เรื่องมีอยู่ว่า..... เรา ขอใช้นามแฝงว่า เค คบกับผู้ชายคนนึงมา 8ปี เรารักกันมาก ถึงจะมีเรื่องให้ผิดใจกันบ่อยครั้ง  แต่เราก็ยังรักและให้โอกาสเขาเสมอมา
ครอบครัวของแฟนเรา เค้าเกลียดเราเอามากๆ เพราะคิดว่าเราจะมาแย่งลูกของเค้าไป หรืออาจจะมีอย่างอื่นที่เขาคิดอีกที่เราไม่ทราบ
เขามักจะบอกแฟนเราเสมอว่าเราไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ ให้เลิกคบกับเราซะ แต่เราก็ผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาได้ถึง 8 ปี
จนกระทั่งวันหนึ่งที่แม่ของแฟนเราเสียชีวิตลง แล้วแฟนเราก็เปลี่ยนไป จากคนที่เคยรักเรามาก ใส่ใจเราตลอด นึกถึงเราตลอดเราพูดคุยกันทุกเรื่อง ไม่มีความลับต่อกัน แต่ตอนนี้เขาเงียบไป เหมือนไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ เหมือนไม่รักเราอีกแล้ว ช่วงเวลาที่เขาอยู่กับครบครัวเขา เขาจะไม่เคยนึกถึงเราเลย ไม่เคยบอกว่าจะไปข้างนอกกับครอบครัวนะ ไม่เคยถามว่ากินข้าวหรือยัง ไม่เคยสนใจเราเหมือนที่ผ่านมา  เหมือนเราโดนทิ้ง
ตอนแรกเราเข้าใจว่าเขาคงเสียใจที่แม่เค้าเพิ่งเสียไป เราเองก็ทำหน้าที่ทุกอย่างที่เราทำได้ มาช่วยงานศพตลอด  บวชพราหมณ์ให้ 3 วัน เพื่อแสดงความเคารพครั้งสุดท้ายและขออโหสิกรรมที่เคยทำร่วมกันมา
แต่พอช่วงเวลาแบบนี้ผ่านไป มันกลับยิ่งเลวร้ายมากขึ้น ครอบครัวของเขาที่เหลืออยู่กลับไม่ต้อนรับเราเลย ถ้าเขามาหาเรา ครอบครัวเขาก็จะไม่พอใจ ถ้าเขาไม่ทานข้าวที่บ้าน ครอบครัวเขาก็จะไม่พอใจ ครอบครัวเขาบอกกับแฟนเราว่า คบกันได้ เขาไม่ว่าอะไร ขอแค่ให้ลูกเขามีความสุข แต่สำหรับเราแล้ว สิ่งที่เขาทำมันเหมือนบังคับกลายว่าให้เลิก เวลาแฟนเราพาเราไปกินข้าวด้วย เขาก็จะเดินหนีเรากับแฟนไปคนละทิศ เหมือนแค่รับรู้ว่าเรามา แต่ก็แสดงความไม่พอใจออกมาให้เห็นชัดเจน ทำให้เราอึดอัดมาก พูดคุยกันเรื่องนี้หลายครั้ง เราขอร้องเขาว่า ขอแค่บอกกันสักนิดก็ได้ แค่ให้เราได้รุสึกว่าเรายังมีแฟนของเราอยู่  ไลน์หากับสักนิดนึง ถามหากันสักนิดนึงให้อุ่นใจ แต่เค้าก็ไม่ทำ เค้าก็เงียบไป พอเราทนไม่ไหว ขอเลิก เค้าก็บอกว่าเค้ารักเรา เค้าผิดเองที่ละเลย แต่เค้าไม่รุจะทำตัวยังไง ให้ทั้ง 2 ฝ่ายลงรอยกัน เราก็ขอร้องเขาอีก ให้เขาคุยกับเราบ้างในช่วงเวลาที่อยู่กับครอบครัว ไม่ใช่ปล่อยเราทิ้งไว้แบบนั้น
เขาก็บอกว่าจะทำ แต่สุดท้ายมันก็เหมือนเดิม เหมือนเค้าไม่ได้รักเราแล้ว แล้วพอเราขอเลิกอีก เค้าก็ทำแบบเดิมอีก บอกรักเราอีก ขอโอกาสเราอีก แล้วเราก็ถูกเขาทิ้งอีก  แบบนี้ซ้ำซาก เราเองก็เจ็บซ้ำซาก เพราะเชื่อคำพูดเขา ยอมเขา ให้โอกาสเขา แล้วก็กลับมาเจ็บซ้ำซาก กลับมาถูกทิ้งซ้ำซาก

เราเคยไปขอร้องเค้าถึงหน้าบ้าน แล้วไม่มีใครอยู่บ้าน  วันนั้นแฟนเราบอกเลิกเรา เราเสียใจมาก แฟนเราเขาขอเลือกครอบครัวของเขา เราเลยไปหาเขาที่บ้านแล้วพบว่าไม่มีใครอยู่ เราเองตอนนั้นก็เมา เรารออยู่ที่หน้าบ้านเขาเหมือนหมาข้างถนน จนเขากลับมา เขาก็พูดเหมือนไม่มีทางเลือก ต้องเลิกกับเรา เราขอร้องเค้าจนยอมที่จะก้มลงกราบ ตอนนั้นเราทำได้ทุกอย่าง อาจดูโง่เง่าสำหรับใครหลายๆคน แต่เรารักเค้ามากจริงๆ แต่สุดท้ายก็จบลงที่เราเลิกกัน

แล้ววันรุ่งขึ้นเขาก็กลับมาหาเรา บอกเราว่าขอโทษ เค้าคิดผิดเอง ไม่คิดว่าครอบครัวเค้าจะเป็นแบบนี้ เขากลับมา กลับมาขอให้เรากลับไปคบกับเขาเหมือนเดิม แล้วเราเองก็กลับไป แต่แล้วมันก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงจนถึงตอนนี้
ตอนนี้ฉันบอกเลิกเขาแล้ว เพราะสงสารตัวเองมาก  ละอายมาก  สมเพชตัวเองมาก ความรู้สึกตอนนี้มันแย่มาก  ทุกอย่างมันประดังเข้ามาหมด
เขาไม่รักเรา  แล้วเรายังไม่รักตัวเอง  เอาแต่ทุ่มเทให้เขา เอาแต่ทำให้แม่ของเราเสียใจที่เห็นเราร้องไห้เพราะผู้ชายคนเดียวซ้ำแล้วซ้ำเล่า เราตัดใจเลิกกับเขา
ตอนนี้เขาไม่รั้งเราแล้ว ไม่ง้อเราแล้ว ยอมปล่อยมือเราแล้ว  เรากับเขาจบกันแล้ว
ฉันเสียใจมาก เพราะรักมาก และเจ็บมาก

ในมุมมองของใครหลาย ๆ คน ถ้าคุณเจอแบบนี้คุณจะทำอย่างไรคะ จะผ่านมันไปได้อย่างไร
ฉันเองรักเขามาก ไม่อยากเสียเขาไป แต่ก็ทนเจ็บต่อไปไม่ไหว ไม่มีทางออกอะไรแล้ว