สิ่งที่ตุ๊กแกรักมากตั้งแต่เด็กมีสองอย่าง คือเด็กหญิงชื่อแป้ง และการใช้ชีวิตวนเวียนอยู่แถวโรงหนัง จนกลายมาเป็นความใฝ่ฝันเมื่อโตขึ้น จะเป็นผู้กำกับหนังที่ทำหนังที่ตัวเองรักเพื่อมาฉายที่โรงหนังแห่งนี้ แต่เมื่อเป็นผู้ใหญ่จริงๆ ความฝันนั้นกลับไม่ได้มาง่ายๆ เมื่อต้องล้มลุกคลุกคลาน โอกาสที่ผ่านมาและผ่านไป ความผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า กว่าที่จะได้ทำหนังที่เล่าเรื่องราวส่วนตัว และผู้หญิงที่เขารัก ที่อยู่ในความทรงจำตลอดเวลาแม้เวลาจะผ่านไปแสนนาน และวิถีชีวิตที่เดินทางไปคนละเส้น จนมาบรรจบกันอีกครั้งเพราะหนัง จนกลายมาเป็นหนังแห่งความรักที่ชื่อว่าตุ๊กแกรักแป้งมาก
สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์สำหรับผู้กำกับ/เขียนบท ยุทธเลิศ คือการใส่เรื่องราวของตัวเองลงไปในหนังที่เขากำกับและเขียนบท ไม่ว่าจะเป็นโครงเรื่องหลักหรือการเสียดสี และการเล่าเรื่องที่มีการนำเสนอที่ดี ไอเดียน่าสนใจ แต่มีปัญหาที่ยังขาดความกลมกลืน จนถึงรสนิยมบางอย่างที่ลดทอนคุณค่าของหนังเช่นการใช้ภาษา ทำให้หนังของเขาอยู่ในระดับกำ้กึ่งมาตลอด คือจะชมว่าดีก็ไม่เต็มปาก จะว่าไม่ดี มันก็ยังดีกว่าค่าเฉลี่ยหนังไทยทั่วไป จนมาถึงตุ๊กแกรักแป้งมาก ที่ยังเป็นการเล่าเรื่องราวส่วนตัว แต่มีความเป็นผู้ใหญ่ สุขุมมากขึ้น และเย็นลงมากๆ จนได้หนังที่ลงตัว น่ารัก และน่าประทับใจที่สุดเรื่องหนึ่งในหนังที่เขากำกับมา
โดน1 นี่คือหนังที่แสดงตัวตนของผู้กำกับชัดเจนว่าเป็นคนรักหนังมากขนาดไหน การอ้างอิงหนังไทยเก่าๆผ่านบรรยากาศโรงหนัง โปสเตอร์ คัทเอ้าท์วาดมือ เพลงประกอบ หนังที่นำมาอ้างอิงในเรื่อง นักแสดงรับเชิญที่เป็นผู้กำกับที่เป็นแรงบันดาลใจ ค่ายหนัง (ถึงไม่บอกตรงๆ แต่ดูจากบุคลิกในหนัง นี่คือ ไทเอนเตอร์เทนเมนท์ แกรมมี่ฟิล์ม และอาร์เอสฟิล์ม) เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของหนังไทย ซึ่งจากยุคที่หนังอ้างอิง น่าจะเป็นช่วงที่ผู้กำกับกำลังตกหลุมรักหนังชัดเจน (ไม่แปลกที่คนดูหนังเรื่องนี้แล้วจะนึกถึง Cinema Paradiso หนังคลาสสิคของคนที่มีหนังเป็นแรงบันดาลใจ)
