ผมมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องความรักครับ
เป็นปัญหาโลกแตก กับเรื่องระยะทาง การทำงานที่ต้องอยู่ห่างไกลกับคนที่เรารัก
ผมคบกับแฟนมาเกือบ 10 ปีแล้วครับ ผมคบกับเธอตอนอายุ 20 ปี ตอนที่ยังเรียนเป็นนักเรียนทหารอยู่
แฟนผมเป็นรุ่นน้องตอน ม.ปลาย รูปร่างหน้าตา จัดว่าดีเลย ออกไทยๆ ทั้งหน้าตาและนิสัย (หัวโบราณ)
ส่วนผมกำลังใกล้จะจบนักเรียนทหารปี 2 แล้ว แต่ตัวยังดำปิ๊ดปี๋ ตามแบบฉบับคนโดนฝึกทหาร กลางแดดทุกวัน
ช่วงต้นๆ ของการคบกัน ก็ดีครับ ผมเป็นคนที่ให้เกียรติผู้หญิงมากๆ สุภาพกับสตรีตลอด เราก็คบกันดีเรื่อยมา
และแฟนผมก็กำลังจะจบ ป.ตรี ส่วนผมก็ต้องออกไปทำงานไกลๆ บ้างเป็นครั้งคราว แต่เราไม่ได้อาศัยอยู่ด้วยกันนะ
แฟนผมไม่เคยกลับบ้านหลัง 6 โมงเย็นและไม่เคยค้างคืนที่ไหนเลย เวลากลับมาก็นัดไปกินข้าว ไปเที่ยวด้วยกันมีความสุข
จนแฟนผมมีงานทำ (เป็นสาวแบงค์) ผ่อนรถยนต์เอง (ผมช่วยด้วยนิดหน่อย) แฟนผมเป็นผู้หญิงประเภทที่ถือคติว่า "สวยและรวยมาก"
ไม่จำเป็นต้องง้อเงินผม ไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณแฟน ช่วงนี้แฟนผมก็เริ่มคิดถึงเรื่องแต่งงานแล้ว ส่วนผมนั้นไม่ต้องบรรยาย อยากแต่งมานานมากแล้ว
แต่ติดตรงที่ว่า "ผมต้องไปทำงานต่างจังหวัดนานๆ" ประมาณว่าไปทำงาน 1 เดือน กลับมาพักผ่อนอยู่บ้าน 15 วัน
แฟนผมบอกว่า ถ้าไม่กลับมาอยู่แถวบ้าน ทำงานไปเช้า เย็นกลับเหมือนคนอื่นๆ เขา ก็จะยังไม่ยอมแต่งงานกัน
โดยอ้างว่า ถ้าเกิดเขามีปัญหาอะไรด่วนขึ้นมา จะกลับมาช่วยเขาทันไหม?
ผมก็ยอมรับในจุดนี้ ในงานผม ผมเองก็ไม่อาจทำอะไรได้เลย เนื่องจากกฏของที่ทำงานมันเคร่งครัดมากๆ (ทหาร) เวลาจะย้ายทีต้องรอครบวาระต่างๆ
จนปัจจุบันนี้ ผมต้องไปทำงานอยู่ภาคใต้ (บ้านผมกับแฟนอยู่ปริมณฑล) ตามแบบเดิม ไปทำงาน 1 เดือนกลับ 15 วัน
แล้วแฟนผมก็เริ่มทนไม่ไหว เบื่อที่จะต้องอยู่ไกลกัน ผมบอกให้รออีกแค่ 1 ปีก็จะครบวาระ ย้ายกลับมาแถวบ้านได้แล้ว
แฟนผมบอกว่า "รอมาจะ 10 ปีแล้ว ไม่เห็นจะทำได้เลย" ผมก็ได้แต่กล้ำกลืนมัน เพราะเถียงอะไรไม่ได้ เราเป็นคนไปห่างเขาเอง
เขาบอกตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่ชอบมีแฟนเป็นทหาร เพราะมันต้องทำงานห่างไกลกัน
เรื่องตัวผมเองนั้นเป็นแกะดำจากที่ทำงานมากๆ รักแฟนมาก ไม่เคยนอกใจ เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ แตกต่างจากพวกพี่ - น้อง ทหาร แบบพลิกฝ่ามือเลย
แต่ก็ไม่อาจจะรั้งเธอไว้ได้ ล่าสุดเธอขอเลิกกับผมแล้ว แต่ผมยังไม่ตัดใจ เธอบอกว่า ไม่มีผมก็อยู่คนเดียวได้ สบายใจดี
ผมก็พยายามไลน์ไปคุยกับเธอตลอด แต่เธอไม่อยากคุยด้วยแล้ว ผมไม่อยากเสียเธอไป เพราะคบกันมาถึง 9 ปี
แต่อะไรต่างๆ มันช่างไม่เป็นใจเลย ผมพยายามคิดว่าเธอประชด แต่ผมก็พยายามง้อทุกอย่างแล้ว ผมควรทำยังไงดีครับ
Status Line ปัจจุบันของเธอคือ "รักแท้...แพ้ระยะทาง"
