ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา สังเกตว่าบ้านเราขึ้นราคาของครั้งนึง 5 บาท 10 บาท โดยเฉพาะค่าอาหาร
(มีบ้างเหมือนกันที่ขึ้นแบบ 30 เป็น 32  แต่หาได้ยากเต็มที)

ข้าวราดแกง เคยราคา 25-30  ก็ขึ้นเป็น 35-40
บางร้านโหดกว่านี้อีก ขึ้นทีนึง 10 บาทเลย

ทั้งๆ ที่ ถ้าคิดกันตามจริงแล้ว ของที่ขึ้นราคา เมื่อมาเฉลี่ยต่อจานมันก็ไม่ได้ราคากระโดดเป็น 20-30 % ขนาดนั้น

สลัดเดิมขาย 30 บาท ขึ้นเป็น 40 ขึ้นเป็นกว่า 30 % กันเลยเชียว

แล้วมันก็พาให้ค่าครองชีพอื่นๆ พากันพาเหรดขึ้นเป็นเงาตามตัว

ตอนนี้ก๋วยเตี๋ยวชามละ 30 แทบหาไม่ได้แล้ว  
ส่วนใหญ่จะ 40 กัน และทายว่าขั้นต่อไปก็จะเป็น 60 เริ่มต้น แล้วเราก็จะได้กินก๋วยเตี๋ยวตามร้านข้างทางชามละ 100 กันไนเวลาอีกไม่นาน

ก็เลยสงสัยจริงๆ ว่า ทำไมขึ้นกันตามต้นทุนที่แท้จริงกันไม่ได้หรืออย่างไร

หรือจะบอกว่า แหมขึ้น 2-3 บาท มันทอนเงินยาก
ถ้าด้วยเหตุผลนี้มันเอาเปรัยบผู้บริโภคกันเกินไปมั้ย

อีกอย่างนึง เวลาซื้อของในตลาดสด ไม่ว่าจะเป็นผัก เป็นปลา  ชั่งมาราคาลงตัวทุกที
ทำไมไม่เจอปลาราคา 38 บาท 39.50 บาท บ้าง เข้าใจว่า พอราคาเกิน 5  บาท พวกก็ปัดขึ้น เป็น 10 เลย
หรือราคาเศษเป็น 3 , 4 บาท ก็ปัดเป็น 5 บาทไปเลย

ถ้าไม่ซื้อในห้าง ไม่มีซะล่ะที่จะได้จ่ายเป็นเศษๆ  ที่ไม่ใช่ 5 บาท

เดี๋ยวนี้ซื้อของในตลาด แพงกว่าในห้างมาก  
ขิงแง่งประมาณครึ่งผ่ามือ  1 แง่ง 20 บาท
หัวไชเท้าหัวไม่ใหญ่นัก 1 หัว  30 บาท

ไม่อยากจะนึกว่าช่วงกินเจ ราคาจะพุ่งไปขนาดไหน

เอ้อ... บ่นๆๆๆ แก้ของแพง