เบื่อ เหนื่อย ทำไมครอบครัวเราต้องดำเนินชีวิตไปตามกฎเกณฑ์ของคนอื่น ตราบใดที่ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร แล้วทำไมเราจะต้องไปแคร์คนอื่น เราสุข เราทุกข์ เค้ามีส่วนอะไร เค้าเคยมาช่วยเหลืออะไร เรารู้ว่าเราเป็นคนนึงที่ยืนบนสังคมที่มีวัฒนธรรมเป็นตัวชี้ การแต่งกายถ้าถูกกาละเทศะ ก็ไม่น่าทำให้ใครเดือดร้อน เข้าวัดใส่ชุดมิดชิด ไปเที่ยวก็ขาสั้นบ้าง เสื้อโชว์ไหล่บ้าง แต่งแบบนี้คือคนแรดหมดเลยเหรอ เรากำลังตีค่านิยมในตัวบุคคลผิดนะ ที่พูดก็โดยรวมทั่วๆไป แค่เราเป็นคนปกติ ไม่เห็นแก่ตัว มีน้ำใจ รู้จักเห็นอกเห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน รู้จักช่วยเหลือคนอื่นเมื่อมีโอกาส ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน มีจิตสำนึกรู้จักตอบแทนบุญคุญคน รู้จักการเอาตัวรอดบนโลกใบนี้ ใช้ชีวิตให้มีความสุขน่าจะพอแล้ว
มีบ้านไหนแคร์ปากชาวบ้านมากกว่าความสุขของคนในครอบครัวบ้าง