ตอนนี้ผมเป็นโสดครับไม่มีแฟน ไม่มีลูกเมีย อาจจะเคยเล่นมุขมีลูกเมียไปบางกระทู้แต่ที่จริงผมโสดนะครับ.....

เข้าเรื่องดีกว่า เมื่อวันอังคารผมเจอเพื่อนเก่าชื่อนพ นพเป็นเพื่อนเก่าแก่ผมคบกับมันมาตั้งแต่เรียนประถม พออยู่ม.ปลายมันก็ย้ายไปต่างจังหวัด ก็แทบไม่ได้เจอกันเลย..... ที่นี้ผมจำได้ว่าผมเจอนพเมื่อ4ปีก่อนตอนนั้นดูมันมีความสุขมากๆ เพราะมันเพิ่งมีแฟนคบกันใหม่ๆซิงๆเลยพากันมาเยี่ยมแม่มันที่กรุงเทพผมก็เลยได้เจอกับมัน ท่าทางมันกุ๊กกิ๊กคิกขุอาโนเนะกับแฟนมันมาก มันมักจะพร่ำบอกกับผมว่าอย่าเป็นโสดเลยมีแฟนดีกว่า เอ็งแก่ไปใครจะดูแลตังเอ็ง นพมันพร่ำพรรณาเกี่ยวกับการมีแฟนว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้ และบอกผมว่าเป็นโสดนะไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ จงมีแฟนซะดีกว่า...........

4ปีผ่านไปไวเหมือนโกหกนพแต่งงานมีเล็กสาวน่ารักวัย2ขวบ มันเลยพาภรรเมียกับลูกมาเยี่ยมแม่มันอีกครั้ง ผมจึงได้เจอมันอีก..... แต่คราวนี้มันทำหน้าเบื่อๆเซ็งๆ พร้อมกับบอกผมว่า "เป็นโสดอะดีแล้ว อย่ามีครอบครัวเลยลำบากจะทำอะไรตามใจก็ไม่ได้ บลาๆๆๆๆๆๆ" เป็นโสดอย่างเอ็งดีจริงกรุอยากกับไปเป็นโสดมากๆๆๆๆ เป็นโสดสบายกว่าเยอะ.............

ใครช่วยสรุปที เป็นโสด หรือมีคู่อันไหนมันดีกว่ากันแน่ ผมงงไปหมดแล้ว