ท้าวความก่อนครับ
วันที่ 5/8/57 ที่ผ่านมา ผมมีนัด พา  ภรรยาผมไปฟังผลตรวจเลือดเพื่อดูความเสี่ยงดาวน์ซินโดรม (ตอนนี้อายุครรภ์ประมาณ 19 สัปดาห์ 4 วัน)
ไปถึงนั่งรอสักพัก หมอก็เรียกภรรยาผมเข้าไป สักพัก ให้มาตามผมเข้าไป ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร
จนเมื่อเข้าไปถึง ตาผมเหลือบเห็น คำว่า Risk ในกระดาษก่อนเลย ในใจครุ่นคิดไปก่อนแล้วว่า
ผลออกมาไม่ดีแน่ และแล้วก็ถึงเวลาที่คุณหมอเริ่มอธิบาย เป็นไปตามคาดครับ ความเสี่ยง ดาวน์ฯ สูง
ผลปรากฏออกมา 1:140 ภรรยาผมอายุ 32 ครับ เครียด!!!!! ตัวเท่าดาวอังคารเลย

คุณหมอแนะนำต่อว่า ถ้าไม่ซีเรียส ไม่ต้องเจาะน้ำคร่ำ ถ้ารับได้ในกรณีลูกเป็นดาวน์
แต่ใจผมมันอยากรู้ และเป็นห่วงลูกในท้องภรรยาผมมากๆ ไม่รอช้าครับ ผมกับภรรยาตัดสินใจเจาะน้ำคร่ำในทันที
เนื่องจากอายุครรภ์ตอนนั้นสามารถเจาะได้เลย หลังจากนั้นก็เริ่มเจาะเลยครับ หมอก็จะซาวด์ดูตัวเด็กเพื่อไม่ให้
เจาะโดนเด็กครับ ระหว่างนั้น หมอก็วิเคราะห์มาพลางๆ หัวใจ สมอง ปาก มือ นิ้ว เท้า สมบรูณ์ดี แถม 70% อาจเป็นชาย
อาจจะไม่ได้เป็นอย่างผลตรวจก็ได้นะไม่ต้องเครียด ก็ได้แต่อืมและปลอบใจตัวเองไปพลางๆ หลังจากเจาะเสร็จ
ก็ตามขั้นตอนครับ ต้องพักก่อน 30 นาทีก่อนจะกลับบ้าน

สรุปรอฟังผล อีก เกือบ 1 เดือน พระเจ้า มันเป็นช่วงที่ทรมานใจมากๆ ยอมรับตรงๆว่าเครียดสุดๆเครียดมากๆสำหรับตัวผมเอง
ภรรยาผมไม่ต้องพูดถึง นั่งรถกลับบ้านก็ปล่อยโฮแล้ว เห้อ!!!! แถมไอ้ตัวเล็ก ตอนนี้ก็โตขึ้นเรื่อยๆ เริ่มถีบ เริ่มดิ้นอย่างชัดเจน
ความผูกพันธ์ มันเกินบรรยาย เฝ้าแต่ คิด เฝ้าแต่ นึก ขอให้ลูกแข็งแรง ครบ 32 ก็เพียงพอแล้ว ไม่ขออะไรมาก และก็ได้เพียง
ปลอบภรรยาไปวันๆ ว่า 1:140 มันโอกาสมันน้อยมากนะ คิดเป็น % ตก 0.7 % กว่าเอง ปลอบไป ตัวเองก็เครียดไป เอิ้กๆ

จนมาถึงวันนี้ 3/9/57
ผลออกมาแล้ว ผู้ชาย และ ปกติ ทุกอย่าง
ตอนนี้ผมกับภรรยา ดีใจอย่างสุดซึ้ง ความเครียดมลายหายไปสิ้น โลกสีชมพูกลับมาเหมือนเดิม 5555
จะบอกว่าวันนี้เป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุดวันนึงเลยทีเดียว ^________^
ไอ้ตัวเล็ก นั่งขัดสมาธิ ด้วยนะ เอามือปิดตาด้วย อยากเล่นจ้ะเอ๋กับ ป๊า ม๊า แล้วมั้ง คิคิ

สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้กับคนที่รอผลตรวจเจาะน้ำคร่ำ กับทุกคนนะครับ ขอให้แข็งแรงปลอดภัยทุกคนครับ
ผมเข้าใจความรุ้สึกในการรอ เป็นอย่างดี ครับ สู้ๆครับ