หนึ่งในในแผ่นดิน ตอนที่สิบเจ็ด
ไหมแก้วกำลังนั่งรอพยาบาลที่บริเวณโถงทางเดิน วันนี้เป็นวันนัดรับยาที่เธอติดต่อขอซื้อจากโรงพยาบาลแห่งนี้ไว้ หญิงสาวนั่งฟังชาวบ้านที่นั่ง
ข้างเคียงคุยกันถึงการลงคะแนนเสียง ทุกคนล้วนพูดถึงนักการเมืองเมืองรุ่นใหม่ไฟแรงหมายเลขหนึ่งซึ่งเป็นผู้สมัครที่กำลังเป็นที่กล่าวถึง หญิง
สาวลอบยิ้มด้วยความปลื้มใจแทนอดีตแฟนหนุ่ม เขาคงดีใจที่มีแต่คนพูดถึงเขา หวังว่าความมุ่งมั่นพยายามที่ผ่านมาคงจะสำฤทธิ์ผลในวันนี้ ใจ
เธอก็เทคะแนนให้เขาไปแล้วเมื่อเช้า บัตรลงคะแนนใบแรกที่ถูกหย่อนใบนั้นเป็นของเธอและมันอาจจะเป็นใบสุดท้ายที่ถูกหยิบออกจากกล่อง
“คุณหมอไหมแก้วคะเชิญที่ห้องยาค่ะ” นางพยาบาลที่คุ้นเคยเดินมานำหญิงสาวไปรอรับการจัดยาที่ห้อง ไหมแก้วนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิมที่
เธอนั่งทุกครั้งที่รอการจัดยา เสียงพูดคุยตามประสาหญิงสาวดังมาจากในห้องเภสัช ทั้งการเล่าเรื่องละครเมื่อคืน และการเล่าข่าวดาราที่กำลัง
ดัง ไหมแก้วนั่งฟังเรื่องราวต่างๆมากมายจนเพลินกว่านั่งพวกนิตยสารซุบซิบเสียอีก
“นี่เธอ จำข่าวของไฮโซปริมประภาได้ไหม ที่หล่อนแถลงเปิดตัวชายลึกลับว่าเป็นพ่อของน้องปลื้มน่ะ”
“จำได้ๆ น้องปลื้มแกก็น่ารักน้า ฉันก็ว่าแล้วว่าเด็กหน้าตาไม่ได้ไปทางปราณนารายณ์สักนิด”
“แหม แต่ก็น่าอิจฉานะ ปริมประภาเขาทั้งสวยและเอกซ์ระเบิดเถิดเทิงขนาดนั้น ก็เลยเลือกได้ไง คนหนึ่งก็หล่อสุภาพบุรุษ อีกคนคนหล่อ
ดิบเถื่อน โอ๊ยพูดแล้วตาร้อน”
“ว่าไม่ได้ ๆ นี่ ถิ่นเราก็มีนะยะ สวยเลือกได้น่ะ ฉันได้ยินพวกสาววัยรุ่นแถวนี้เขาลือกัน”
“ใคร ใคร ทำไมฉันไม่รู้”
“ก็คุณหมอไหมแก้วไง”
“คุณหมอไหมแก้ว !”
