ความจริงก็อ่านกระทู้แบบนี้มาหลายกระทู้แล้ว
แต่พอถึงคราวของตัวเองก็ยังคิดไม่ตกสักที
เลยขอตั้งกระทู้นี้เพื่ออยากรู้ความเห็นของคนอื่นๆ
ว่า...สมมติ...ถ้าคุณเป็นเรา...คุณจะเลือกเดินทางไหน?
คบต่อ...หรือเลิก
เล่าให้ฟังคร่าวๆ เรากับแฟนคบกันมาเกือบสามปี
โดยนิสัยของเราเป็นผู้หญิงแบบที่หาแฟนไม่ค่อยได้อยู่แล้ว
คือเราเป็นผู้หญิงที่ตัวสูง ดูห้าวๆ ถึก บึกบึน ไม่สวย หน้าแบบจีนมองโกล
เลยมีประสบการณ์ในเรื่องแฟนน้อย พูดได้เลยว่าแฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรกของเรา
ตัวเราเองมีข้อดีคือเป็นคนที่มีระเบียบในชีวิต มีการวางแผนชีวิต วางแผนการใช้เงิน การออม เป็นคนแนวplay safe เพราะชีวิตนี้ไม่อยากลำบากตอนแก่ แต่ข้อเสียของเราคือเป็นคนชอบพูดจาประชดประชัน เหน็บแนม โกรธง่าย เวลาโกรธจะพูดแรง
ส่วนแฟนเราเป็นผู้ชายที่ตัวสูงมาก(189) นิสัยแมนมากๆ เป็นsport man เรียนเก่ง ซื่อ ขี้อาย จริงใจกับเรา(จากความรู้สึกส่วนตัว) ไม่เจ้าชู้ แต่ข้อเสียคือเป็นคนไม่มีการวางแผนใดๆในชีวิตเลย ใช้ชีวิตแบบใช้แค่วันนี้จริงๆ โดยเฉพาะเรื่องเงิน เป็นคนที่มีเท่าไรก็ใช้หมด ไม่เก็บออม เวลาต้องใช้เงินก้อนก็กดบัตรกดเงินสดออกมาใช้ หรือหยิบยืมคนอื่น(ยืมเรา) ชอบกินเหล้า เรียกได้ว่าเมื่อก่อนเมาเละทุกวัน เมาจนเบี้ยวงาน เมาจนโดนที่ทำงานเตือน หลังจากที่ทะเลาะกันเรื่องเมามาหลายรอบ ทุกวันนี้ก็ดีขึ้น(เดือนนึงเมาเละแบบนั้นสักสองสามครั้ง) ทุกวันนี้แฟนอายุ29แล้ว ไม่มีเงินเก็บ มีหนี้สินจากบัตรกดเงินสดอยู่หลายหมื่นบาท(ครอบครัวของแฟนเองก็มีหนี้สินเป็นล้าน) หนี้กยศ. และหนี้ผ่อนรถอีกแสนต้นๆ รายได้ประมาณสามหมื่นต่อเดือน
ตัวเราเองก็ไม่ได้รวย รายได้เดือนละประมาณห้าหมื่น มีหนี้อยู่แสนต้นๆ(กยศ.) และหนี้ผ่อนรถอีกประมาณห้าแสน มีเงินเก็บประมาณเจ็ดหมื่นบาท ที่บ้านไม่มีหนี้สิน แต่ไม่มีทรัพทย์สมบัติอะไรให้ เราสองคน(เราอายุ25 แฟน29)ยังไม่มีทรัพย์สินอะไรเป็นของตัวเอง
เรารู้สึกเหมือนกำลังกอดคอกันจมน้ำ ตัวเราเองและแฟนเราต่างก็ฝันอยากสร้างครอบครัว อยากมีลูก แต่เราสองคนจะสร้างครอบครัวได้ยังไง จะเลี้ยงลูกได้ยังไง ในเมื่อหนี้สินพันตัวรุงรัง แถมทรัพย์สมบัติอะไรก็ไม่มี
เราอยากรู้ความคิดของคนอื่นๆว่า ถ้าคุณเป็นเรา คุณจะเลือกที่จะคบต่อ แล้วเฝ้ารอวันที่เราจะสามารถสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยกัน(ซึ่งก็ไม่รู้จะมีจริงไหมและอีกนานเท่าไร)
หรือเลือกที่จะเลิก ต่างฝ่ายต่างเดินไปตามทางของตัวเอง เปิดโอกาศให้พบเจอคนที่ดีกว่า เจอโอกาสที่ดีกว่า หรืออย่างน้อย ก็ไม่ต้องมีอยู่แบบเตี้ยอุ้มค่อมแบบนี้
ปล.หวังว่าจะแท็กถูกห้องนะคะ ถ้าแท็กผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยคะ
ถ้าแฟนคุณขี้เมา ชอบสร้างหนี้ แต่จริงใจ ไม่เจ้าชู้ คุณจะ??
