สวัสดีเจ้าค่าาาาาา รู้สึกว่าหายไปนานมาก มากกกกก มากกกกกกกกกกกกกกกกกก เลยทีเดียว 55555

พอดีช่วงที่ผ่านมามีหลายเรื่องอยากจะอัพ แต่ว่าพอจับคอมเข้าจริงๆก็ลืม ="= เรื่องนิวยอร์คที่จดๆเอาไว้ยังไม่ได้เอากลับมาเขียนเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ บวกกับช่วงนี้โดนท่านแม่ใช้ให้ไปช่วยดูแลเด็กนักเรียนด้วย ก็เลยเบลอๆ

เข้าเรื่องดีกว่า อิอิอิ

จริงๆเรื่องนี้มันก็ซักพักแล้วค่ะ เนื่องจากเมือเดือนก่อน คุณชายส่งชุดยูกาตะมาให้จากญี่ปุ่นค่ะ...ใช่แล้ว ฮีส่งยูกาตะมาให้เป็นของขวัญเนื่องในโอกาสอะไรก็ไม่รู้

อันที่จริงตัว จขกท เองนั่นแหละค่ะ ไปได้ลิงก์ซื้อชุดออนไลน์มาจากเพื่อน ก็เลยนั่งเปิดๆดู เปิดไปกรี๊ดไป อุ๊ยนั่นก็ดี นี่ก็น่ารัก แล้วสุดท้ายก็เลือกมา4แบบ ส่วนมากก็โทนดำขาว ดำชมพู ขาวม่วง อะไรทำนองนี้ สีเบสิคๆเลยค่ะ เพราะปกติเป้นคนไม่ได้แต่งตัวมีสีสันอะไรมากอยู่แล้ว เสร็จแล้วก็เลยส่งลิ้งค์ไปให้คุณชายเลือก ว่าชุดไหนเวิร์คที่สุด คุณชายก็งึมงำๆอยู่พักใหญ่ แล้วก็บอกว่า อ้ะ ซื้อให้แล้วนะ

...ห๊ะ?????...


ได้ยินไม่ผิดเพี้ยนค่ะ ฮีกดสั่งซื้อให้เรียบร้อยโรงเรียนออนไลน์ บอกด้วยว่าของจะมาถึงบ้านวันพฤหัส เดี๋ยวเราส่งไปที่เมืองไทยให้นะ อั้ยย่ะ....


แล้วก็นึกได้ ถามฮีไป...สั่งชุดไหนให้เค้าอะตัว คุณชายก็ส่งรูปมาให้...


เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย






คือแบบที่ส่งไปให้ดู มันมีสี่แบบ แต่สิ่งที่คุณชายเลือกมันคือแบบที่5 ที่ไม่อยู่ในช้อยส์.........

อีตาบ้า ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ


จากยูกาตะสีดำ ชมพู แสนคลาสสิคในมโนภาพ กลายเป็นชุดสีน้ำเงิน ลายม่วง และคาดด้วยโอบิสีเหลืองสด TT^TT ถามนางว่า ที่เธอเลือกแบบนี้ เพราะนางแบบมันน่ารักใช่มั้ยยะ ห๊ะ!?!!?!? (คือแบบอื่นที่ส่งไปไม่มีนางแบบใส่ค่ะ)


แต่เอาเถอะ ของฟรี อย่าบ่นนักเลยโยม...


และแล้ว อีกสัปดาห์ต่อมา ของก้มาส่งที่บ้าน...ด้วยสภาพที่อยากถามฮีเหลือเกินว่า เธอมั่นใจมากมั้ยว่าของมันจะมาถึงมือชั้น??? เพราะการแพคของของฮีนั้น ใครเห้นก็ร้องจ๊ากค่ะ ฮีเอาทุกอย่างใส่ลงในถุงกระดาษแบบมัน แล้วม้วนๆๆๆๆปากถุง เอาเทปกาวพันๆๆๆจนทั่ว แล้วแปะที่อยู่ ส่งมาเมืองไทย (ตอนส่งไปนิวยอร์คก็แบบนี้เหมือนกันค่ะ) โชคดีเหลือเกินที่มันไม่มีอันเป้นไปซะก่อนระหว่างทางนะ ^^"