หญิงสาวที่ถูกกล่าวถึงตาโตกับข่าวลือที่เกี่ยวกับเธอ พวกเภสัชสาวกำลังพูดอะไรกัน
“ก็เด็กวัยรุ่นที่หมู่บ้านช้างเขาลือว่า นายช่างใหญ่ของบริษัทก่อสร้างที่มาฟื้นฟูหมู่บ้านช้างน่ะ แอบกิ๊กกัน”
“กรี๊ด จริงหรือ คุณก้องคนที่เป็นมาลาเรียคนนั้นน่ะเหรอ
“จริงย่ะ เขาเป็นคนไข้ที่หล่อล่ำที่สุดที่ฉันเคยเกือบจะได้เช็ดตัวเลยนะ แต่แหมคุณก้องเขาอ้อนออเซาะคุณหมอให้เช็ดตัวให้ด้วยนะ คุณหมอเอง
ก็ไม่ปฏิเสธเลยนะเธอ ฉันเงี้ยเขินแทบหลบออกมาไม่ทัน”
ไหมแก้วเอามือกุมขมับ ไปกันใหญ่แล้ว แต่ยังดีที่นางพยาบาลคนนี้ไม่ได้อยู่ตอนเธอขืนเขาให้กินยา ไม่อย่างนั้นเรื่องคงเลยเถิดไป
มากกว่านี้
“ไม่จริงมั้ง คุณหมอเขาไม่ใช่คนแบบนั้นนะ”
ไหมแก้วพยักหน้าเห็นด้วยเต็มที่
“แต่เขาก็คุยกันว่าคุณเอกรัตน์ก็เทียวไล้เทียวขื่อคุณหมออยู่นี่นา เลิกกันไปแล้วก็จริงแต่ก็ยังตามง้ออยู่นี่”
“เอ๊ะ แต่เพื่อนฉันที่ทำงานโรงแรมบอกว่าเคยเห็นคุณเอกรัตน์ควงสาวที่ไหนไม่รู้ สวยอย่างกับนางฟ้ามาดินเนอร์ที่โรงแรมนะ”
หญิงที่ฟังอยู่เริ่มหูผึ่งทันที
“เพื่อนฉันเขาบอกว่าคุณเอกรัตน์นั่งจ้องเธอคนนั้นตาเป็นมันเลยล่ะ”
“ตายจริง เหมือนไฮโซปริมประภาเลย คนหนึ่งก็หล่อสุภาพบุรุษเนื้อหอม อีกคนก็หล่อล่ำดิบได้ใจ แต่ถ้าเป็นสมัยก่อนนะ แบบนี้ไม่เรียกว่าสวย
เลือกได้นะยะหล่อน เขาเรียกว่านางวันทองสองใจ ชายคนหนึ่งเป็นขุนแผนแสนเจ้าชู้ ชายอีกคนก็เป็นขุนช้างรอที่จะเป็นชู้”
ไหมแก้วทนนั่งฟังไม่ไหวอีกต่อไป เธอเดินออกจากห้องนั้นทันที แต่หญิงสาวไม่ทันระวังตัว เธอชนกับร่างหนาของใครคนหนึ่งอย่างจัง
“ขอโทษค่ะ...คุณทรงชัย” ไหมแก้วมองหน้าคนที่เธอเดินชน จะเรียกว่าเธอเดินชนก็ไม่ถูกนัก เพราะเหมือนกับเขายืนขวางทางออก
“ข่าวลือก็คือข่าวลือ แต่ข่าวลือบางข่าวก็มีมูลความจริง สวัสดีคุณหมอ”
ไหมแก้วยกมือไหว้ชายอาวุโส เธอพยายามเบี่ยงเพื่อขอทาง แต่นายทรงชัยกลับเคลื่อนตัวขวางทางเธอ หญิงสาวมองหน้าชายหนวด
งามอย่างสงสัยปนกังวล
“วันนี้เป็นวันลงคะแนนเสียง” เขาเอ่ย
“ค่ะ ฉันไปใช้สิทธิ์แล้ว” เธอเอี้ยวตัวไปอีกทาง แต่ก็มีลุกน้องของนายทรงชัยยืนขวางอยู่
“เป็นพลเมืองเต็มขั้น ต้นแบบชาวบ้านจริงเลยนะคุณหมอ แต่ฉันไม่ได้ถามเรื่องการใช้สิทธิ์” เขามองเธอด้วยใบหน้ายิ้มกริ่ม แต่หญิงสาว
