ตกลงเราเป็นอะไรกัน??

กระทู้แรกคะ ถ้าผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะ

ขอเล่าก่อนคะว่าเราตอนนี้ทำงานแล้ว อายุ 20+

เราเคยทำงานอยู่ที่นึงคะ ก่อนจะลาออกมาทำงานที่เงินเดือนสูงกว่า เราเองก็มีการติดต่อกับเพื่อนที่ทำงานเก่าเรื่อยๆคะ ไปหาบ้าง ชวนทานข้าวบ้าง

ตอนแรกเราไม่ได้เล่น Facebook แต่เพราะอยากจะติดต่อกับเพื่อนๆเลยตัดสินใจสร้างเฟสของตัวเองคะ คราวนี้เลยไล่แอดเพื่อนๆที่ทำงานเก่าสนุกเลย

มีวันหนึ่งเราเปิดเฟสคุยเล่นกับเพื่อนตามปกติ แล้วไปแอดพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่ทำงานคะ ทำงานที่เดียวกันแต่อยู่คนละแผนก

พอแอดเขาไปเขายังไม่ทันรับแต่ส่งข้อความในแชทมาถามว่า

"นี่ใครครับ?"

เราจึงแนะนำตัวเองไปว่าเราเป็นใคร หลังจากนั้นมาก็คุยกันมาตลอดเลยคะ ยอมรับคะว่าแอบปลื้มเขาอยู่

แต่ตอนทำงานที่เดียวกันไม่เคยคุยเพราะเขาดูเงียบๆนิ่งๆเลยไม่กล้าคุยด้วย

คุยกันได้สักพักพี่เขาก็นัดว่าอยากเจอ เราก็เลยหาวันนัดกัน เขาจองวันหยุดให้ตรงกับเราแล้วนัดกัน

ช่วงก่อนที่จะถึงวันนัดเราตื่นเต้นมากเลยคะ คิดว่าจะใส่อะไรดี เตรียมตัวมาอย่างดีแต่เรารู้สึกเฟลกับตัวเองมาก พอเจอพี่เขาก็สั่นทำอะไรไม่ถูก

วันที่นัดกันก็มาดูหนังแล้วก็ทานขนมกันคะ เราแอบซื้อเค้กของโปรดให้เขาทาน เขาก็ทานนะคะบอกว่าชอบแล้วก็ป้อนเราด้วย

ช่วงที่คุยกันเวลาคุยพี่เขาจะมองเราแต่เราไม่กล้าสบตาคะ แตะตัวกันเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้น่าเกลียด พอพี่เขาจะกลับเราก็เดินไปส่งพอดีที่นัดกันมันอยู่แถวบ้านเราคะ

แต่พอหลังจากพี่เขากลับไปนี่แหละคะปัญหา เหมือนว่าเราจะคุยกันน้อยลง นานๆทีจะตอบแชท ให้เบอร์ไปก็ไม่โทรมา

หลายอย่างทำให้เราคิดจนอยากเบรกตัวเองคะ ตัวเรารู้สึกดีๆกับเขาแต่ไม่รู้ว่าเขารู้สึกยังไง

ถามพี่ๆผู้ชายที่มีประสบการณ์หน่อยนะคะ ว่าคิดยังไงและเราควรทำยังไง

ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นคะ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
ถ้าเป็นเราจะเว้นเวลาไว้สักพัก (ทำเหมือนสวยไม่แคร์) แล้วค่อยหาเรื่องถามอะไรไป (ถามเรื่องงาน เนียนๆๆ) เขาอาจจะงานยุ่งอยู่ก็ได้นะคะ แอบส่องเฟสดูยังว่าเคลื่อนไหวอะไรบ้าง เราว่าถึงกับป้อนขนมนี่ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีใจแล้วนะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่