เป็นเราจะให้ลองในบ้านค่ะ ตอนเด็กๆจำได้ว่าญาติเราคนหนึ่งจะให้ลูกๆลองทานเหล้าที่บ้าน บอกว่าถ้าเด็กไปเจอเพื่อนชวนทานเหล้าข้างนอกแล้วเพื่อนมาท้าทายว่า ไม่เคยกินเหล้าอะดิ ลูกจะได้ตอบได้ว่า เคยกินแล้ว ไม่เห็นอร่อยเลย หรือถ้าเด็กอยากรู้อยากลองอยู่แล้ว ให้ลองในบ้านดีกว่าไปลองไกลหูไกลตา ถ้าอยากเมาก็ให้เมาเลย ให้รู้ลิมิตตัวเอง พอออกไปทานข้างนอกจะได้รู้ว่าทานเท่าไหร่ถึงจะคุมสติอยู่

เราว่าการที่ลูกมาขอนี่แปลว่าเลี้ยงมาดีมากเลยนะคะ เพราะเด็กวัยรุ่นคนอื่นเขาอาจจะไม่บอกพ่อแม่ ไปลองเองกับเพื่อน

แต่เราจะบอกเขาก่อนว่า การสูบบุหรี่นั้นเป็นอันตรายต่อปอดอย่างไร เป็นสาเหตุของมะเร็งปอด สูบนานๆ อาจจะเจ็บคอมีเสมหะตลอดเวลา บอกลูกว่าคนที่เขาไม่ชอบกลิ่นบุหรี่อาจจะรังเกียจเรา อาจจะเหม็นรำคาญ คือเราจะบอกเขาว่าข้อเสียของมันเป็นอย่างไร ให้เขารู้ครบถ้วน แล้วเลือกตัดสินใจเอง เราคงไม่พูดคำเช่นว่า "เป็นผู้หญิง ทำไม่ได้นะ มันดูไม่ดี" จะไม่เอาความคิดจารีตนิยมหรือเอาความคิดเห็นของเราไปตัดสินลูก เพราะสิ่งนี้มันไม่ได้ผิด มันเป็นสิ่งหนึ่งในชีวิตที่เขาเลือกจะทำก็ได้ ไม่ทำก็ได้ แล้วแต่เขาจะชั่งน้ำหนักประโยชน์และโทษของมัน