หลบเลี่ยงไม่ขอสบตาของผู้มีอิทธิพล
“เราหาที่คุยสบายๆกว่านี้ดีกว่านะ คนพลุกพล่านเกรงว่าจะไม่สะดวก”
“คุยที่นี่เถอะค่ะ ฉันกำลังรอรับยาอยู่”
“ให้ลูกน้องของฉันอยู่รับแทนได้” คำพูดแสดงน้ำใจแต่แฝงไว้ด้วยน้ำเสียงของการบังคับ นายทรงชัยคนนี้ยังต้องการอะไรจากเธออีก
ไหมแก้วไม่มีทางเลือก เธอยินยอมตามเขาไปด้วยใจที่กังวล
หนึ่งใจในแผ่นดิน ตอนที่สิบเจ็ด
http://ppantip.com/topic/32414303
ตอนที่สิบสี่
http://ppantip.com/topic/32459073
ตอนที่สิบห้า
http://ppantip.com/topic/32472296
ตอนที่สิบหก
http://ppantip.com/topic/32500790
ไหมแก้วกำลังนั่งรอพยาบาลที่บริเวณโถงทางเดิน วันนี้เป็นวันนัดรับยาที่เธอติดต่อขอซื้อจากโรงพยาบาลแห่งนี้ไว้ หญิงสาวนั่งฟังชาวบ้านที่นั่ง
ข้างเคียงคุยกันถึงการลงคะแนนเสียง ทุกคนล้วนพูดถึงนักการเมืองเมืองรุ่นใหม่ไฟแรงหมายเลขหนึ่งซึ่งเป็นผู้สมัครที่กำลังเป็นที่กล่าวถึง หญิง
สาวลอบยิ้มด้วยความปลื้มใจแทนอดีตแฟนหนุ่ม เขาคงดีใจที่มีแต่คนพูดถึงเขา หวังว่าความมุ่งมั่นพยายามที่ผ่านมาคงจะสำฤทธิ์ผลในวันนี้ ใจ
เธอก็เทคะแนนให้เขาไปแล้วเมื่อเช้า บัตรลงคะแนนใบแรกที่ถูกหย่อนใบนั้นเป็นของเธอและมันอาจจะเป็นใบสุดท้ายที่ถูกหยิบออกจากกล่อง
“คุณหมอไหมแก้วคะเชิญที่ห้องยาค่ะ” นางพยาบาลที่คุ้นเคยเดินมานำหญิงสาวไปรอรับการจัดยาที่ห้อง ไหมแก้วนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิมที่
เธอนั่งทุกครั้งที่รอการจัดยา เสียงพูดคุยตามประสาหญิงสาวดังมาจากในห้องเภสัช ทั้งการเล่าเรื่องละครเมื่อคืน และการเล่าข่าวดาราที่กำลัง
ดัง ไหมแก้วนั่งฟังเรื่องราวต่างๆมากมายจนเพลินกว่านั่งพวกนิตยสารซุบซิบเสียอีก
“นี่เธอ จำข่าวของไฮโซปริมประภาได้ไหม ที่หล่อนแถลงเปิดตัวชายลึกลับว่าเป็นพ่อของน้องปลื้มน่ะ”
“จำได้ๆ น้องปลื้มแกก็น่ารักน้า ฉันก็ว่าแล้วว่าเด็กหน้าตาไม่ได้ไปทางปราณนารายณ์สักนิด”
“แหม แต่ก็น่าอิจฉานะ ปริมประภาเขาทั้งสวยและเอกซ์ระเบิดเถิดเทิงขนาดนั้น ก็เลยเลือกได้ไง คนหนึ่งก็หล่อสุภาพบุรุษ อีกคนคนหล่อ
ดิบเถื่อน โอ๊ยพูดแล้วตาร้อน”
“ว่าไม่ได้ ๆ นี่ ถิ่นเราก็มีนะยะ สวยเลือกได้น่ะ ฉันได้ยินพวกสาววัยรุ่นแถวนี้เขาลือกัน”
“ใคร ใคร ทำไมฉันไม่รู้”
“ก็คุณหมอไหมแก้วไง”
“คุณหมอไหมแก้ว !”