รักแท้...แพ้ระยะทาง
เป็นปัญหาโลกแตก กับเรื่องระยะทาง การทำงานที่ต้องอยู่ห่างไกลกับคนที่เรารัก
ผมคบกับแฟนมาเกือบ 10 ปีแล้วครับ ผมคบกับเธอตอนอายุ 20 ปี ตอนที่ยังเรียนเป็นนักเรียนทหารอยู่
แฟนผมเป็นรุ่นน้องตอน ม.ปลาย รูปร่างหน้าตา จัดว่าดีเลย ออกไทยๆ ทั้งหน้าตาและนิสัย (หัวโบราณ)
ส่วนผมกำลังใกล้จะจบนักเรียนทหารปี 2 แล้ว แต่ตัวยังดำปิ๊ดปี๋ ตามแบบฉบับคนโดนฝึกทหาร กลางแดดทุกวัน
ช่วงต้นๆ ของการคบกัน ก็ดีครับ ผมเป็นคนที่ให้เกียรติผู้หญิงมากๆ สุภาพกับสตรีตลอด เราก็คบกันดีเรื่อยมา
และแฟนผมก็กำลังจะจบ ป.ตรี ส่วนผมก็ต้องออกไปทำงานไกลๆ บ้างเป็นครั้งคราว แต่เราไม่ได้อาศัยอยู่ด้วยกันนะ
แฟนผมไม่เคยกลับบ้านหลัง 6 โมงเย็นและไม่เคยค้างคืนที่ไหนเลย เวลากลับมาก็นัดไปกินข้าว ไปเที่ยวด้วยกันมีความสุข
จนแฟนผมมีงานทำ (เป็นสาวแบงค์) ผ่อนรถยนต์เอง (ผมช่วยด้วยนิดหน่อย) แฟนผมเป็นผู้หญิงประเภทที่ถือคติว่า "สวยและรวยมาก"
ไม่จำเป็นต้องง้อเงินผม ไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณแฟน ช่วงนี้แฟนผมก็เริ่มคิดถึงเรื่องแต่งงานแล้ว ส่วนผมนั้นไม่ต้องบรรยาย อยากแต่งมานานมากแล้ว
แต่ติดตรงที่ว่า "ผมต้องไปทำงานต่างจังหวัดนานๆ" ประมาณว่าไปทำงาน 1 เดือน กลับมาพักผ่อนอยู่บ้าน 15 วัน
แฟนผมบอกว่า ถ้าไม่กลับมาอยู่แถวบ้าน ทำงานไปเช้า เย็นกลับเหมือนคนอื่นๆ เขา ก็จะยังไม่ยอมแต่งงานกัน
โดยอ้างว่า ถ้าเกิดเขามีปัญหาอะไรด่วนขึ้นมา จะกลับมาช่วยเขาทันไหม?
ผมก็ยอมรับในจุดนี้ ในงานผม ผมเองก็ไม่อาจทำอะไรได้เลย เนื่องจากกฏของที่ทำงานมันเคร่งครัดมากๆ (ทหาร) เวลาจะย้ายทีต้องรอครบวาระต่างๆ
จนปัจจุบันนี้ ผมต้องไปทำงานอยู่ภาคใต้ (บ้านผมกับแฟนอยู่ปริมณฑล) ตามแบบเดิม ไปทำงาน 1 เดือนกลับ 15 วัน
แล้วแฟนผมก็เริ่มทนไม่ไหว เบื่อที่จะต้องอยู่ไกลกัน ผมบอกให้รออีกแค่ 1 ปีก็จะครบวาระ ย้ายกลับมาแถวบ้านได้แล้ว
แฟนผมบอกว่า "รอมาจะ 10 ปีแล้ว ไม่เห็นจะทำได้เลย" ผมก็ได้แต่กล้ำกลืนมัน เพราะเถียงอะไรไม่ได้ เราเป็นคนไปห่างเขาเอง
เขาบอกตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่ชอบมีแฟนเป็นทหาร เพราะมันต้องทำงานห่างไกลกัน
เรื่องตัวผมเองนั้นเป็นแกะดำจากที่ทำงานมากๆ รักแฟนมาก ไม่เคยนอกใจ เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ แตกต่างจากพวกพี่ - น้อง ทหาร แบบพลิกฝ่ามือเลย
แต่ก็ไม่อาจจะรั้งเธอไว้ได้ ล่าสุดเธอขอเลิกกับผมแล้ว แต่ผมยังไม่ตัดใจ เธอบอกว่า ไม่มีผมก็อยู่คนเดียวได้ สบายใจดี
ผมก็พยายามไลน์ไปคุยกับเธอตลอด แต่เธอไม่อยากคุยด้วยแล้ว ผมไม่อยากเสียเธอไป เพราะคบกันมาถึง 9 ปี
แต่อะไรต่างๆ มันช่างไม่เป็นใจเลย ผมพยายามคิดว่าเธอประชด แต่ผมก็พยายามง้อทุกอย่างแล้ว ผมควรทำยังไงดีครับ
Status Line ปัจจุบันของเธอคือ "รักแท้...แพ้ระยะทาง"