โดน2 นี่คือหนังซ้อนหนังที่มีโครงสร้างการเล่าเรื่องแบบการถ่ายทอดบทหนังให้เป็นตัวหนังจริงๆ การแสดงภาพเบื้องหน้าและเบื้องหลังที่ซ้อนทับกันจนเกิดคำว่าภาพมายา และได้ฉากมหัศจรรย์หลายๆฉาก เสียดายนิดนึงที่ไม่นานมานี้ก็มีหนังไทยที่ใช้แนวคิดเดียวกันนี้ คือผู้บ่าวไทบ้าน อิสานอินดี้ (ที่พระเอกก็ใฝ่ฝันที่จะทำหนัง และทำหนังอินดี้เรื่องผู้บ่าวไทบ้าน เพื่อเล่าเรื่องตัวเองและผู้หญิงที่เขารักเหมือนกัน โดยผู้หญิงในผู้บ่าวไทบ้านจะเป็นสัญลักษณ์ถึงคนอีสานพลัดถิ่น ส่วนในตุ๊กแก ผู้หญิงคือหนัง) ไม่ได้หมายความว่าลอกหรือได้แรงบันดาลใจ แต่เป็นเรื่องความบังเอิญที่ผู้กำกับทั้งสองเรื่องมีไอเดียใกล้เคียงกัน
โดน3 การสร้างบรรยากาศย้อนยุค อารมณ์ nostalgia ซึ่งไม่เฉพาะเรื่องหนัง แต่รวมไปถึงบรรยากาศ ข้าวของเครื่องใช้ การกำกับศิลป์ งานสร้าง แต่งกาย ให้อารมณ์เมื่อประมาณ 20-30 ปีที่แล้ว ชวนระลึกความหลังชะมัด (ไม่แปลกที่คนดูหนังเรื่องนี้จะนึกถึงแฟนฉัน แถมยังมีเด็กๆมาเดินเรื่องอีก)
โดน4 ผู้กำกับและเขียนบท ยุทธเลิศ ที่โตขึ้น มองโลกเข้าใจมากขึ้น ตอนที่หนังเล่าเรื่องถึงการเขียนบทหนังครั้งแรก เราก็คิดไปว่า เอาแล้วไง สุดท้ายก็จะกลับไปเสียดสีเรื่องเดิมๆเหมือนที่เคยเสียดสีมาหลายโอกาสแล้ว (รักออกแบบไม่ได้
ส์) แต่กลับกลายเป็นว่าหนังตุ๊กแกเล่าเรื่องอย่างคนเข้าใจ ยอมรับ และทำใจได้ ต้องตบมือให้ยุทธเลิศจริงๆ
โดน5 นักแสดงโดยรวมดีมาก เก้าแสดงหนังเก่ง ถ่ายทอดอารมณ์ดี เป็นธรรมชาติ (ติดนิดเดียวที่ดูเด็กกว่าบท และเด็กกว่าตัวละครอื่นๆที่เป็นรุ่นเดียวกันในเรื่อง) น้องแม็คเป็นเด็กที่แสดงบทอาภัพแล้วดูน่าสงสารเป็นพิเศษ (ฉากร้องไห้ตอนคุยกับยาย น้ำตารื้นเป็นแถว ทั้งๆที่ไม่ได้ปูอะไรมามาก) แก้งค์เด็กผู้ชายน่ารัก ธรรมชาติ และดูซนมากดื้อมาก นางเอกทั้งตอนเด็กและตอนโตก็แสดงดี แต่ปีปัญหาที่นางเอกกับพระเอกตอนโตไม่มีเคมีหรือดูแล้วรู้สึกว่ารักกันเท่าไหร่ และบรรดาตัวประกอบขโมยซีนทั้งหลาย ทำหน้าที่ได้สมบูรณ์
ไม่โดน1 จังหวะเล่าเรื่องหนังบางครั้งยังสะดุด การใส่รายละเอียดที่ไม่จำเป็นและไม่ได้มีผลต่อการเดินเรื่อง (เช่น เพื่อนนางเอกเป็นเภสัชกร จบจากศิริราช จะบอกเพื่ออะไร แล้วเภสัชศิริราช อยู่ที่ไหนหว่า หรือนางเอกทำงานพาร์ทไทม์ร้านเลื้อผ้าชื่อ Theater จะบอกให้รู้ไปทำไม) สังเกตว่าฉากสะดุดๆ มักเป็นฉากเรื่องราวนางเอกในวัยผู้ใหญ่ ในขณะที่ส่วนของพระเอก และฉากเด็กๆยังดูลื่นไหลดี
ไม่โดน2 ความรักตุ๊กแกต่อหนังมากผ่านนะ ให้ 9.5/10 แต่ความรักต่อแป้งมาก ยังไปได้สัก 4/10
ลิงค์เพจรีวิวหนังของเจ้าของกระทู้ เผื่อสนใจอ่านเรื่องอื่นๆ
https://m.facebook.com/MovieReviewByPong?refsrc=http%3A%2F%2Fwww.google.co.th%2F&_rdr
ลิงค์รีวิวผู้บ่าวไทบ้าน
https://m.facebook.com/MovieReviewByPong/photos/pb.672155396169132.-2207520000.1409764083./755163887868282/?type=1&source=42
ตุ๊กแกรักแป้งมาก ขอเป็นอีก 1 เสียงที่เชียร์ เพราะเรารักตุ๊กแกมาก (สปอยด์เล็กน้อย ไม่กระทบอารมณ์ผู้ยังไม่ดู)
สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์สำหรับผู้กำกับ/เขียนบท ยุทธเลิศ คือการใส่เรื่องราวของตัวเองลงไปในหนังที่เขากำกับและเขียนบท ไม่ว่าจะเป็นโครงเรื่องหลักหรือการเสียดสี และการเล่าเรื่องที่มีการนำเสนอที่ดี ไอเดียน่าสนใจ แต่มีปัญหาที่ยังขาดความกลมกลืน จนถึงรสนิยมบางอย่างที่ลดทอนคุณค่าของหนังเช่นการใช้ภาษา ทำให้หนังของเขาอยู่ในระดับกำ้กึ่งมาตลอด คือจะชมว่าดีก็ไม่เต็มปาก จะว่าไม่ดี มันก็ยังดีกว่าค่าเฉลี่ยหนังไทยทั่วไป จนมาถึงตุ๊กแกรักแป้งมาก ที่ยังเป็นการเล่าเรื่องราวส่วนตัว แต่มีความเป็นผู้ใหญ่ สุขุมมากขึ้น และเย็นลงมากๆ จนได้หนังที่ลงตัว น่ารัก และน่าประทับใจที่สุดเรื่องหนึ่งในหนังที่เขากำกับมา
โดน1 นี่คือหนังที่แสดงตัวตนของผู้กำกับชัดเจนว่าเป็นคนรักหนังมากขนาดไหน การอ้างอิงหนังไทยเก่าๆผ่านบรรยากาศโรงหนัง โปสเตอร์ คัทเอ้าท์วาดมือ เพลงประกอบ หนังที่นำมาอ้างอิงในเรื่อง นักแสดงรับเชิญที่เป็นผู้กำกับที่เป็นแรงบันดาลใจ ค่ายหนัง (ถึงไม่บอกตรงๆ แต่ดูจากบุคลิกในหนัง นี่คือ ไทเอนเตอร์เทนเมนท์ แกรมมี่ฟิล์ม และอาร์เอสฟิล์ม) เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของหนังไทย ซึ่งจากยุคที่หนังอ้างอิง น่าจะเป็นช่วงที่ผู้กำกับกำลังตกหลุมรักหนังชัดเจน (ไม่แปลกที่คนดูหนังเรื่องนี้แล้วจะนึกถึง Cinema Paradiso หนังคลาสสิคของคนที่มีหนังเป็นแรงบันดาลใจ)
โดน2 นี่คือหนังซ้อนหนังที่มีโครงสร้างการเล่าเรื่องแบบการถ่ายทอดบทหนังให้เป็นตัวหนังจริงๆ การแสดงภาพเบื้องหน้าและเบื้องหลังที่ซ้อนทับกันจนเกิดคำว่าภาพมายา และได้ฉากมหัศจรรย์หลายๆฉาก เสียดายนิดนึงที่ไม่นานมานี้ก็มีหนังไทยที่ใช้แนวคิดเดียวกันนี้ คือผู้บ่าวไทบ้าน อิสานอินดี้ (ที่พระเอกก็ใฝ่ฝันที่จะทำหนัง และทำหนังอินดี้เรื่องผู้บ่าวไทบ้าน เพื่อเล่าเรื่องตัวเองและผู้หญิงที่เขารักเหมือนกัน โดยผู้หญิงในผู้บ่าวไทบ้านจะเป็นสัญลักษณ์ถึงคนอีสานพลัดถิ่น ส่วนในตุ๊กแก ผู้หญิงคือหนัง) ไม่ได้หมายความว่าลอกหรือได้แรงบันดาลใจ แต่เป็นเรื่องความบังเอิญที่ผู้กำกับทั้งสองเรื่องมีไอเดียใกล้เคียงกัน
