สวัสดีน้าๆทุกท่านนะครับ วันนี้มาขอเล่าเรื่องเอ๊ะหรือระบาย เอาเป็นเล่าเรื่องดีกว่านะครับ
คือฝันของผมอยากเป็นช่างภาพระดับประเทศ อันนี้ฝันมานานมาก แต่ติดตรงที่ไม่ได้เรียนสายนี้เพราะที่บ้านบังคับ แต่ก็ยังพยายามเก็บเงินเพื่อเอาไปซื้อกล้องและอุปกรณ์ถ่ายภาพ
ผมก็ถ่ายมาเรื่อยๆ รับงานบ้าง ถ่ายเล่นบ้าง จนวันนี้ผมมานั่งคิดกับตัวเองว่า เมื่อไหร่จะถึงฝันถ้ายังเป็นอยู่แบบนี้
ถ่ายภาพไปเรื่อยๆ รับงานไป จนไม่รู้ว่าใครจะมาเห็นผลงานของเรา
และก็คิดว่า ถ่ายอยู่แบบนี้เมื่อไหร่จะถึงฝันสักที หรือต้องเป็นคนที่มีทุนชีวิต มีคนรู้จักเยอะ
ซึ่งขอบอกเลยครับว่าผมต้องเก็บเงินซื้ออุปกรณ์เอง ที่บ้านไม่สนับสนุนด้านนี้สักเท่าไหร่ ต้องรับงานสะสมเงินเพื่อซื้อทุกอย่าง
ซึ่งบางครั้งก็มีความรู้สึกท้อ เหนื่อย แต่เพราะใจรักจึงเดินมาถึงทุกวันนี้ และไม่รู้ว่าจะต้องไปอีกนานแค่ไหน
คนเก่งกว่าเรามีเยอะมากจนบางครั้งปลอบใจตัวเอง คงไม่ถึงฝันแล้วแหละ หยุดฝันซะเถอะ
ใครมีความฝันแบบผมเชิญมาแชร์ความรู้สึกกันได้นะครับ
ส่วนถ้ากระทู้ผมไม่ถูกใจใคร ต้องขออภัยด้วยครับ!!
ถ่ายภาพไปเรื่อยๆ เมื่อไหร่จะถึงฝันที่ฉันคิดไว้
คือฝันของผมอยากเป็นช่างภาพระดับประเทศ อันนี้ฝันมานานมาก แต่ติดตรงที่ไม่ได้เรียนสายนี้เพราะที่บ้านบังคับ แต่ก็ยังพยายามเก็บเงินเพื่อเอาไปซื้อกล้องและอุปกรณ์ถ่ายภาพ
ผมก็ถ่ายมาเรื่อยๆ รับงานบ้าง ถ่ายเล่นบ้าง จนวันนี้ผมมานั่งคิดกับตัวเองว่า เมื่อไหร่จะถึงฝันถ้ายังเป็นอยู่แบบนี้
ถ่ายภาพไปเรื่อยๆ รับงานไป จนไม่รู้ว่าใครจะมาเห็นผลงานของเรา
และก็คิดว่า ถ่ายอยู่แบบนี้เมื่อไหร่จะถึงฝันสักที หรือต้องเป็นคนที่มีทุนชีวิต มีคนรู้จักเยอะ
ซึ่งขอบอกเลยครับว่าผมต้องเก็บเงินซื้ออุปกรณ์เอง ที่บ้านไม่สนับสนุนด้านนี้สักเท่าไหร่ ต้องรับงานสะสมเงินเพื่อซื้อทุกอย่าง
ซึ่งบางครั้งก็มีความรู้สึกท้อ เหนื่อย แต่เพราะใจรักจึงเดินมาถึงทุกวันนี้ และไม่รู้ว่าจะต้องไปอีกนานแค่ไหน
คนเก่งกว่าเรามีเยอะมากจนบางครั้งปลอบใจตัวเอง คงไม่ถึงฝันแล้วแหละ หยุดฝันซะเถอะ
ใครมีความฝันแบบผมเชิญมาแชร์ความรู้สึกกันได้นะครับ
ส่วนถ้ากระทู้ผมไม่ถูกใจใคร ต้องขออภัยด้วยครับ!!