เปิดถุง(เรียกว่าฉีกจะดีกว่า) แถ่มแท้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ของอยู่ครบรอดปลอดภัยทุกชิ้นค่ะ




จะว่าไปมันก็ไม่ได้แย่นักหรอกน่า สีม่วงเหลืองเนี่ย ^^" ตัดเกิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน


และแล้ว ก็มาถึงขั้นตอนสำคัญ...การใส่ชุด

เราทดลองหาวิธีใส่ยูกาตะจากยูทูปเอาพอสมควรเลยค่ะ เพราะมีความรู้สึกว่ามันใส่ยากชะมัด ให้นุ่งโจงกระเบนนี่สู้ตายอะบอกเลย แต่อันนี้ไม่ขอสู้ค่ะ กลั๊วววววววววววววว

ไปๆมาๆ สุดท้ายก็มาจบด้วยการวีดีโอคอลล์กับคุณชาย แล้วถามนางไปตรงๆ...ใส่ยังไงอะตัว


คุณชายก็แสนดีค่ะ พยายามบอกบทสุดชีวิต อ่ะ ใส่นะ ทับ โอเค เอ้า ผูกกกกกกกกกก ผูกแล้วก็จัดน่นนี่นั่น ผ่านไปเกือบสี่สิบนาที ก็เลยได้เห็นคุณแฟนสาวใส่ยูกาตะแบบเบี้ยวๆ พุงป่องๆในที่สุด คุณชายกระดี๊กระด๊าหน้าฟิน บอกถ่ายรูปส่งมาให้หน่อยยยยยย เร็วเร้วววววววววววววววววววว ไอ้เราก็อึ้ง...จะดีเหรอ ฉันหน้าสดมาก สดจริงๆด้วยว่ามันเป้นหน้าก่อนนอน แต่ก็ถ่ายส่งไปสองสามรูปค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ


สุดท้ายก็เลยไปขอให้คุณลุงใจดีที่รู้จักกันถ่ายรูปให้เก็บไว้เป้นที่ระทึก!?! โดยวันนั้นก็เลยลองใส่เอง ใช้เวลาไปพักใหญ่ทีเดียว พร้อมทั้งอาการอึดอัดประหนึ่งว่าได้กลายร่างเป้นข้าวต้มมัดไปเรียบร้อย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

สถานที่ถ่าย ถ่ายที่สตูดิโอแถวลาดพร้าวค่ะ พอดีที่นั่นมีดงไผ่อยู่ คุณลุงก็เลยบอกว่า มาถ่ายที่นี่มา เดี๋ยวลุงถ่ายให้เอง (ลุงคงทนอนาถกับเซลฟี่ง่อยๆไม่ไหวสินะคะ 555555)

เอามาแปะให้ดูสองสามรูปค่ะ มากกว่านี้ก็เขินแล้ว ไม่ค่อยกล้าโชว์หน้าออกสื่อเท่าไหร่ กลัวเจอเจ้าหนี้ 5555555555555555555 เห็นแล้วก็ลืมๆไปเถอะนะคะ ^^"











รูปยังไม่ได้แต่ง ไฟล์มาดิบๆจากกล้องเลย คุณลุงเก่งมากจริงๆค่ะ สนใจหลังไมค์เด้อออออ ^^



แวะมาให้ฝันร้ายกันเท่านี้ค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ เอาไว้มีเวลาจะมาเม้าท์เรื่องชีวิต(ย้อนหลัง)ที่นิวยอร์คต่อนะค้าาาาาาาาาาา

ปล. แทกห้องไกลบ้านด้วยน๊า เผื่อมีใครยังจำกันได้ 555555
ปล.2 ชุดหัดใส่เองแบบงงๆ ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้นะค้า
ปล.3 ราคายูกาตะ ทั้งเซ็ทนั้นราวๆ 7,000 เยนค่ะ
เต้นออกจากฉากไปเนียนๆ (อีกแล้ว)