แต่พอถึงคราวของตัวเองก็ยังคิดไม่ตกสักที
เลยขอตั้งกระทู้นี้เพื่ออยากรู้ความเห็นของคนอื่นๆ
ว่า...สมมติ...ถ้าคุณเป็นเรา...คุณจะเลือกเดินทางไหน?
คบต่อ...หรือเลิก
เล่าให้ฟังคร่าวๆ เรากับแฟนคบกันมาเกือบสามปี
โดยนิสัยของเราเป็นผู้หญิงแบบที่หาแฟนไม่ค่อยได้อยู่แล้ว
คือเราเป็นผู้หญิงที่ตัวสูง ดูห้าวๆ ถึก บึกบึน ไม่สวย หน้าแบบจีนมองโกล
เลยมีประสบการณ์ในเรื่องแฟนน้อย พูดได้เลยว่าแฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรกของเรา
ตัวเราเองมีข้อดีคือเป็นคนที่มีระเบียบในชีวิต มีการวางแผนชีวิต วางแผนการใช้เงิน การออม เป็นคนแนวplay safe เพราะชีวิตนี้ไม่อยากลำบากตอนแก่ แต่ข้อเสียของเราคือเป็นคนชอบพูดจาประชดประชัน เหน็บแนม โกรธง่าย เวลาโกรธจะพูดแรง
ส่วนแฟนเราเป็นผู้ชายที่ตัวสูงมาก(189) นิสัยแมนมากๆ เป็นsport man เรียนเก่ง ซื่อ ขี้อาย จริงใจกับเรา(จากความรู้สึกส่วนตัว) ไม่เจ้าชู้ แต่ข้อเสียคือเป็นคนไม่มีการวางแผนใดๆในชีวิตเลย ใช้ชีวิตแบบใช้แค่วันนี้จริงๆ โดยเฉพาะเรื่องเงิน เป็นคนที่มีเท่าไรก็ใช้หมด ไม่เก็บออม เวลาต้องใช้เงินก้อนก็กดบัตรกดเงินสดออกมาใช้ หรือหยิบยืมคนอื่น(ยืมเรา) ชอบกินเหล้า เรียกได้ว่าเมื่อก่อนเมาเละทุกวัน เมาจนเบี้ยวงาน เมาจนโดนที่ทำงานเตือน หลังจากที่ทะเลาะกันเรื่องเมามาหลายรอบ ทุกวันนี้ก็ดีขึ้น(เดือนนึงเมาเละแบบนั้นสักสองสามครั้ง) ทุกวันนี้แฟนอายุ29แล้ว ไม่มีเงินเก็บ มีหนี้สินจากบัตรกดเงินสดอยู่หลายหมื่นบาท(ครอบครัวของแฟนเองก็มีหนี้สินเป็นล้าน) หนี้กยศ. และหนี้ผ่อนรถอีกแสนต้นๆ รายได้ประมาณสามหมื่นต่อเดือน
ตัวเราเองก็ไม่ได้รวย รายได้เดือนละประมาณห้าหมื่น มีหนี้อยู่แสนต้นๆ(กยศ.) และหนี้ผ่อนรถอีกประมาณห้าแสน มีเงินเก็บประมาณเจ็ดหมื่นบาท ที่บ้านไม่มีหนี้สิน แต่ไม่มีทรัพทย์สมบัติอะไรให้ เราสองคน(เราอายุ25 แฟน29)ยังไม่มีทรัพย์สินอะไรเป็นของตัวเอง
เรารู้สึกเหมือนกำลังกอดคอกันจมน้ำ ตัวเราเองและแฟนเราต่างก็ฝันอยากสร้างครอบครัว อยากมีลูก แต่เราสองคนจะสร้างครอบครัวได้ยังไง จะเลี้ยงลูกได้ยังไง ในเมื่อหนี้สินพันตัวรุงรัง แถมทรัพย์สมบัติอะไรก็ไม่มี
เราอยากรู้ความคิดของคนอื่นๆว่า ถ้าคุณเป็นเรา คุณจะเลือกที่จะคบต่อ แล้วเฝ้ารอวันที่เราจะสามารถสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยกัน(ซึ่งก็ไม่รู้จะมีจริงไหมและอีกนานเท่าไร)
หรือเลือกที่จะเลิก ต่างฝ่ายต่างเดินไปตามทางของตัวเอง เปิดโอกาศให้พบเจอคนที่ดีกว่า เจอโอกาสที่ดีกว่า หรืออย่างน้อย ก็ไม่ต้องมีอยู่แบบเตี้ยอุ้มค่อมแบบนี้
ปล.หวังว่าจะแท็กถูกห้องนะคะ ถ้าแท็กผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยคะ