คือ จขกท มีแฟนเป็นมุสลิมค่ะคบมาก็นานแล้วเหมือนกัน(คบตั้งแต่สมัยเรียน)พออายุเริ่มโตก็คิดเรื่องแต่งงานกัน แต่เท่าที่คบมาเขาไม่ค่อยจะเทคแคร์เราเท่าไหร่ เช่นวันหยุดชวนไปเที่ยวไปดูหนังทานข้าวกันตามประสาแฟนกันเขาก็บ่นว่าขี้เกียจ แต่พอเพื่อนชวนไม่ว่าจะใกล้ไกลไม่เคยขัดว่างตลอดสะดวกตลอดเว วันครบรอบวันวาเลนไทน์สต๊อปไว้ตรงนั้นเลยค่ะจำไม่ได้จำได้แค่วันเกิดวันเดียว เวลาทะเลาะกันก็จะเป็นดิฉันที่ง้อเขาก่อนทุกที แถมเป็นลูกชายคนเดียวคุณแม่รักมากออกไปในทางตามใจ เหมือนแม่เขามองว่าเราจะต้องเทคแคร์ดูแลลูกชายเขาให้ดี ล่าสุดเขาไปเป็นทหารพอแม่เขาทราบว่าไปเยี่ยมได้คุณแม่เลยจัดหนักไปเยี่ยมทุกอาทิตย์เลยค่ะ ส่วนดิฉันหรอค่ะทำงาน 6 วันหยุดแค่วันอาทิตย์ก็ไปเยี่ยม แรกๆก็พอไหวแต่ไปทุกอาทิตย์ๆก็เกิดล้าไม่มีเวลาพักผ่อนเลยบอกไปว่าอาทิตย์นี้ขอไม่ไปเยี่ยมนะค่ะ ขุ่นแม่แฟนเลยพูดว่า "เธอไม่รักลูกชายฉันหรอ" เงิบเบาๆค่ะ สรุปว่าดิฉันก็ไปทุกอาทิตย์นะค่ะเป็นเวลา 2 เดือน แต่ในใจมีแต่คำถามว่าทำไมเราต้องทุ่มเทขนาดนี้ แถมตอนนี้ดิฉันก็ต้องปรับตัวเองเพื่อเข้าศาสนาอิสลามด้วยมันก็ยังมีอีกหลายเรื่องราวที่ทำให้ดิฉันน้อยใจ แต่ทุกวันนี้ก็รักกันดีนะค่ะ แต่สงสัยว่าจะลงหลักปักฐานด้วยดีมั้ย? ไม่ได้มาดราม่านะอยากมาระบายเฉยๆ