ฆาตกรรมในนามของความรัก
ชำแหละร่างแล้วควักหัวใจสับ
สิ่งศักดิ์สิทธิ์สั่งการใครขานรับ
ท่าวทบศพทับมาเนิ่นนาน

ทุกๆศพตายในนามของความชั่ว
ณ หมู่บ้านแห่งความกลัวไม่เปลี่ยนผ่าน
ถูกแช่แข็งในแช่งชักอยู่ชั่วกาล
ใครถูกทึ้งขึงประจานบูชายัญ

ต่อเนื่อง ต่อไปอีก หลายร้อยปี
ตราบนิยามความดีไม่เปลี่ยนผัน
ฆ่าเพื่อรัก ฆ่าเพื่อค่า ไม่เทียมทัน
ฆ่าเพื่อเทิด ใครกัน ไว้บูชา

เนืองนองกองศพสังเวยรัก
ความเป็นคนแตกหักและไร้ค่า
เพื่อเซ่นสรวงปวงเทพเทวดา
บนโต๊ะหมู่บูชาเทวาลัย

ฆาตกรต่อเนื่องกับเรื่องเล่า
หลังควันธูปคือรูปเงาที่เลื่อนไหล
ซ่อนแววตากระหายเลือดอยู่ด้านใน
หัวกะโหลกพวงมาลัยเต็มบัลลังก์

ซาตานจำแลงร่างเป็นนักบวช
เทศนาจำอวดเฝ้าสอนสั่ง
คราบเลือดที่มุมปากยังเกรอะกรัง
ปลุกระดมบ้าคลั่งทั้งแผ่นดิน

หมู่บ้านแห่งความตายไม่กลายเปลี่ยน
อวลกลิ่นธูปควันเทียนไม่หมดสิ้น
กล่าวสรรเสริญฆาตกรจนชาชิน
นั่นเลือดใครยังไหลรินแท่นบูชา!

                                         รชา พรมภวังค์