โดน3 การสร้างบรรยากาศย้อนยุค อารมณ์ nostalgia ซึ่งไม่เฉพาะเรื่องหนัง แต่รวมไปถึงบรรยากาศ ข้าวของเครื่องใช้ การกำกับศิลป์ งานสร้าง แต่งกาย ให้อารมณ์เมื่อประมาณ 20-30 ปีที่แล้ว ชวนระลึกความหลังชะมัด (ไม่แปลกที่คนดูหนังเรื่องนี้จะนึกถึงแฟนฉัน แถมยังมีเด็กๆมาเดินเรื่องอีก)
โดน4 ผู้กำกับและเขียนบท ยุทธเลิศ ที่โตขึ้น มองโลกเข้าใจมากขึ้น ตอนที่หนังเล่าเรื่องถึงการเขียนบทหนังครั้งแรก เราก็คิดไปว่า เอาแล้วไง สุดท้ายก็จะกลับไปเสียดสีเรื่องเดิมๆเหมือนที่เคยเสียดสีมาหลายโอกาสแล้ว (รักออกแบบไม่ได้ ส์) แต่กลับกลายเป็นว่าหนังตุ๊กแกเล่าเรื่องอย่างคนเข้าใจ ยอมรับ และทำใจได้ ต้องตบมือให้ยุทธเลิศจริงๆ
โดน5 นักแสดงโดยรวมดีมาก เก้าแสดงหนังเก่ง ถ่ายทอดอารมณ์ดี เป็นธรรมชาติ (ติดนิดเดียวที่ดูเด็กกว่าบท และเด็กกว่าตัวละครอื่นๆที่เป็นรุ่นเดียวกันในเรื่อง) น้องแม็คเป็นเด็กที่แสดงบทอาภัพแล้วดูน่าสงสารเป็นพิเศษ (ฉากร้องไห้ตอนคุยกับยาย น้ำตารื้นเป็นแถว ทั้งๆที่ไม่ได้ปูอะไรมามาก) แก้งค์เด็กผู้ชายน่ารัก ธรรมชาติ และดูซนมากดื้อมาก นางเอกทั้งตอนเด็กและตอนโตก็แสดงดี แต่ปีปัญหาที่นางเอกกับพระเอกตอนโตไม่มีเคมีหรือดูแล้วรู้สึกว่ารักกันเท่าไหร่ และบรรดาตัวประกอบขโมยซีนทั้งหลาย ทำหน้าที่ได้สมบูรณ์
ไม่โดน1 จังหวะเล่าเรื่องหนังบางครั้งยังสะดุด การใส่รายละเอียดที่ไม่จำเป็นและไม่ได้มีผลต่อการเดินเรื่อง (เช่น เพื่อนนางเอกเป็นเภสัชกร จบจากศิริราช จะบอกเพื่ออะไร แล้วเภสัชศิริราช อยู่ที่ไหนหว่า หรือนางเอกทำงานพาร์ทไทม์ร้านเลื้อผ้าชื่อ Theater จะบอกให้รู้ไปทำไม) สังเกตว่าฉากสะดุดๆ มักเป็นฉากเรื่องราวนางเอกในวัยผู้ใหญ่ ในขณะที่ส่วนของพระเอก และฉากเด็กๆยังดูลื่นไหลดี
ไม่โดน2 ความรักตุ๊กแกต่อหนังมากผ่านนะ ให้ 9.5/10 แต่ความรักต่อแป้งมาก ยังไปได้สัก 4/10
ลิงค์เพจรีวิวหนังของเจ้าของกระทู้ เผื่อสนใจอ่านเรื่องอื่นๆ https://m.facebook.com/MovieReviewByPong?refsrc=http%3A%2F%2Fwww.google.co.th%2F&_rdr
ลิงค์รีวิวผู้บ่าวไทบ้าน https://m.facebook.com/MovieReviewByPong/photos/pb.672155396169132.-2207520000.1409764083./755163887868282/?type=1&source=42