หญิงสาวที่ถูกกล่าวถึงตาโตกับข่าวลือที่เกี่ยวกับเธอ พวกเภสัชสาวกำลังพูดอะไรกัน
“ก็เด็กวัยรุ่นที่หมู่บ้านช้างเขาลือว่า นายช่างใหญ่ของบริษัทก่อสร้างที่มาฟื้นฟูหมู่บ้านช้างน่ะ แอบกิ๊กกัน”
“กรี๊ด จริงหรือ คุณก้องคนที่เป็นมาลาเรียคนนั้นน่ะเหรอ
“จริงย่ะ เขาเป็นคนไข้ที่หล่อล่ำที่สุดที่ฉันเคยเกือบจะได้เช็ดตัวเลยนะ แต่แหมคุณก้องเขาอ้อนออเซาะคุณหมอให้เช็ดตัวให้ด้วยนะ คุณหมอเอง
ก็ไม่ปฏิเสธเลยนะเธอ ฉันเงี้ยเขินแทบหลบออกมาไม่ทัน”
ไหมแก้วเอามือกุมขมับ ไปกันใหญ่แล้ว แต่ยังดีที่นางพยาบาลคนนี้ไม่ได้อยู่ตอนเธอขืนเขาให้กินยา ไม่อย่างนั้นเรื่องคงเลยเถิดไป
มากกว่านี้
“ไม่จริงมั้ง คุณหมอเขาไม่ใช่คนแบบนั้นนะ”
ไหมแก้วพยักหน้าเห็นด้วยเต็มที่
“แต่เขาก็คุยกันว่าคุณเอกรัตน์ก็เทียวไล้เทียวขื่อคุณหมออยู่นี่นา เลิกกันไปแล้วก็จริงแต่ก็ยังตามง้ออยู่นี่”
“เอ๊ะ แต่เพื่อนฉันที่ทำงานโรงแรมบอกว่าเคยเห็นคุณเอกรัตน์ควงสาวที่ไหนไม่รู้ สวยอย่างกับนางฟ้ามาดินเนอร์ที่โรงแรมนะ”
หญิงที่ฟังอยู่เริ่มหูผึ่งทันที
“เพื่อนฉันเขาบอกว่าคุณเอกรัตน์นั่งจ้องเธอคนนั้นตาเป็นมันเลยล่ะ”
“ตายจริง เหมือนไฮโซปริมประภาเลย คนหนึ่งก็หล่อสุภาพบุรุษเนื้อหอม อีกคนก็หล่อล่ำดิบได้ใจ แต่ถ้าเป็นสมัยก่อนนะ แบบนี้ไม่เรียกว่าสวย
เลือกได้นะยะหล่อน เขาเรียกว่านางวันทองสองใจ ชายคนหนึ่งเป็นขุนแผนแสนเจ้าชู้ ชายอีกคนก็เป็นขุนช้างรอที่จะเป็นชู้”
ไหมแก้วทนนั่งฟังไม่ไหวอีกต่อไป เธอเดินออกจากห้องนั้นทันที แต่หญิงสาวไม่ทันระวังตัว เธอชนกับร่างหนาของใครคนหนึ่งอย่างจัง
“ขอโทษค่ะ...คุณทรงชัย” ไหมแก้วมองหน้าคนที่เธอเดินชน จะเรียกว่าเธอเดินชนก็ไม่ถูกนัก เพราะเหมือนกับเขายืนขวางทางออก
“ข่าวลือก็คือข่าวลือ แต่ข่าวลือบางข่าวก็มีมูลความจริง สวัสดีคุณหมอ”
ไหมแก้วยกมือไหว้ชายอาวุโส เธอพยายามเบี่ยงเพื่อขอทาง แต่นายทรงชัยกลับเคลื่อนตัวขวางทางเธอ หญิงสาวมองหน้าชายหนวด
งามอย่างสงสัยปนกังวล
“วันนี้เป็นวันลงคะแนนเสียง” เขาเอ่ย
“ค่ะ ฉันไปใช้สิทธิ์แล้ว” เธอเอี้ยวตัวไปอีกทาง แต่ก็มีลุกน้องของนายทรงชัยยืนขวางอยู่
“เป็นพลเมืองเต็มขั้น ต้นแบบชาวบ้านจริงเลยนะคุณหมอ แต่ฉันไม่ได้ถามเรื่องการใช้สิทธิ์” เขามองเธอด้วยใบหน้ายิ้มกริ่ม แต่หญิงสาว
หลบเลี่ยงไม่ขอสบตาของผู้มีอิทธิพล
“เราหาที่คุยสบายๆกว่านี้ดีกว่านะ คนพลุกพล่านเกรงว่าจะไม่สะดวก”
“คุยที่นี่เถอะค่ะ ฉันกำลังรอรับยาอยู่”
“ให้ลูกน้องของฉันอยู่รับแทนได้” คำพูดแสดงน้ำใจแต่แฝงไว้ด้วยน้ำเสียงของการบังคับ นายทรงชัยคนนี้ยังต้องการอะไรจากเธออีก
ไหมแก้วไม่มีทางเลือก เธอยินยอมตามเขาไปด้วยใจที่กังวล