ธรรมชาติสร้างระบบอัตโนมัติให้มนุษย์มีระบบกลไกการทำงาน ควบคุมการทำงานภายในร่างกาย
มีสมองควบคุม แม้นอนหลับ ร่างกายยังทำงานด้วยระบบอัตโนมัติ
แล้วธรรมชาติควบคุมมนุษย์อย่างไร
เมื่อมี อินพุท (ผัสสะภายนอก) ระบบอินพุททำงาน(สังขาร) ผ่านเข้ามาทาง ตา หู จมูก ลิ้น สัมผัส
ก็นำสิ่งเหล่านั้น ที่เรียกว่าแสง คลื่นเสียง แรงกระทำภายนอกร่างกาย รู้ (วิญญาณ)
ส่งเป็นสัญญาณไฟฟ้าระหว่างเซลล์ สารสื่อประสาท
ไปประมวลผลที่สมอง โดยเทียบกับ ความจำ (สัญญา)
แปลความหมายเป็น รูป รส กลิ่นเสียง สัมผัส (นามรูปเกิดแล้ว)
เกิดความรู้สึก ชอบไม่ชอบ (เวทนา สุข ทุกข์ เฉยๆ)
เมื่อชอบก้แสวงหาและจดจำ กลายเป็นความต้องการ (กามตัณหา ภวตัณหา)
เมื่อไม่ชอบก้ปฏิเสธ (วิภวตัณหา)
เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย สังขารจึงมี
เพราะสังขารเป็นปัจจัย วิญญาณจึงมี
เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย นามรูปจึงมี
เพราะนามรูปเป็นปัจจัย สฬายตนะจึงมี
เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย ผัสสะจึงมี
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงมี
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงมี
ถูกผิดอย่างไรบ้าง
มนุษย์คือเครื่องจักรชีวภาพ
มีสมองควบคุม แม้นอนหลับ ร่างกายยังทำงานด้วยระบบอัตโนมัติ
แล้วธรรมชาติควบคุมมนุษย์อย่างไร
เมื่อมี อินพุท (ผัสสะภายนอก) ระบบอินพุททำงาน(สังขาร) ผ่านเข้ามาทาง ตา หู จมูก ลิ้น สัมผัส
ก็นำสิ่งเหล่านั้น ที่เรียกว่าแสง คลื่นเสียง แรงกระทำภายนอกร่างกาย รู้ (วิญญาณ)
ส่งเป็นสัญญาณไฟฟ้าระหว่างเซลล์ สารสื่อประสาท
ไปประมวลผลที่สมอง โดยเทียบกับ ความจำ (สัญญา)
แปลความหมายเป็น รูป รส กลิ่นเสียง สัมผัส (นามรูปเกิดแล้ว)
เกิดความรู้สึก ชอบไม่ชอบ (เวทนา สุข ทุกข์ เฉยๆ)
เมื่อชอบก้แสวงหาและจดจำ กลายเป็นความต้องการ (กามตัณหา ภวตัณหา)
เมื่อไม่ชอบก้ปฏิเสธ (วิภวตัณหา)
เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย สังขารจึงมี
เพราะสังขารเป็นปัจจัย วิญญาณจึงมี
เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย นามรูปจึงมี
เพราะนามรูปเป็นปัจจัย สฬายตนะจึงมี
เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย ผัสสะจึงมี
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงมี
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงมี
ถูกผิดอย่างไรบ้าง