คือคบกันอยู่ครับ แต่พักหลังๆ ไม่ว่าทำอะไรไป ไม่เห็นความสำคัญเลยยย ครับ กับประชดเราอีก  เริ่มขี้โมโห ง่าย พูดอะไรก็ผิด ไปซะหมด ไม่มีเวลา และโกหก  มันตรงกับว่าจริงๆ "แรกๆอะไรก็สวยงาม" จริงๆ ครับ   ผมยอมเธอทุกอย่าง แม้กระทั่ง ให้เธอคบกับทอม และมีผมเป็นตัวจริง ของเธอ  ผมบอกเลิกไม่รู้กี่ครั้ง แต่เธอก็ไม่ยอมเลิก  และบอกว่าผมเป็นที่คนที่เข้าใจและรู้จักนิสัย เธอมากที่สุดแล้ว บอกได้เลยว่าผมยอมเธอทุกอย่างจริงๆ แต่เจ็บมากพอแล้วกับเราที่ไม่สนใจ ไม่แคร์ความรู้สึกของผม   ทำผมเป็นตอไม้ ที่ไม่หัวใจ ไม่มีความรู้สึก  ผมจะเดินออกมาจากชีวิตเธอ เหนื่อยกับการต้องวิ่งไล่ตามเธอ >>>>>>>>>>ความผูกพันธ์ ความรัก ที่นานแสนนาน  คงจบกันไป "เมื่อไม่เห็นค่าในรักของฉัน ต่อจากนี้ไป เธอจะไม่ได้รับความรักจากฉันเลยย แม้วันนั้นเธอจะมาขอรัก ด้วยน้ำตาก็ตาม"
.........เพื่อนๆ ว่าผมทำถูกไหม...........