คุณเจ้าของกระทู้รักแฟนคุณที่จิตใจของเขาใช่หรือไม่ แฟนของคุณรักคุณที่จิตใจใช่หรือไม่ นั่นแสดงว่า คุณเจ้าของกระทู้รักและยินดีในจิตใจของแฟนที่เจือไปด้วยความเป็นความเชื่อแบบมุสลิม และแฟนของคุณก็รักและยินดีในจิตใจที่เจือไปด้วยพุทธะ.....ทีนี้ว่าด้วยเรื่องประเพณีและวิธีปฏิบัติ ในทางอิสลามมีข้อกำหนดของเขาอยู่แล้วว่า  "อิสลามต้องแต่งกำอิสลามเท่านั้น(จากความเห็นด้านบน)" แต่ในทางพุทธเมื่อคุณจะแต่งงานกับคนต่างศาสนาก็ไม่ได้มีบัญญัติห้ามไว้ว่าคุณจะต้องออกจากความเป็นคนพุทธ  หรือคุณจะต้องบังคับให้คนที่จะแต่งงานกับคุณออกจากศาสนาอิสลามเพื่อมานับถือพุทธ  
ทั้งนี้อยู่ที่การวางใจของคุณแล้วว่ามั่นใจวางชีวิต การดำเนินชีวิตไว้ในทางใด  
ถ้าจะมองอารมณ์ความรักเป็นใหญ่  รักต้องเสียสละ  คุณต้องเสียสละเปลี่ยนศาสนาเข้าอิสลาม  แฟนคุณก็ต้องแสดงความเสียสละเปลี่ยนศาสนาอิสลามเข้าพุทธ สุดท้ายอย่างไรก็แก้ไม่จบ ดังนั้น ขอให้มองแบบนี้ว่า  ความรักมันไม่ใช่อารมณ์ที่มีความเที่ยงแท้ถาวร มีรักก็มีหมดรัก เมื่อหมดรักก็มีทุกข์เกิดจากความเสียดาย  ความยึด แต่ความทุกข์หรืออารมณ์นั้นก็ไม่ได้ตั้งอยู่ทุกข์ขณะ ทุกลำดับจิต ผมว่าคุณตัดใจเถอะ อย่าแต่งงานด้วยคนที่มีศีลไม่เสมอกันเลย คุณมีศรัทธาของคุณ เขามีศรัทธาของเขา ในเมื่อศรัทธา การดำเนินชีวิตมันไปด้วยกันไม่ได้ (และไม่สามารถปรับเข้าหากันได้ด้วยบัญญัติของศาสนา) ก็อย่ามุทะลุ ดันทุรัง กันต่อไปเลย ปล่อยให้แฟนคุณแต่งงานกับคนมุสลิมด้วยกันที่มีความเชื่อศรัทธาและวิ๔ีการดำเนินชีวิตแบบเดียวกันดีกว่า ส่วนคุณก็พิจารณาคู่ครองไปว่าถ้าคนใดคบกันแล้วส่งเสริมกัน มีศีลเสมอกัน ไม่มีปัญหาในด้านศรัทธา หรือการดำเนินชีวิตที่ดีงามของกันและกัน (ไม่ว่าจะศาสนาใด)  ค่อยคิดแต่งงานด้วย  ส่วนคุณกับแฟน ก็จงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน  ต่อไป (อาจจะแรงและตรงไปหน่อย แต่ก็คิดอย่างนี้จริงๆ) จะได้ไม่ต้องมามีปัญหา  และตอบกันไปตอบกันมา ให้เกิดการกระทบกระทั่งกันทางศาสนาโดยไม่ได้ตั้งใจอีก ครับ ขอจงมีสติและเหตุผลในการตัดสินใจ