อายุ 25 ครับ เรียนจบและทำงานมาได้ปีกว่าๆแล้วครับ วันๆก็ทำงานของตัวเองไป อาจะมีข้อผิดพลาดในชีวิตการทำงานหรือเรื่องอื่นๆไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรใช้ชีวิตไปวันๆ แต่ก็บางทีคิดอยู่เสมอว่า เมื่อไหร่จะมีใครสักคนเข้ามาในชีวิตครับ มีคนทำนายและบอกว่าเราทำงานแล้วถึงจะเจอสาวๆเข้ามา แต่ทำงานมาสองที่แล้วก็ยังไม่เจอไม่รู้ทำไม หรืออาจเป็นคนส่วนนึงครับที่เข้าสังคมไม่ค่อยเก่ง ไม่ชอบงานเอิกเกริก งานเลี้ยงฉลองตามเทศกาล งานเที่ยวกลางคืน วันหยุดก็ไม่ค่อยออกไปไหน แต่ไปเดินห้างตากแอร์ก็เป็นประจำ ถามว่าเคยเจอคนถูกใจมั้ย เคยครับ แต่เค้ามีเจ้าของกันหมดเลยซะส่วนใหญ่ ทั้งๆที่ก็วัยใกล้ๆกับเรา

ถามว่าเวลาบริษัทมีกิจกรรมแบบสังสรรค์ เราเข้าร่วมมั้ย เข้าร่วมบ้างครับ แต่ไม่บ่อย ไปแค่บางครั้ง แบบเค้าไปกัน 10 ครั้ง เราจะมีส่วนร่วมไปด้วยประมาณ 2-3 ครั้งเท่านั้น บางทีก็ขอกลับก่อน เพราะบ้านไกลจากที่ทำงานมาก นั่งรถไฟฟ้าหลายต่อ MRT ยาว มาต่อ BTS อีก แล้วที่สำคัญผมเป็นคนไม่ดื่มเหล้า ดื่มเบียร์ ทุกครั้งที่ไปเข้าสังคมก็จะมีเรื่องแบบนี้เข้ามายุ่งด้วยเสมอไม่เว้นแม้แต่งานเลี้ยงฉลองผลประกอบการบริษัท ก็ยังมีเบียร์กระป๋องเข้ามาเกี่ยว พอผมไปหยิบพวกโค้กบ้าง แฟนต้าบ้าง เค้าก็หาว่า ผมหยิบน้ำนางเอกเกิน รู้สึกไม่ดีเลยครับ บางทีผู้หญิงสวยๆหน้าตาดีดี กินเหล้าคอแข็งกว่าผู้ชายบางคนอีก บางทีผู้หญิงในแผนกบางคนบอกว่า นายดื่มมั้ย ถ้านายไม่ดื่มนะ เราไม่รับนายเข้ากลุ่มหรอกนะ มันดีเกินอ่ะ

คือบางทีก็ไม่เข้าใจหรอกครับว่า บางทีการที่คนเรามีมุมดีดีในส่วนที่คนอื่นเค้าทำไม่ค่อยจะได้ คนก็มักไม่ค่อยจะชอบกัน หาว่าอ่อนแอบ้าง อะไรบ้าง ไม่แมนบ้าง ก็แล้วแต่จะหาวาจามาพูด แล้วเรื่องความรักเราเองก็ไม่เข้าใจตัวเองนะ ว่าการที่เราเป็นอยู่เป็นนี้ ดำรงสถานะโสดคือตัวตนของตัวเองอยู่แล้วหรือเปล่า หรือคนที่ใช่มันมี แต่มันต้องใช้เวลากว่าเค้าจะเข้ามา หรือว่าบางทีเรื่องนี้อาศัยโชคชะตาไม่ได้ ต้องไขว่คว้าหามาถึงจะเจอ จะมีเหมือนคนอื่นเค้า แต่ละคนคิดยังไงบ้างครับ