คือ น้องมีไข้สูงต่ำสลับกันร่วมกับท้องเสียมาตั้งแต่วันที่7ค่ะ เป็นๆหายๆตอนไข้สูง40ไม่ชักเพราะเราเช็ดตัวตลอด
ปรกติย่าเค้าเลี้ยงค่ะ เวลาป่วยเราจะลางานมาดูเอง เพราะน้องเป็น ทาลัสซีเมีย ชนิด ฮีโมโกลบิน บาร์ท เอช คอนแสตนสปริง
ไม่เคยให้เลือด ค่ะ ตอนนี้อายุ1ปี1เดือน เราทำงานกรุงเทพค่ะ ส่วนสามีรับราชการทหาร ตอนนี้สามีผลัดพัก เลยขอเอาลูกกลับไปเยี่ยมบ้าน
ต่างจังหวัด โดยจะพาแม่เค้าไป แต่ลูกเรายังมีไข้ต่ำๆกะท้องเสียอยู่ เราบอกสามีว่าเราไม่อยากให้เอาไป แต่สามีเราขอเพราะว่าเค้าอยยู้ไต้
นานๆมาพักทีอยากอยู่กับลูก เราไม่รู้จะทำไงดี เลยให้พาไป แต่เราไปส่งตอนไปถึงไม่มีไข้แล้วแต่อาเจียน ไม่มีอากการมาก กินได้
พอเรากลับมาได้3วัน สามีบอกลูกมีไข้ต่ำๆ แล้วเมื่อเช้า 6โมงชักเลย ประมาน1นาที ไปโรงบาลวัดไข้ได้38 ชักเสร็จบอกปกตี
พยาบาลให้กลับบ้าน ยังไม่ถึงบ้านชักในรถอีก เลยวกกลับไปโรงพยาบาลประจำจังหวัด
ตอนเย็นเมื่อกี้ ชักอีกรอบ เราสงสัยว่าเด็กเป็นไข้ จะชักบ่อยขนาดนี้เลยเหรอคะ ตอนนี้ทำอะไรไม่ได้
นั่งอยู่บนรถทัวร์ ใจอยากให้ถึงไวไว ลูกเราอยู่ลำปาง ตอนนี้แอดมิทอยู่โรงบาลศูนย์ลำปาง
ร้องไห้มาตลอดทางเลยค่ะ โทษแต่ตัวเองที่ยอมตามใจสามี แม่สามี ให้เอาลูกเดินทางทั้งที่ลูกไม่หายดีและมีโรคประจำตัวทั้งๆที่ก็รู้
ว่าแมีสามีเรา ไม่ได้มีความรู้อะไรเลยเลี้ยงลูกเราตามประสาชาวบ้าน ให้เช็ดตัว สอนให้ถูกวิธี ก็ไม่เคยทำ บอกเช็ดตัวแรงหลานร้องไห้
ไม่ชอบก็เลยให้กินแต่ยา จนปล่อยให้ชัก ทั้งที่อยู่กับเราไข้40เราไม่เคยให้ชักเฝ้าเช็ดตัวตลอด
ตอนนี้ไม่รู้ทำอย่างไรค่ะ. กลัวว่าลูกจะเป็นโรคอะไรร้ายแรงหรือเปล่า
แล้วชักบ่อยจะมีผลต่อสมองไหมคะ. อาการชักเกี่ยวอะไรกับทาลัสซีเมียไหม
จากนี้ควรดูแลลูกอย่างไรด้วย ขอบคุณค่ะ
พิมไปบนรถ ร้องไห้ไป อยากให้มันถึงไวไวค่ะ รู้สึกผิดที่ให้ลูกไปกับพ่อเค้า เหมือนตัวเองเป็นคนทำให้ลูกอาการแย่ลงเลย
รบกวนหน่อยนะคะลูกเล็กมีไข้ แล้วก็ชักค่ะ แม่ใจไม่ดีแล้ว
ปรกติย่าเค้าเลี้ยงค่ะ เวลาป่วยเราจะลางานมาดูเอง เพราะน้องเป็น ทาลัสซีเมีย ชนิด ฮีโมโกลบิน บาร์ท เอช คอนแสตนสปริง
ไม่เคยให้เลือด ค่ะ ตอนนี้อายุ1ปี1เดือน เราทำงานกรุงเทพค่ะ ส่วนสามีรับราชการทหาร ตอนนี้สามีผลัดพัก เลยขอเอาลูกกลับไปเยี่ยมบ้าน
ต่างจังหวัด โดยจะพาแม่เค้าไป แต่ลูกเรายังมีไข้ต่ำๆกะท้องเสียอยู่ เราบอกสามีว่าเราไม่อยากให้เอาไป แต่สามีเราขอเพราะว่าเค้าอยยู้ไต้
นานๆมาพักทีอยากอยู่กับลูก เราไม่รู้จะทำไงดี เลยให้พาไป แต่เราไปส่งตอนไปถึงไม่มีไข้แล้วแต่อาเจียน ไม่มีอากการมาก กินได้
พอเรากลับมาได้3วัน สามีบอกลูกมีไข้ต่ำๆ แล้วเมื่อเช้า 6โมงชักเลย ประมาน1นาที ไปโรงบาลวัดไข้ได้38 ชักเสร็จบอกปกตี
พยาบาลให้กลับบ้าน ยังไม่ถึงบ้านชักในรถอีก เลยวกกลับไปโรงพยาบาลประจำจังหวัด
ตอนเย็นเมื่อกี้ ชักอีกรอบ เราสงสัยว่าเด็กเป็นไข้ จะชักบ่อยขนาดนี้เลยเหรอคะ ตอนนี้ทำอะไรไม่ได้
นั่งอยู่บนรถทัวร์ ใจอยากให้ถึงไวไว ลูกเราอยู่ลำปาง ตอนนี้แอดมิทอยู่โรงบาลศูนย์ลำปาง
ร้องไห้มาตลอดทางเลยค่ะ โทษแต่ตัวเองที่ยอมตามใจสามี แม่สามี ให้เอาลูกเดินทางทั้งที่ลูกไม่หายดีและมีโรคประจำตัวทั้งๆที่ก็รู้
ว่าแมีสามีเรา ไม่ได้มีความรู้อะไรเลยเลี้ยงลูกเราตามประสาชาวบ้าน ให้เช็ดตัว สอนให้ถูกวิธี ก็ไม่เคยทำ บอกเช็ดตัวแรงหลานร้องไห้
ไม่ชอบก็เลยให้กินแต่ยา จนปล่อยให้ชัก ทั้งที่อยู่กับเราไข้40เราไม่เคยให้ชักเฝ้าเช็ดตัวตลอด
ตอนนี้ไม่รู้ทำอย่างไรค่ะ. กลัวว่าลูกจะเป็นโรคอะไรร้ายแรงหรือเปล่า
แล้วชักบ่อยจะมีผลต่อสมองไหมคะ. อาการชักเกี่ยวอะไรกับทาลัสซีเมียไหม
จากนี้ควรดูแลลูกอย่างไรด้วย ขอบคุณค่ะ
พิมไปบนรถ ร้องไห้ไป อยากให้มันถึงไวไวค่ะ รู้สึกผิดที่ให้ลูกไปกับพ่อเค้า เหมือนตัวเองเป็นคนทำให้ลูกอาการแย่ลงเลย