎว่าตลาดวายครับ แตงไทยของผมช้ำครับ ขายไม่ได้ ซึ่งปกติจะต้องไปถึงตลาดเวลาประมาณ
ตีสามครับ แต่ครั้งนี้ไปถึงมันก็ปาไปเกือบ10.00 น.แล้ว บอกเลยครับผมเจอเหตุการณ์แบบนี้ประชาชนอย่างผมที่หาเช้ากินค่ำแบบนี้เงิบครับกับการกระทำของ
ชุดตรวจค้น ผมเสียใจครับ ค้าขายกำไรมันไม่ได้เยอะแยะมากมายแค่พอต่อชีวิตคนในครอบครัวของผมให้อยู่ได้อย่างไม่อัตคัด มีใช้แต่ไม่มีเก็บ เมื่อมาเจอ
เหตุการณ์แบบนี้ผมไม่มีกำลังใจครับเงินทุนที่ผมลงไปครั้งนี้ ก็ต้องสูญไปกับของที่เสีย ผมจะทำยังไงดีครับ (รูปผมจะทยอยลงนะครับ)