หลานชายแฟน4ขวบ กับ ลูกชาเราสองขวบ เราเบื่อพฤติกรรมหลานมากคะตั้งแต่ลูกเราเล็กๆแล้วคือเขาถูกตามใจทั้งพ่อแม่ปู่ย่ามาตลอดเลย ตอนเราจะเอาลูกเข้านอนเข้าจะเดินเข้าๆออกๆตลอดเวลาห้ามก็ไม่ฟังพ่อแม่ก็ไม่ห้ามส่วนแฟนเราก็เงียบ วันนั้นผ่านไปด้วยดีเพราะเราล็อคประตูแล้วให้ยืนหน้าห้องไปเลย ผ่านมานึงปีพฤติกรรมไม่เคยเปลี่ยนเวลาต้องไปบ้านแฟนเราก็ต้องเจอแบบนี้ทุกครั้งคือพอลูกเราจะนอนจะเกิดรักน้องทุกทีเดินเข้าเดินออก แกล้งป่วนแกล่งปลุกพอน้องตื่นเขาเดินหนี เราบอกว่าถ้าเราเปิดประตูต้องไม่ลงจากบ้านนะเขาพยักหน้าพอเปิดปุ๊ปมันเดินไปโรงฟางตอนแดดบ่ายสอง ไอ้ลูกเราก็เดินตามห้ามไม่ให้ไปเขาก็เปลี่ยนไปบ่อปลาหลังบ้านฉันจะบ้าตายต้องจับลูกกลับมาสงบสติด้วยความที่อยากากมีเพื่อน ล่าสุดห้ามไม่ฟังเขาบอกไม่ให้เปิดน้ำวันนั้นทำก้อนเห็ดทุกคนห้ามพ่อเด็กห้ามแฟเราก็ห้าม ปู่บอกไม่เปิดนะมันก็เปิดเท่านั้นล่ะคะเราพูดด้วยความเหลืออดพร้อมเดินไปปิดน้ำบอกว่าถ้าเปิดอีกป้าจะตีหน้าเรากับเสียงออกหมด พ่อเขาคงไม่พอหรอกแต่หลังจากที่เราพูดจบ เด็คนนี้เดินไปที่กองผสมเห็ดแล้วบ้วนน้ำลายลงไปพ่อเขาจับลูกมาตีเด็กก็สวนทันควันเลยด้วยการตบหน้าพ่อพ่อเขาตีลูกไม่ยั้งจนเด็กเลิกสู้แล้วพยยามจะกอดกอดแล้วก็ร้องกลับบ้านหาแม่
คือเราไม่ใช่นางสาวไทยคะไม่รักเด็กไม่ชอบเด็กป่วน. เราห่วงลูกมาก แต่หลานไม่ตีน้องนะคะ แต่ชอบแกล้งเรียกแล้วเดิหนีคือให้น้องร้องงะ จริงเมื่อก่อนเราก็ไม่ต้องไปบ้านปู่ย่าบ่อยพอดีว่าแฟนเราย้ายมาทำงานที่ดอนเมืองเสาอาทิตก็เลยต้องกลับบ้ไปหาปู่ย่าบ่อยเลยกลัวการปะทะกับน้องชายแฟนมากเรากลัวเขาแกล้งพาเดินไปลงน้ำพาน้องข้ามถนนกลัวจนจิตตกปกติลูกเราอยู่ได้เล่นคนเดียวได้แต่ถ้ามีเพื่อนก็วิ่งจู๊ดตามไปเล่นตลอด,,,,,เบื่อคะเวลามามาเรียกลูกเราเราเลยให้ยืนนอกบ้านไม่เปิดตูเลยปู่ย่า ต้องคอยมาตามเอากลับไปปลอบใจ แล้วก็หันมายิ้มเจื่อนๆๆๆ
ทำไงดีเมื่อหลานชายเป็นแบบนี้
คือเราไม่ใช่นางสาวไทยคะไม่รักเด็กไม่ชอบเด็กป่วน. เราห่วงลูกมาก แต่หลานไม่ตีน้องนะคะ แต่ชอบแกล้งเรียกแล้วเดิหนีคือให้น้องร้องงะ จริงเมื่อก่อนเราก็ไม่ต้องไปบ้านปู่ย่าบ่อยพอดีว่าแฟนเราย้ายมาทำงานที่ดอนเมืองเสาอาทิตก็เลยต้องกลับบ้ไปหาปู่ย่าบ่อยเลยกลัวการปะทะกับน้องชายแฟนมากเรากลัวเขาแกล้งพาเดินไปลงน้ำพาน้องข้ามถนนกลัวจนจิตตกปกติลูกเราอยู่ได้เล่นคนเดียวได้แต่ถ้ามีเพื่อนก็วิ่งจู๊ดตามไปเล่นตลอด,,,,,เบื่อคะเวลามามาเรียกลูกเราเราเลยให้ยืนนอกบ้านไม่เปิดตูเลยปู่ย่า ต้องคอยมาตามเอากลับไปปลอบใจ แล้วก็หันมายิ้มเจื่อนๆๆๆ