กีฬายิงธนูนั้นเป็นกีฬากลางแจ้ง (outdoor) ในการแข่งขันนั้นก็จะไปยืนยิงแข่งกันกลางแดด กลางแจ้ง คุณสมบัตินักกีฬายิงธนูที่ดีอย่างหนึ่งก็คือ ทนแดด ทนฝน

ถ้าเป็นแดดเมืองนอกนี่ ก็คงสบายน่าดู แดดอุ่นๆ ดีต่อสุขภาพผิว อุณหภูมิปานกลาง มีสายลมเย็นๆเอื่อยๆพัดมา แค่คิดก็สบายแล้ว แต่แดดเมืองไทยนี่มันคนละเรื่อง อากาศก็ร้อนทะลักจุดแตก แสงแดดก็แรงชนิดที่ว่าครีมกันแดดจะกี่ SPF ก็เอาไม่อยู่ เวลาแข่งวันหนึ่งก็ต้องไปยืนกลางแดดวันละ 3-5 ชั่วโมง เหงื่อนี่ไหลเป็นน้ำก๊อกทีเดียวเชียว ยิ่งถ้าใครได้ตารางแข่งช่วง 11 โมงตรง ถึงบ่าย 2 นี่นะ เหมือนยืนอยู่หน้ากองไฟจริงๆ ใครกลัวผิวคล้ำขึ้นก็คงไม่เหมาะกับกีฬาชนิดนี้ นักกีฬาเองก็ปกป้องตัวเองกันเต็มที่ ทั้งหมวก ปลอกแขน ร่ม พัด ยาดม แว่นกันแดด มีอะไรขนมาให้หมด ครีมกันแดด ยี่ห้อไหนดี ลองมาหมดล่ะ แต่ก็เหมือนเอาไม่อยู่ แต่ก็พอผ่อนหนักให้เป็นเบาได้


แดดร้อนไม่พอ แข่งๆอยู่ ฝนตก จะตกเบา ตกหนัก ไม่มีการหยุดพัก เพื่อรอฝนหยุดแบบเทนนิสนะ แข่งต่อครับ ไม่มีการหยุดรอฝนหยุด หยุดได้ไง ตารางการแข่งแน่นเปรี๊ยะ ต้องรักษาเวลา แข่งต่อเลย ไม่มีหยุด ฝนตกตอนแข่งก็เปียกๆกันทั่วหน้า ไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบ ยิงต่อโลด เปียกกันทุกคน


แข่งๆอยู่พายุมา ลมพัดกรรโชกแรงมาก ก็ต้องแข่งต่อ เจอแบบนี้เรื่องเล็งให้แม่นๆนี่ เลิกคิดไปได้เลย ประคองสติให้ดีๆ อย่าคิดมาก แล้วก็ยิงออกไปเลย ลูกธนูจะเข้าอะไรได้กี่คะแนนก็ต้องแล้วแต่บุญแล้วแต่กรรมแล้วครับ  

การแข่งขันยิงธนูจะหยุดลงก็ต่อเมื่อ มีฟ้าผ่าครับ เพาะรู้สึกว่าเวลายิงธนู อาจจะเป็นการล่อฟ้าผ่าได้ แข่งต่อ อาจจะตายหมู่

เพราะฉะนั้นแล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญนอกเหนือจากฝีมือ ความมั่นคง และความแม่นยำแล้ว ความถึก ความอึด สามารถทนต่อทุกสภาพอากาศก็สำคัญกับนักยิงธนูไม่แพ้กันนะครับ