เมื่อก่อนเราไม่เคยมีแฟนเลยจนถึงอายุ 26 ปี
ตอนที่ไม่มีแฟน ไปไหน มาไหน คนเดียวได้ ไม่รู้สึกเหงา ไม่มีปัญหาเลย สบายๆ
จนวันหนึ่งมีแฟน ทะเลาะกัน เลิกกัน คืนดีกัน แต่งงานกัน ในที่สุด ต้องเลิกกัน
ช่วงที่เลิกกัน เรารู้สึกว่าทนไม่ได้ ต้องกลับไปขอโทษเขา
แต่ตอนนี้คงเป็นไปไม่ได้แล้วที่จะคืนดีกัน มันถึงที่สุดแล้ว ต้องกลับมาใช้ชีวิตอยู่คนเดียวแน่นอน

ช่วงที่อยู่คนเดียวทำไมเรากลับรู้สึกแย่ จะว่าเหงา ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะปกติก็ไปไหนมาไหนคนเดียวอยู่แล้ว (ไม่ค่อยอยู่กับแฟน เพราะต่างคนต่างทำงานยุ่งค่ะ) มันเป็นความรู้สึกแปลกๆ เหมือนอยู่คนเดียวไม่ได้ ไม่เข้าใจว่าทำไม เพราะเมื่อก่อนตอนไม่มีแฟน ไม่เห็นจะรู้สึกแบบนี้เลย
เคยได้ยินเพื่อนคนหนึ่งบอกว่า การมีแฟนทำให้เราอ่อนแอ จากเมื่อก่อนืำอะไรคนเดียวได้ พอมีแฟนกลายเป็นว่าทำอะไรเองคนเดียวไม่ได้
อืม...เริ่มมีความเห็นคล้อยตามเพื่อน
ตอนนี้รู้สึกลอยๆ เบลอๆ อธิบายไม่ถูกค่ะ บางครั้งถึงกับอยากฆ่าตัวตายค่ะ

ใครเป็นเหมือนเราบ้างคะ
อยากฟังความคิดเห็นของคนอื่นๆ บ้างว่าเป็นยังไง
ขอบคุณมากค่ะ

ป.ล.ก่อนมีแฟน คิดว่ายังไงต้องอยู่คานทองแน่นอน ไม่เคยคาดคิดว่าจะมีแฟนจนได้แต่งงาน เลยรู้สึกลัลล้าไม่เหงาเลยช่วงที่ไม่มีแฟนค่ะ